မစ္စတာ ကွန်ဒုံး

 

❝ မစ္စတာ ကွန်ဒုံး ❞

[ စားသောက်ဆိုင်ရဲ့ နာမည် ကလည်း ‘ ဂေါ်ဖီထုပ် နဲ့ ကွန်ဒုံး ’ တဲ့ ။ ဆိုင် အဝင်ဝ က ပန်းအိုးကလေးတွေ က လည်း လှလိုက်တာ ။ ပန်းရောင် ၊ အနီ ရောင် ၊ အဝါရောင် ၊ အပြာရောင် ၊ ရောင်စုံပန်းတွေ နဲ့ အလှဆင် ထားတယ် ။ ပန်းပွင့်လေးတွေ ကို သေသေချာချာ ကြည့်လိုက် မှ ရာဘာကွန်ဒုံးတွေ ကို ပန်း ပွင့် လုပ်ထားတာ ဖြစ်နေတယ် ။

စားသောက်ဆိုင်ခန်း ထဲ ဝင်သွား ပြန်တော့လည်း စားပွဲကို မှန် ကြည်ပြား ခင်းထားပြီး မှန်ပြား အောက် မှာလည်း စိမ်း - ဝါ - နီ - ပြာ ရောင်စုံ ကွန်ဒုံးတွေ ကို လှပအောင် ခင်းကျင်း ထားပါတယ် ။ ဆိုင်နံရံ မှာ လည်း ကမ္ဘာ့ တစ်ဝှမ်း နိုင်ငံပေါင်းစုံ က ထုတ်လုပ်ထားတဲ့ ကွန်ဒုံး တံဆိပ် အမျိုးစုံ ကို ချိတ်ဆွဲ ထားတယ် ။ ဆိုင် ရဲ့ နေရာတိုင်း မှာ ကွန်ဒုံး အမျိုးအစား နဲ့ တန်ဆာ ဆင်ထားတယ် ။ တစ်နေရာ မှာ တော့ သစ်သားခွက် နှစ်ကန့် မှာ ကွန်ဒုံး အပြည့် ထည့် ထားတယ် ။ ကြိုက်သလောက် အခမဲ့ နှိုက်ယူ နိုင်တယ် ။ ဒီမိုကရက်တစ် ဆိုဒ် ၊ ရီပတ်ဘလီကင် ဆိုဒ် ဆိုပြီး စာတန်း ထိုးထားတယ် ။ ကိုယ်နှစ်သက်ရာ ရွေးချယ်ပေါ့ ။ 

ဂေါ်ဖီထုပ် နဲ့ ကွန်ဒုံး စားသောက်ဆိုင် က ထိုင်းနိုင်ငံ ၊ ဘန်ကောက်မြို့လယ် Sukhumvit Soi 12 မှာ ရှိတယ် ။ ဂေါ်ဖီထုပ် နဲ့ ကွန်ဒုံးအမည် နဲ့ စားသောက်ဆိုင် သာ မဟုတ်ဘဲ ပင်လယ်ကမ်းခြေ ၊ တောင်တန်းဒေသ တွေ မှာ အပန်းဖြေဟိုတယ် တွေလည်း ရှိတယ် ။

ဒါတွေကို စတင် တည်ထောင်သူ ကတော့ ဥပဒေပြု အထက် လွှတ်တော် အမတ် မီချိုင်း ဗီရဗိဒရ ( Senator Mechai Tiravaidya ) ( ၅၆ နှစ် ) ဖြစ်ပါတယ် ။ မီချိုင်း ကို ထိုင်းလူမျိုးဖခင် နဲ့ စကော့လူမျိုးမိခင် တို့က ဖွားမြင်ခဲ့တယ် ။ မိဘ နှစ်ပါးလုံး က ဆရာဝန်တွေ ဖြစ်ကြတယ် ။ ၁၉၆၄ ခုနှစ် မှာ ဩစတြေးလျနိုင်ငံ မဲလ်ဘုန်းတက္ကသိုလ် က ဝါဏိဇ္ဇဝိဇ္ဇာဘွဲ့ ကို ယူပြီး ထိုင်းနိုင်ငံ ကို ပြန်လာတဲ့ မီချိုင်း ကို သူ့ အမေ က “ ဒီ ပညာ တတ်လာတာ မင်း ဉာဏ် ကောင်းလွန်းလှလို့ မဟုတ်ဘူး ၊ ငါ တို့ မှာ ငွေကြေး ရှိလို့သာ ဖြစ်တယ် ၊ တကယ်လို့ မင်း လို လူ က ကိုယ့် အကျိုးအမြတ် အတွက် အလုပ် လုပ်မယ် ဆိုရင် ထိုင်းနိုင်ငံ က ဆင်းရဲနွမ်းပါးတဲ့ သူတွေ အတွက် ဘယ်သူတွေ က လုပ်ပေးမှာလဲ ” ဆိုတဲ့ မေးခွန်း နဲ့ ဆီးကြိုတယ် ။

မီချိုင်း က အမျိုးသား စီးပွားရေး နဲ့ လူမှုဖွံ့ဖြိုးရေးအဖွဲ့ မှာ စီးပွားရေး ပညာရှင် အဖြစ် ဝင်ရောက် တာဝန် ထမ်းဆောင်တယ် ။ စီးပွားရေးဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု စစ်တမ်း ကောက်ဖို့ ထိုင်းနိုင်ငံ အထက်ပိုင်း ကို မီချိုင်း သွားတယ် ။ ရွာတိုင်း မှာ ကလေးတွေ များလိုက်တာ ။ မိသားစု တစ်စု မှာ ကလေး ခုနစ်ယောက်နှုန်း လောက် ရှိနေတယ် ။ သည်ပုံ အတိုင်း မိခင်တွေ ကလေး တပြွတ်ပြွတ် မွေးနေကြမယ် ဆိုရင် မိသားစု တိုင်း ဆင်းရဲတွင်း နက်ပြီး ကလေးသူငယ်တွေ လည်း ပညာ သင်ယူခွင့် ရကြမှာ မဟုတ်ဘူး ၊ ထိုင်းနိုင်ငံ လည်း ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ဖို့ မမြင်ဘူးလို့ မီချိုင်း စဉ်းစား ပါတယ် ။ မိခင်တွေ သားဆက် ခြားအောင် ကွန်ဒုံး ပရိုမိုးရှင်း ကို ထိုင်းနိုင်ငံ မှာ မီချိုင်း က အားတက်သရော လုပ်တယ် ။ လူတွေ က မီချိုင်း ကို ကွန်ဒုံး နဲ့ တွဲမြင်လာတယ် ။ သူ့ ကို မစ္စတာကွန်ဒုံး လို့ ချစ်စနိုး အမည် ပေးတယ် ။ ကွန်ဒုံး ကို တော့ မီချိုင်း လို့ ခေါ်တယ် ။ ကွန်ဒုံး လိုချင်ရင် ဈေးဆိုင် မှာ မီချိုင်း တစ်ခု ပေးပါလို့ ပြောပြီး ဝယ်ရင် ရတယ် ။

မီချိုင်း ရဲ့ ကွန်ဒုံး ပရိုးမိုးရှင်း အရှိန် ရချိန်မှာ အိတ်ချ်အိုင်ဗီ/အေအိုင်ဒီအက်စ် တစ္ဆေ က ထိုင်းနိုင်ငံ ကို အပြင်းအထန် ခြောက်လှန့် လာတယ် ။ ကွန်ဒုံး တွင်ကျယ်မှု နဲ့ အေအိုင်ဒီအက်စ် အရှိန် ကို လျှော့ချနိုင်ခဲ့တယ် ။

မီချိုင်း ကို ကမ္ဘာ့ ကုလသမဂ္ဂ လူဦးရေဆိုင်ရာ ဂုဏ်ပြုဆု ကို ၁၉၉၇ ခုနှစ် မှာ ချီးမြှင့်ခဲ့တယ် ။ နိုင်ငံတကာ အဆင့် ဆုတံဆိပ်ပေါင်း များစွာ ကို လည်း ချီးမြှင့် ခံခဲ့ရတယ် ။

ထိုင်းနိုင်ငံ ဘန်ကောက်မြို့ ကို အိုင်အမ်အမ်အက်ဖ် အစီအစဉ် နဲ့ ရောက်စဉ် က ၂ဝဝ၄ ခု စက်တင်ဘာ ၃ဝ ရက် မှာ တစ်ကြိမ် ၊ ယူနီဆက် အစီအစဉ် နဲ့ နောက်ထပ် ရောက်တော့ ၂၀၀၅ ခု ဒီဇင်ဘာ ၁ ရက် မှာ တစ်ကြိမ် မီချိုင်း ကို ကျွန်တော် တွေ့ ရတယ် ။ စကား တချို့ ကို သီးခြား ပြောခွင့် ရခဲ့ပါတယ် ။ မီချိုင်း ပြောပြတဲ့ သူ့ ဘဝ သူ့ အတွေ့ အကြုံတွေ ကို ဖော်ပြပါမယ် ]

••••• ••••• •••••

ထိုင်းနိုင်ငံ မှာ လူဦးရေ တိုးနှုန်း က သိပ် များတယ် ။ တစ်နှစ် ကို ၃. ၂ ရာခိုင်နှုန်း တိုး နေတယ် ။ မိသားစု တစ်ခု မှာ ကလေး ခုနစ်ယောက်နှုန်း ရှိတယ် ။ လူတွေ က ဆင်းရဲတယ် ။ ဒါကြောင့် ၁၉၇၄ ခု မှာ ပီဒီအေ ကို ကျွန်တော် တည်ထောင်တယ် ။ ပီဒီအေ ဆိုတာ လူဦးရေနဲ့ လူထုအဖွဲ့အစည်းဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု အသင်း ( The Pouplation & Community Developement Association ) ပါ ။ ပီဒီအေဟာ လူထု အဖွဲ့အစည်း အတွင်း မှာ မိသားစု လူဦးရေ စီမံကိန်း ဆွဲတဲ့ ကိစ္စ ၊ ကျေးလက် ဖွံ့ဖြိုးရေးနဲ့ သဘာဝ ပတ်ဝန်းကျင်ဆိုင်ရာ အစီအစဉ်တွေ ၊ ထိုင်းနိုင်ငံ တစ်ခုလုံး မှာ အိတ်ချ်အိုင်ဗီ/အေအိုင်ဒီအက်စ် ကာကွယ်ရေး လှုပ်ရှားမှုတွေ လုပ်ခဲ့တယ် ။ သိသာတဲ့ အောင်မြင်မှု ကတော့ ပီဒီအေ စ တည်ထောင်တဲ့ ၁၉၇၄ ခုမှာ ထိုင်းနိုင်ငံ ရဲ့ တစ်နှစ် လူဦးရေတိုးပွားနှုန်း ၃. ၂ ရာခိုင်နှုန်း ရှိရာက ၂၀၀၂ ခုမှာ ဝ. ၈ ရာခိုင်နှုန်းကို ကျဆင်းသွားတယ် ။ မိသားစုတိုင်း ရဲ့ ကလေး ဦးရေ ပျမ်းမျှနှုန်း ကလည်း ၁. ၆ ယောက်နှုန်း ကို လျော့သွားပါတယ် ။

ကွန်ဒုံး သုံးဖို့ လှုံ့ဆော်မှုတွေ ကို ကျွန်တော် အကြီးအကျယ် လုပ်တာ ပေါ့ ။ ဆရာဝန် တွေ သားဖွားဆရာမ တွေ ကို စည်းရုံးပြီး ကျန်းမာရေး ပညာ ပေးစေတယ် ။ ကျောင်းဆရာတွေကို စည်းရုံးပြီး ကျောင်းသားကလေးတွေ ကို ကွန်ဒုံး နဲ့ရင်းနှီးအောင် လုပ်ပေးတယ် ။ ဘောလုံး လို လေမှုတ်ပြီး ကစား ခိုင်းတယ် ။ ကလေးတွေ က ရွာ ထဲက အိမ်ပေါက်စေ့ လျှောက် သွားပြီး ကွန်ဒုံး အကြောင်း ပြော ပြတယ် ။ ဝေပေးတယ် ။ ထိုင်းဗုဒ္ဓဘာသာ ဘုန်းတော်ကြီးတွေ က ကွန်ဒုံးတွေ ကို ပရိတ်ရေ ဖျန်းပေးတယ် ။ ကျေးလက် မှာ ပေးဝေတယ် ။

ကွန်ဒုံးတွေ ဟာ အင်မတန် အသုံး တည့်ပါတယ် ။ မိုးရွာရင် မိုဘိုင်းဖုန်း ထည့်လို့ ရတယ် ။ မိန်းကလေးတွေ ဆံပင် စည်းနှောင် လို့ရတယ် ၊ ပန်းအိုး မှာ ပန်းပွင့်ကလေးတွေ လုပ် ထိုးလို့ရတယ် ။

ဈေးဆိုင်တွေ မှာ ကွန်ဒုံးတွေ ထားပေးတယ် ။ လိုချင်တဲ့သူ လွယ်လွယ် ယူလို့ရတယ် ။ ဈေးဆိုင်တွေ က မိသားစု လူဦးရေစီမံကိန်း အကြောင်း အင်ဖော်မေးရှင်း ပေးနိုင်တယ် ။ အင်မတန် အရေးပါပြီး အသုံးဝင်ပါတယ် ။

ကျေးရွာ မှာ ပဋိသန္ဓေ တားတဲ့ သူ ၊ ကွန်ဒုံး သုံးတဲ့ သူတွေကို ပီဒီအေ က ဝက်တွေ အခမဲ့ သားစပ် ပေးတယ် ။ တောင်သူလယ်သမားတွေကို လယ်ထွန် ဖို့ ကျွဲတွေ ကို တစ်ဝက်ဈေး နဲ့ ငှားပေးတယ် ။ အိမ်ထောင်သည် မိခင် တစ်ယောက် ဟာ နှစ်နှစ် ကလေးမမွေး ကိုယ်ဝန် မဆောင်ရင် ဝက်ကလေး ရှစ်ကောင် ပေးတယ် ။ ဒါကို မိခင်တွေ က သဘောကျတယ် ။ ရွာတွေ မှာ သောက်ရေသုံးရေ ကို ဈေးချိုချို နဲ့ ပီဒီအေ က ဖြန့်ဖြူးပေးတယ် ။ ကိုယ်ဝန် မရှိတဲ့ မိခင် ရဲ့မိသားစု ကို အမြဲတမ်း ငါးရာခိုင်နှုန်း ဈေးလျှော့ ပေးတယ် ။

ထိုင်းလူမျိုးတွေ ဟာ ပဋိသန္ဓေ တားဆီးရေး ကိစ္စကို ဆရာဝန်တွေ ရှေ့ မှာ ပင်လျှင် နှုတ်မရဲ သူတွေ ဖြစ်ကြတယ် ။ ကျွန်တော် က ဘန်ကောက် မြို့ပေါ် မှာ ဟင်းသီးဟင်းရွက် ရောင်းတဲ့ ဆိုင် တစ်ဆိုင် ဖွင့်တယ် ။ ဟင်းရွက်ဆိုင် မှာ ကွန်ဒုံး လည်း ရောင်း ပေးတယ် ။ ‘ ဂေါ်ဖီထုပ် နဲ့ ကွန်ဒုံးဆိုင် ’ လို့ နာမည် ပေးလိုက်တယ် ။ နောက်ပိုင်းမှာ ‘ ဂေါ်ဖီထုပ် နဲ့ ကွန်ဒုံး စားသောက်ဆိုင် ’ ကို ကျွန်တော် ထပ်ဖွင့် တယ် ။ စားသောက်ဆိုင် မှာ ‘ သားကြောဖြတ်သူများ ဘား ’ ကို ဖွင့်ပြီး သားကြော ဖြတ်သူတွေ အဖျော်ယမကာ အခမဲ့ သောက်နိုင်တယ် ။ စားသောက်ဆိုင် ဘေး မှာပဲ သားကြောဖြတ်ဆေးခန်း ဖွင့်ပေးထားတယ် ။

ကော်ဖီ နဲ့ ကွန်ဒုံးဆိုင်ကလေး တွေ လည်း ဖွင့်တယ် ။ ကော်ဖီ တစ်ခွက် ဝယ် ရင် ကွန်ဒုံး တစ်ခု အခမဲ့ ယူနိုင်တယ် ။ ကွန်ဒုံး တစ်ခု ဝယ်ရင် ကော်ဖီ တစ်ခွက် အခမဲ့ သောက်နိုင်တယ် ။ ပီဒီအေ ဟာ အခု ဆိုရင် သက်တမ်း နှစ် ၃ဝ ကျော်သွားပြီ ။ ထိုင်းနိုင်ငံ မှာ အကြီးဆုံး ပုဂ္ဂလိက အသင်းအဖွဲ့ ဖြစ်တယ် ။ အကျိုးအမြတ် မရှာတဲ့ အဖွဲ့အစည်း ဖြစ်တယ် ။

၁၉၇၉ ခုနှစ်မှာ ပီဒီအေ က စီဘတ် ( CBIRD - Community Based Intergrated Rual Development ) အစီအစဉ် ကို စတင် ပါတယ် ။ ကျေးလက်ဒေသ မှာ ရေအရင်းအမြစ် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေး ၊ တောင်သူလယ်သမားတွေ ဝင်ငွေ တိုးတက်လာအောင် ကြက်မွေးတာ ၊ ဟင်းသီးဟင်းရွက် စိုက်ပျိုးတာ ၊ အသေးစား စက်မှုလက်မှု လုပ်ငန်းတွေ ထူထောင်တာ စတဲ့ လုပ်ငန်းတွေ တည်ပေးတယ် ။ အခြေခံ စာရင်းကိုင်ပညာ ၊ လုပ်ငန်းစီမံခန့်ခွဲမှုပညာ တွေ လည်း သင်ပေးတယ် ။

၁၉၈၈ ခုနှစ် မှာ ပီဒီအေ က တီဘတ် ( TBIRD  - Thai Business Initiative in Rual Development ) ကို လုပ်တယ် ။ ကျေးလက် လူထု ရဲ့ ဘဝ နေမှု မြင့်တက်လာအောင် စီးပွားရေး လုပ်ငန်းတွေ ကို အားပေးဖို့ ၊ စီးပွားရေး ကျွမ်းကျင်မှု နည်းနာတွေ ကျေးလက် ကို လွှဲအပ်ပေးဖို့ ၊ ဝင်ငွေမြှင့်တင်နည်း နဲ့ ဆင်းရဲတွင်း က လွတ်ကင်းဖို့ မြို့ပြ ကိုရွှေ့ပြောင်းပြီး အလုပ်အကိုင် ရှာဖွေ လုပ်ကိုင်တာ လျော့ကျပြီး မြို့သွား နေသူတွေ အိမ် ပြန်လာစေဖို့ ရည်ရွယ်ပြီး လုပ်တာပါ ။ ဆင်းရဲနွမ်းပါးတဲ့ အတွက် မြို့ပြ သွားပြီးပြည့်တန်ဆာ လုပ်မယ့် ကျေးလက် တောသူကလေးတွေ ကို တီဘတ် အစီအစဉ်က ထိန်းသိမ်းပြီး အကူအညီ ပေးခဲ့ရတယ် ။ 

ပီဒီအေ ကို ဒေါ်လာ နှစ်ထောင် နဲ့ ကျွန်တော် စတင်ခဲ့တယ် ။ အခု ကုမ္ပဏီခွဲ ၁၆ ခုရှိတယ် ။ စီမံကိန်း ၃ဝ ရှိတယ် ။ စားသောက်ဆိုင်တွေ ၊ အပန်းဖြေဟိုတယ်တွေ ၊ စက်ရုံတွေ ရှိတယ် ။ ဘဏ္ဍာငွေ ရဲ့ ခုနစ်ဆယ် ရာခိုင်နှုန်း ဟာ ကိုယ်ပိုင် ရှာဖွေတဲ့ ငွေဖြစ်တယ် ။ သုံးဆယ် ရာခိုင်နှုန်း ကတော့ ပေးလှူငွေတွေ ဖြစ်ပါတယ် ။

ထိုင်းနိုင်ငံ မှာ အန်ဂျီအို ၂ဝဝ လောက် ဒီနှစ် လုပ်ငန်း ရပ်နား သွားကြ တယ် ။ အနာဂတ် မှာ ကိုယ့် ဟာ ကိုယ် ဘယ်လို ရပ်တည်ရှင်သန်နိုင်မှာလဲ ဆိုတာ အန်ဂျီအိုတွေ အဖြေ ရှာချိန် ရောက်နေပြီ ။ 

အန်ဂျီအိုတွေ က သူများ လှူမယ့် ငွေ ကို မျှော်လင့် စောင့်စား နေတတ်တယ် ။ အမေ့နို့ မျှော်နေတဲ့ ကလေးငယ် လိုပဲ ။ အမေ့နို့ ဟာ ငယ်တုန်း မွေးကင်းစ မှာတော့ လိုအပ်တာ အမှန်ပါ ။ ဒါပေမယ့် ကိုယ် ရှင်သန်ဖို့ အတွက် ကိုယ့် ငှက်ပျောသီးကိုယ် ရှာဖို့ ကြံဆရ မှာပေါ့ ။ ကျွန်တော်တို့ ရဲ့ ဂေါ်ဖီထုတ် နဲ့ ကွန်ဒုံး စားသောက်ဆိုင်လုပ်ငန်း ကို ကြည့်ရင် သေးငယ်တဲ့ စိတ်ကူးကလေး ကနေ ကြီးမားတဲ့ လုပ်ငန်း ကြီး တစ်ခု ဖြစ်လာနိုင်တာ ကို တွေ့နိုင်တယ် ။ အမေရိကန် ပြည်ထောင်စု မှာ ဂေါ်ဖီထုပ် နဲ့ ကွန်ဒုံးဆိုင် တွေ ဖွင့်ဖို့ အစီအစဉ် ရှိတယ် ။ စားသောက်ဆိုင် က တစ်လ ကို ဒေါ်လာ ခုနစ်သောင်းခွဲ ဝင်ငွေ ရတယ် ။

အန်ဂျီအိုတွေ က ကိုယ့် ဟာ ကိုယ် ရပ်တည်ဖို့ အတွက် အလုပ်တွေ များများ လုပ်နိုင်ဖို့ စဉ်းစားရမယ် ။ လူတိုင်းမှာ မျက်စိ နှစ်လုံး ၊ ခြေ နှစ်ဘက် ၊ လက် နှစ်ဘက် ပါလာတာ အားလုံး အတူတူပဲ ။ ထိုင်း ၊ ဗီယက်နမ် ၊ မြန်မာ အားလုံး အတူတူ ပဲ ၊ စဉ်းစားဖို့ ကြိုးစားဖို့ပဲ လိုတာပါ ။ ( ကျွန်တော် နဲ့ အတူ ပါလာတဲ့ ဗီယက်နမ်အမျိုးသမီး Mai Van Anh ဗီယက်နမ် မှာ ဘယ်လို စ လုပ်ရင် ကောင်းမှာလဲ မေးတယ် ) မိန်းကလေးတွေ ဆံပင် ဖြတ်ရောင်းပေါ့ ။ တစ်ယောက် စာ ၃၆ ဒေါ်လာရမယ် ။ မိန်းကလေးတွေ အများကြီး ပဲ ။ အမျိုးသမီးသမဂ္ဂ က ဦးဆောင် လုပ်ရင် ရနိုင်တယ် ။ ဒါက နမူနာ ပါ ။ လုပ်နိုင်တာတွေ အများကြီးပါ ။ လူတွေ ဆင်းရဲတွင်း က လွတ်အောင် လုပ်နိုင်တဲ့ နည်းလမ်းတွေ အများကြီး ရှိပါတယ် ။ စ လုပ်ဖြစ်ဖို့ပဲ အရေးကြီးတယ် ။ ညောင်ပင်ကြီး ဟာ ညောင်စေ့ သေးသေးလေး ကနေ ဖြစ်လာတာပါ ။ အစိုးရ က လုပ်လုပ် မလုပ်လုပ် ၊ ကိုယ် က စ လုပ်ပါ ။

✗✗✗   ✗✗✗   ✗✗✗ 

❝ အသက်တွေ ကယ်ကြမယ် ❞

[ မီချိုင်း ဝီရဗိဒရ ( ယခုအသက် ၅၆ ) နှစ် ဟာ မျက်နှာထား ချိုပြီး လူတွေ နဲ့ ရောရောနှောနှော နေလေ့ ရှိတယ် ။ 

သူ ဟာ ထိုင်းနိုင်ငံ ဥပဒေပြု အထက်လွှတ်တော် အမတ် ဖြစ်တယ် ။ ဝန်ကြီးချုပ်ရုံး ဝန်ကြီး အဖြစ် နှစ်ကြိမ် နဲ့အစိုးရ ရဲ့ ပြောရေးဆိုခွင့် ရှိသူ ၊ ဒုတိယ စက်မှုဝန်ကြီး တာဝန်တွေ လည်း ထမ်းဆောင် ခဲ့ရတယ် ။ ကမ္ဘာ့ ကုလသမဂ္ဂ အပါအဝင် နိုင်ငံတကာ အဆင့် အဖွဲ့ အစည်းတွေ က ချီးမြှင့်တဲ့ ဆုတံဆိပ် များစွာ ကို လည်း မီချိုင်း လက်ခံရတယ် ။

သူ့ နာမည် ကို ထိုင်းနိုင်ငံ လမ်းကြိုလမ်းကြား ၊ ပြည့်တန်ဆာရပ်ကွက် တွေက အထိ သိကြတယ် ။ ကွန်ဒုံး ကို ဘမ်းစကား အဖြစ် မီချိုင်း လို့ ခေါ်တယ် ။ ဈေးဆိုင် မှာ မီချိုင်း ပေးပါလို့ ပြောပြီး ကွန်ဒုံး ဝယ်နိုင်တယ် ။

ဩစတြေးလျနိုင်ငံ ပညာ သင်ယူလာပြီး အစိုးရ အရာရှိ အဖြစ် ထိုင်း ကျေးလက်တောရွာတွေ ကို မီချိုင်း ခရီး သွားတဲ့ အခါ ထိုင်းမိသားစုတွေ မှာ ကလေး တပြွတ်ပြွတ် မွေးနေကြပြီး ဆင်းရဲတွင်း နက်တာကို တွေ့ ရတယ် ။ မိခင်တွေ ဆက်ခြား အောင် ထိုင်းပြည်သူတွေ ကို ကွန်ဒုံး နဲ့ မီချိုင်း က မိတ်ဆက် ပေးတယ် ။ သူ့ ကွန်ဒုံး ပရိုမိုးရှင်းက သိပ် အောင်မြင်လွန်းတာ မို့ မီချိုင်း ကို မစ္စတာကွန်ဒုံး လို့ ခေါ်ကြတယ် ။

မီချိုင်း ဟာ သားဆက်ခြား လုပ်ငန်း သာ မကဘဲ ထိုင်းနိုင်ငံ ရဲ့ အိတ်ချ် အိုင်ဗီ/အေအိုင်ဒီအက်စ် ကာကွယ်ရေး မှာ လည်း ရှေ့တန်း က ပါဝင် လုပ်ဆောင်ခဲ့တယ် ။

၂၀၀၄ ခု ၊ စက်တင်ဘာလ မှာ တစ်ကြိမ် ၊ ၂ဝဝ၅ ခု ဒီဇင်ဘာလ မှာ တစ်ကြိမ် မီချိုင်း ကို နှစ်ကြိမ် တွေ့ဆုံခွင့် ကျွန်တော် ရခဲ့တယ် ။ သူ ပြောပြတဲ့ သူ့ ဘဝ သူ့ အတွေ့အကြုံ ကို ဖော်ပြချင်ပါတယ် ။ ]

••••• ••••• •••••

အိတ်ခ်ျအိုင်ဗီ/အေအိုင်ဒီအက်စ် ဟာ ကမ္ဘာ မှာ ဘယ်လောက် ပျံ့နှံ့နေပြီလဲ ။

ဒုတိယကမ္ဘာစစ် တုန်းက လူတွေ ဘယ်လောက် သေခဲ့သလဲ ။ 

ဒုတိယကမ္ဘာစစ် တုန်းက တိုက်ခိုက်ကြလို့ ဘက်နှစ်ဘက် မှာ သေခဲ့တဲ့ စစ်သားဦးရေ ထက် ၁၉၈၁ ခု ကမ္ဘာမှာ ပထမဆုံး အေအိုင်ဒီအက်စ် ကိစ္စ ဖြစ်ပြီး တဲ့နောက် သေဆုံးခဲ့တဲ့ လူသားဦးရေ က ပို များနေပြီ ။

လိင်ဆက်ဆံရေး ကနေ အိတ်ခ်ျအိုင်ဗီ အများဆုံး ကူးစက်ပြီး သေဆုံး နေကြတယ် ။ လိင် ဆက်ဆံရတာ ကောင်းပါတယ် ၊ မကောင်းဘူး လို့ ဘယ်သူ ပြောမလဲ ။ လိင် ဆက်ဆံမှုကြောင့် ကျွန်တော်တို့ လူ ဖြစ်လာတာ ။ လိင် ဆက်ဆံမှု ဟာ ရေလိုပဲ ။ မရလို့ လည်း မဖြစ်ဘူး ၊ လွန်ကဲရင်တော့ အန္တရာယ် ရှိတယ် ။ဒီနေ့ ကမ္ဘာ မှာ နေရာတိုင်း မှာ အိတ်ချ်အိုင်ဗီ ရှိနေ ကူးစက် နေတာပဲ ။ မော်တော်ဆိုင်ကယ် စီးရင် ဦးထုပ် ဆောင်း မှ အန္တရာယ် ကာကွယ်နိုင်မယ် ။

၁၉၉ဝ ပြည့်နှစ် အထိ ထိုင်းနိုင်ငံ မှာ အိတ်ချ်အိုင်ဗီ/အေအိုင်ဒီအက်စ် ကို မျက်နှာ လွှဲနေကြတယ် ။ ထိုင်းမီဒီယာတွေ က အိပ်ပျော် နေပေမယ့် လိင် ဆက်ဆံရေး က အိပ်ပျော် မနေဘူး ။

၁၉၉ဝ ပြည့်နှစ် မှာ ထိုင်းစစ်ဦးစီးချုပ် ကို ကျွန်တော် သွား တွေ့တယ် ။ ထိုင်းရေဒီယိုစတေရှင် ၃ဝဝ နဲ့ တီဗီစတေရှင် နှစ်ခု ကနေ အေအိုင်ဒီအက်စ် အသိပညာပေးရေး ထုတ်လွှင့်ပေးဖို့ ပြောတယ် ။ အိတ်ချ်အိုင်ဗီ/အေအိုင်ဒီအက်စ် ဟာ စစ်သားတွေ ကို အများဆုံး သ,တ်နေတာ ရှင်းပြတယ် ။ အခုတော့ ထုတ်လွှင့် နေပါပြီ ။

ကျွန်တော်တို့ လုပ် နေတဲ့ ပီဒီအေ ( လူဦးရေနဲ့ လူထု အဖွဲ့အစည်း ဖွံ့ဖြိုး တိုးတက်ရေးအသင်း ) က လည်း ကျေးလက်တောရွာ တွေမှာ သားဆက်ခြား ဆေးလုံးတွေ ၊ ကွန်ဒုံးတွေ ပေးတဲ့ အပြင် လိင် အသိပညာ လည်း ဖြန့်ဝေတယ် ။ အခု ဆိုရင်တော့ ကျွန်တော့် ကို ကူညီပြီး စေတနာ့ဝန်ထမ်း လုပ်ပေးသူ ဦးရေ တစ်သောင်းနှစ်ထောင် ရှိနေပါပြီ ။

ကျွန်တော်တို့ ရဲ့ ရာနှုန်းပြည့် ကွန်ဒုံး အသုံးပြုရေး အစီအစဉ် က အများကြီး ထိရောက် ပါတယ် ။ ၁၉၉ဝ ပြည့်နှစ် မှာ ဝန်ကြီးချုပ် က အေအိုင်ဒီအက်စ် ကာကွယ်တားဆီးရေး အားပေးလို့ လုပ်ကိုင် နိုင်ခဲ့တာပါ ။ ငွေကြေး နဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာ ကို ရောင်းစား နေသူတိုင်း ကွန်ဒုံး အသုံးပြုရေး ၊ ဆက်ဆံသူ တိုင်း ကွန်ဒုံး သုံးစေရေး လုပ်တယ် ။ အိတ်ချ်အိုင်ဗီ ကူးစက် ခံရနှုန်း ဟာ တရိပ်ရိပ် မြင့်တက် လာခဲ့ပြီး ၁၉၉၁ ခု မှာ အမြင့်ဆုံး ဦးရေ အဖြစ် လူ ၁၄ဝဝဝဝ ကို ရောက်ရာ က ပြန်ကျလာ ပြီး ၂၀၀၃ မှာ ၂၁၀၀၀ သာ ရှိပါတော့တယ် ။

ဆေးရောင်စုံ ခြယ်ထားတဲ့ လိင်ကား ( Sex Van ) မှာ ကွန်ဒုံးတွေ သယ် သွားပြီး စက်ရုံတွေ ၊ ကျောင်းတွေ မှာ လိင် အသိပညာ ပေးတယ် ။ 

အချို့က ကွန်ဒုံး ကို တွန့် နေတယ် ။ ဒါကြောင့် “ ကွန်ဒုံးမယ် ” ပြိုင်ပွဲ လုပ်တယ် ။ လူငယ်တွေ ကွန်ဒုံး ကို ပူဖောင်း လုပ်ပြီး လေမှုတ်ပြိုင်ပွဲ လုပ်တယ် ။ ကွန်ဒုံး ကို တွန့် မနေ လန့် မနေပါနဲ့ ၊ ဒါဟာ သစ်ပင် က ဖြစ်လာတဲ့ ရာဘာပါပဲ ။ တကယ်လို့ ခင်ဗျား ကွန်ဒုံး ကို ရှက်နေမယ် ဆိုရင် တင်းနစ်ဘောလုံး ကိုင် တာကို ပိုပြီး ရှက်သင့်တယ် ။ အဲဒါက ရာဘာတွေ ပိုပါတယ်လို့ ကျွန်တော် ပြောရတာပေါ့ ။ 

ကားလမ်းဆုံ တွေမှာ ယာဉ်ထိန်းရဲတွေ က ကွန်ဒုံး ဝေပေးတယ် ။ ယာဉ်ထိန်းရဲတွေ က လမ်းပေါ် မှာ ရော အိပ်ရာပေါ် မှာပါ လူတွေ ရဲ့အသက်ကို ကယ် ပေးတယ်ပေါ့ ။ ကွန်ဒုံး ပေးတဲ့ အခါ မှာ လိုတဲ့ သူ ကို ပေးလိုက်ပါလို့ ပြောပေးတော့ ယူသွားတာပဲ ။

Annand Panyarachun ဝန်ကြီးချုပ် ဖြစ်လာတော့ အိတ်ချ်အိုင်ဗီ/ အေအိုင်ဒီအက်စ် ဟာ လူ့အဖွဲ့အစည်း ရဲ့ ကျန်းမာရေး ၊ လူမှုရေး ၊ စီးပွားဖွံ့ဖြိုး တိုးတက်ရေးတွေ နဲ့ ဆက်စပ် နေတာကို သဘောပေါက် လက်ခံတယ် ။ အိတ်ချ် အိုင်ဗီ/အေအိုင်ဒီအက်စ် အမျိုးသားကာကွယ်ရေး ပေါ်လစီ နဲ့ အစီအစဉ် ကို ချမှတ် လုပ်ဆောင်တယ် ။ အိတ်ခ်ျအိုင်ဗီကူးစက်ခံရသူတွေ ကို ခွဲခြားဆက်ဆံမှု လျော့နည်းလာတယ် ။ ပညာပေးမှုတွေ ပိုပြီး ကျယ်ပြန့်ပြန့် လုပ်နိုင်လာတယ် ။

ကျွန်တော့် အနေနဲ့ ချစ်သူများနေ့ လုပ်တယ် ။ အိတ်ချ်အိုင်ဗီ ပေါ့စတစ် တွေကို ဖိတ်ခေါ်တယ် ။ သူတို့ ကို ချေးငွေတွေ ထုတ်ပေးပြီး စီးပွားရေးလုပ်ငန်း တွေ လုပ်ကိုင်စေတယ် ။

လူငယ်လေး တစ်ယောက် ရှိတယ် ။ သူ ဟာ အိတ်ခ်ျအိုင်ဗီ ပေါ့စတစ် ၊ သူ သေဖို့ ရက်ကို စောင့် နေတယ် ။ ကျွန်တော် က ငွေ ချေးလိုက်တော့ သူ ဝက် မွေးတယ် ၊ အခု သူ ပျော်နေတယ် ။

အမျိုးသမီး တစ်ယောက် ကတော့ ကွန်ပျူတာ စင်တာ ဖွင့်ပြီး ဝင်ငွေ ရတယ် ။ နောက် အမျိုးသမီး တစ်ယောက် ကတော့ အဝတ်လျှော်စက်တွေ နဲ့ ဒိုဘီဆိုင် ဖွင့်ပြီး ငွေဝင်လမ်း ဖြောင့် နေတယ် ။ လွန်ခဲ့တဲ့ သုံးလ က ငါ သေရမယ့် ရက် ကို ပဲ စောင့်နေတာ ၊ အခု ငါ အလုပ်တွေ လုပ် နေတယ် ၊ ပျော်ရွှင် နေတယ် ၊ ငါ့ လို နေပါ လို့ သူ က ပြောတယ် ။

မိခင် တစ်ယောက် သား နဲ့ လင် က ဆုံးပြီ ။ သူ့ မှာ သမီးငယ်လေး တစ်ယောက် ကျန်ရစ်တယ် ၊ မအေကြီး နဲ့ သမီးငယ်လေး ချေးငွေ ရတော့ စိုက်ပျိုးရေး လုပ်ကြတယ် ။

သည်လို လူတွေ အများကြီးပဲ ။ အိတ်ခ်ျအိုင်ဗီ ပေါ့စတစ် ပေမယ့် ကို ကျေနပ်စွာ ပျော်ရွှင်ပြီး ကျန်းမာမှု အသစ် နဲ့ ဘဝသစ်တွေ ရနေကြတယ် ။ သည်လို လုပ်နိုင်ဖို့ အစိုးရ ကလည်း ချေးငွေတွေ ထုတ် ပေးတယ် ။

လူတွေ ဆင်းရဲကြရတဲ့ အကြောင်းထဲ မှာ စီးပွားရေး လုပ်ငန်း ကျွမ်းကျင်မှု နည်းတာ လည်း ပါတယ် ။ လူတွေ က ငွေရင်းငွေနှီး ထုတ် မပေးဘဲ မျက်ကွယ်ပြု ထား တာကြောင့် လည်း ပါတယ် ။ ပီဒီအေ လူငယ် ပညာရှင်တွေ က ကျေးလက် က လူတွေ ကို စီးပွားရေးပညာ သင်ပြ ပေးကြတယ် ။ ငွေထုတ် ချေးတယ် ။ ချေးငွေ ကို ငွေ နဲ့ မဆပ်နိုင်ရင် လုပ်အား နဲ့ ဆပ်နိုင်တယ် ။ သည်လိုနဲ့ သူတို့ ဘဝ ပြောင်းလဲ တိုးတက်လာတယ် ။

အိတ်ချ်အိုင်ဗီ/အေအိုင်ဒီအက်စ် နဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဘက်ပေါင်းစုံ ဝိုင်းပြီး ကြိုးပမ်း လိုက်ကြတာ ၁၉၉၁ ခုမှာ ၂၀၀၃ ခု ကာလ အတွင်း မှာ အိတ်ချ်အိုင်ဗီ အသစ် ကူးစက်ခံရမှု ဟာ ၉ဝ ရာခိုင်နှုန်း ကျဆင်း သွားပါတယ် ။ 

ပြီးခဲ့တဲ့ နှစ် က စပြီး ကူးစက်ခံရနှုန်း ၃၀ ရာခိုင်နှုန်း ပြန်တက် လာတယ် ။ လူငယ်တွေ ကို ပညာပေးတာ လျော့ သွားလို့ ။ မျိုးဆက်သစ်တွေ ထဲ မှာ ကွန်ဒုံး အသုံးပြုမှု ၂၀ ရာခိုင်နှုန်း နည်းသွားတယ် ။

တကယ်ကတော့ အိတ်ချ်အိုင်ဗီ/အေအိုင်ဒီအက်စ် နဲ့ ပတ်သက်ပြီး အသိပညာပေးမှု ကို အမြဲတမ်း လုပ်နေရမှာပါ ။ ကိုကာကိုလာ ကို လူတိုင်း သိတယ် ။ ဒါပေမယ့် ကြော်ငြာတာ ကို မလျှော့ဘူး ။ သည် အတိုင်းပဲ ဖြစ်ရမှာပေါ့ ။ 

အိတ်ခ်ျအိုင်ဗီ/အေအိုင်ဒီအက်စ် အသိပညာ ပေးတဲ့ အလုပ် ကို သူများ က လာကူညီတဲ့ အထိ စောင့် မနေပါနဲ့ ၊ ကိုယ်တိုင် အခုပဲ စ လုပ်ပါ ။ လူတွေ များများ သိကြပါစေ ။ မိဘတိုင်း က သားသမီးတိုင်း ကို သိပါစေ ။ ဒါ မိသားစုတိုင်း လုပ်ရမယ့် ကိစ္စပါ ။ မိသားစု တစ်စု ကနေ ဆွေမျိုးသားချင်းတွေ အထိ ကျယ်ပြန့် လာပါစေ ။ လုပ်ကြပါ ။

 ▢ ကျော်ရင်မြင့်

📖ဘဝဇာတ်ခုံ