❝ ရုပ်မြင်သံကြား အငြိမ့် ❞
ကြားဖြတ် ပြောရဦးမယ် ။ ကျွန်တော် ဟုမ်းလမ်း မှာ အိမ် မဖျက်ခင်ကပေါ့ ။
ရုပ်မြင်သံကြား ပေါ်ကာစ မြပုဏ္ဏမာ ၊ မိုးနတ်သူဇာ ၊ တစ်ခိုင်လုံးရွှေ ဆိုတဲ့ ရုပ်မြင်သံကြားအငြိမ့်တွေ ခေတ်စားချိန်ပေါ့ ။
ကျွန်တော် နဲ့ ကျွန်တော့်တပည့် ဧရာ နဲ့တိုင်ပင်တယ် ။ ငါတို့လည်း အငြိမ့်ရိုက်ရအောင်ဆိုပြီး သူက သူ့ အမေအပ်ချုပ်စက် လား ၊ နားကပ် လား ၊ ဘာလဲတော့ မသိဘူး ၊ တစ်ခုခုပဲ သွားပေါင်တယ် ။
ကျွန်တော်ကတော့ ကျွန်တော့် မိန်းမ နားကပ် ပေါင်ပြီး “ မြပုလဲသွယ် ” ဆိုတဲ့ အငြိမ့် ရိုက်ဖို့ ကြိုးစားတယ် ။ မြန်မာ့အသံက တက္ကသိုလ်ဦးဟန်မြတ်မော် ဆီကို သွားရတာဗျ .. အကြိမ်ကြိမ်ပေါ့ ။
ကုန်လိုက်တဲ့ စရိတ်တွေ ၊ မြေနီကုန်းက မိုးနတ်မယ် တို့ ၊ အလင်းရောင်ဆိုင်တွေမှာ ။ အဲဒါနဲ့ပဲ အငြိမ့် ရိုက်ဖြစ်သွားတယ် ဆိုပါတော့ ။
လူရွှင်တော်တွေက ကျော်ထူး ၊ ဧရာ ၊ ရွှင်ပြုံး ( အောင်ပန်း ) ၊ မင်းသမီးက ပန်တျာခင်သီတာမြင့် ( ဧရာ့ အမျိုးသမီး ) ၊ အဲဒီတုန်းက သူတို့ အိမ်ထောင် မကျသေးဘူး ။ အငြိမ့် ရိုက်တော့ အလုပ်တစ်ခုက ပိုလာပြန်ရော ၊ ဘယ်နေ့ ကိုယ့်အငြိမ့် ရုပ်မြင်သံကြားမှာ ပြမယ်ဆိုတာ သတင်းစာ ကြည့်ရတာ အမော ။ တစ်ရက်ကျတော့ “ မြပုလဲသွယ် အငြိမ့်အဖွဲ့ ဖျော်ဖြေခန်း " ဆိုပြီး ပါလာပြီဗျ ။ ဝမ်းသာလိုက်တာ မပြောပါနဲ့တော့ ... ။
ကိုယ့်အိမ်မှာက TV မရှိတော့ ဘယ်အိမ်ကများ TV ဖွင့်မလဲ ဆိုပြီး ၊ တစ်ရပ်ကွက်လုံး အိမ်တိုင်းစေ့ လိုက်ကြည့်တော့ ဘယ်အိမ်ကမှ TV မဖွင့်ဘူး ။ ဖွင့်တဲ့လူ ကျပြန်တော့လည်း အငြိမ့် လာခါနီးလည်း ကျရော ၊ ပိတ်ပစ်လိုက်ရောဗျာ ။ ဘာဖြစ်လို့ပါလိမ့်လို့ စဉ်းစားလိုက်တော့ အဲဒီ အချိန်က မိုးနတ်သူဇာ တို့ ၊ တစ်ခိုင်လုံးရွှေ တို့ ကျမှ ဖွင့်ကြတာကိုး ။ ကျွန်တော်တို့ အငြိမ့်က အဖွဲ့ကလည်း အသစ် ၊ လူရွှင်တော် ၊ မင်းသမီးတွေကလည်း အသစ်တွေ ဆိုတော့ ဘယ်သူမှ စိတ်မဝင်စားဘူး ။ အဲဒါနဲ့တစ်ရပ်ကွက်လုံး ဘယ်သူကြည့်ကြည့် ကြည့်လို့ရအောင် ဆိုပြီး ၊ သမဝါယမရုံးမျက်နှာစာမှာ ပြနေတဲ့ ရုပ်မြင်သံကြားကို ကမန်းကတန်း ပြေးကြည့်ရတယ် ။ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို ပြန်ကြည့်လိုက်တော့ ဆော့နေတဲ့ ကလေး လေးငါးယောက်ရယ် ခွေးတွေရယ် ၊ ကျွန်တော်ရယ်ပဲ ရှိတယ် ။ ကြည့်မယ့်လူ မရှိဘူး ။ အဲဒီလောက် အောင်မြင်တာဗျ ။
ဟော ... ရုပ်မြင်သံကြားမှာ ပိုက်ဆံတစ်ပြားတစ်ချပ် မှ မကုန်ရဘဲ ရိုက်ဖြစ်ချင်တော့ ဒီလိုဗျ .. ခုနှစ် သက္ကရာဇ် တော့ မမှတ်မိတော့ဘူး ၊ ပြည်ထောင်စုနေ့ဂုဏ်ပြုအငြိမ့် ဆိုပြီး ၊ တစ်ခိုင်လုံးရွှေ အေးအေးမြင့် အငြိမ့် ရိုက်တော့ ဆရာတက္ကသိုလ်ဟန်မြတ်မော် က ကျွန်တော်တို့ အုပ်စုကို ဆိုင်းပစ္စည်းတွေ စတူဒီယိုထဲ သယ်ခိုင်းရော ၊ အဲဒီအချိန်မှာ ကိုမေတ္တာ က မော်လမြိုင်သွားနေလို့ ၊ လူစားထိုးတဲ့ သဘောမျိုးနဲ့ ကျွန်တော်တို့ အုပ်စုကို ဝင်ရိုက်ခိုင်းတယ် ။ မိတ်ကပ်လိမ်းတဲ့ အခန်းထဲမှာ မိတ်ကပ်ဆရာ ဦးကြွယ် လိမ်းပေးနေတုန်း မျက်ရည်တွေ ကျလာတယ် ။ ဝမ်းသာလွန်းလို့ပါ ။
ကျွန်တော်တို့ပဲ ကြိုးစားလို့လား ၊ ကံတရားကပဲ တွန်းပို့သလား မသိပါဘူး ။ အဲဒီပြည်ထောင်စုအငြိမ့် မှာ “ ဖေဖေကြီး ... ဖေဖေကြီးကို ချစ်တယ် ” ဆိုတဲ့ ပြက်လုံးတစ်ခွင်ဟာ ပရိသတ် ရင်ထဲရောက်သွားပြီး ကျွန်တော်တို့ကို အသိအမှတ်ပြုခြင်း စတင် ခံစားလိုက်ရပါတယ် ။
◾ ကျော်ထူး
📖 လူပြောများတဲ့ လူပေါကြီး
koaungnaingoo.blogspot.com
.
No comments:
Post a Comment