🔳 အရင်းရှင်စနစ် ပုလင်းဖင်ဖြစ်
သူတို့ တောတွင်း ဌာနချုပ် သို့ ရောက်သော အခါ နံနက်ခင်း ဝေလီဝေလင်း ရှိလေပြီ ။ သစ်ပင်ဝါးပင်များ
သိပ်သည်းသော တောသာခေါင်ဝယ် ၊ ကျေးငှက်သံများ ဆူညံ နေလေရာ ၊ ယောက်ဖခွေးခေါ် ငှက် ၏ အသံ က အသာယာဆုံး ဖြစ်လေသည် ။ ဤ ငှက် ၏ အသံ သည် ယခု ယောက်ဖ ကိစ္စ ကို အထူးပြု နေသည် နှင့် လည်း တူ နေ၏ ။
ခေါ်ဆောင်လာသူများ အားလုံး အချုပ်ခန်း ထဲ ရောက်သည် ၌ မျက်နှာ က အဝတ်များ ကို ဖြေပေး လေသည် ။ သူတို့ ကို တစ်ယောက် တစ်ခြား စီ ထား၏ ။ ထို အထဲ တွင် အကြောက်ဆုံး လူ မှာ ကိုထွန်းအောင် ဖြစ်မည် ကို အထူး ပြောစရာ မလိုပေ ။ အမူး တစ်ပတ်ရစ် နှင့် မဆီမဆိုင် သူများ အရှုပ်အရှင်း ထဲ ပျော်နေ သူ ကား စောထွန်း ဖြစ်၏ ။
သူ့ အား အချုပ်ခန်း ထဲ ပို့သည် ၌ ၊
“ ဟေ့ - ငါ့ ဘာလို့ ချုပ် နေကြတာလဲ ကွာ ၊ ဗိုလ်ဖုန်းလှိုင်ကြီး ရဲ့ ၊ ကြည့် ပြောပါဦးကွ ၊ ငါ့ မှာ ဘာ အပြစ် ရှိလို့လဲ ၊ ငါ သက်သေ ဘဲ ကွ ၊ သက်သေ ချုပ်နှောင် ရတယ် လို့ ဘဲ ၊ မင်းတို့ ကွန်မြူနစ် ဥပဒေ မှာ ဘဲ ငါ တွေ့ရတော့တယ် ကွာ ... ငါ ဘယ်မှ မသွားပါ ဘူးကွ ... ဘယ်က ဘယ် သွားရမှန်းလဲ မသိဘူး .. ချီးပါချင် လို့ပါ ကွာ ၊ အပြင် ထုတ် ပေးပါ ” ဟု တဂျီဂျီ အော် နေသည်၌ ဗိုလ်ဖုန်းလှိုင် က ချစ်လှသော ငယ်သူငယ်ချင်း လည်း ဖြစ်နေ၍ ၊
“ နားညည်းတယ်ကွာ ... ဒီကောင့် ကို ဖွင့်ပေး လိုက်ကြစမ်း ”
သူ့ ဖွင့် ပေး၍ အပြင်ဘက် ရောက်သည် ၌ ဗိုလ်ဖုန်းလှိုင် အနား လာ ပြီး -
“ ငါ ချီးပါချင်တယ် ဆိုတာ အလကား ပြောတာကွ ... ည က ဝီစကီတွေ အိုဗာ ဖြစ်လို့ လေတောင် မလယ်ဘူး ။ နို့ပြီး အိပ်ရေး လည်း ပျက်ခဲ့တော့ ခေါင်းကိုက် နေတယ် ။ အဲဒါငါ ပစ်ကမီ အပ် ချင်တယ် ကွာ ”
ဆိုလေသဖြင့် ဗိုလ်ဖုန်းလှိုင် မနေသာတော့ဘဲ ရဲဘော် တစ်ယောက် အား ၊
“ ဟေ့ - ကျောက်ဖြုံး စောထွန်း ကို အရက် တစ်ဖြတ် ယူပေး လိုက်စမ်း ကွာ ”
ကျောက်ဖြုံး မှာ ည က ကိုထွန်းအောင် ပြောသော စကား ထဲ တွင် ပါလာသူ ဖြစ်၍ စောထွန်း နှင့် လည်း သိခဲ့သူ ဖြစ် သဖြင့် စောထွန်း က
“ အောင်မယ်လေး သူငယ်ချင်း ကျောက်ဖြုံး ရေ - မင်းတော့ အသက် ရှည်အုန်းမယ် ၊ ည က တောင် မင့် အကြောင်း ပြောခဲ့ ကြသေးတယ် ၊ လခွီး - အရက်ကောင်းကောင်း ထဲ က လုပ်ကွာ ..”
ကျောက်ဖြုံး “ ကျုပ်တို့ ဆီ မှာ ခင်ဗျားတို့ မြို့လို အရက် အမျိုး မျိုး ရှိတာ မဟုတ်ဘူးဗျ ၊ ချက် တစ်မျိုးပဲ ဒါပေမဲ့ မီးတောက်တယ် ”
“ ဒီလိုဆို အိုကေ ပေါ့ .... ငါ က အရက်ဆို အဖြူအမည်း ခွဲ နေတာ မဟုတ်ဘူးကွ - မူးရင် ပြီး တာဘဲ ... ”
“ ခင်ဗျားကြီး အကြောင်း ကျွန်တော် သိပါတယ်ဗျ ”
ဆိုပြီး အရက် တစ်ပိုင်း လက်ဖက်ရည်ကြမ်း ပန်းကန်တစ်လုံး နှင့် ယူ လာပေး၏ ။
ဗိုလ်ဖုန်းလှိုင် သည် ချုပ်ထားသူများ အား အပြင် မှ တစ်ယောက် စီ လိုက် ကြည့်၏ ။
ကိုထွန်းအောင် အား တွေတွေကြီး စိုက် ကြည့် နေပြီး အတန်ကြာ မှ -
“ ဒါ အားလုံး ခင်ဗျား အစီအမံ ချည့် ဖြစ်ရမယ်”
ကိုထွန်းအောင် သည် အလွန် စိတ်မကောင်းစွာ နှင့် ၊
“ မင်းတို့ ချင်း က လူချင်း ခွဲ မရအောင် တူ လေတော့ ငါ့ အမှား တွေ ချည်းပါဘဲကွာ .. ၊ ဒါပေမဲ့ - စေတနာကောင်း နဲ့ မှားမိတာပါ ...”
တစ်ဖန် သော်တာစိန် ဆီ သို့ ရောက်၏ ။ မျက်နှာချင်း ဆိုင် တစ်ယောက် တစ်ယောက် ကြည့်နေကြ ပြီးမှ ဗိုလ်ဖုန်းလှိုင် က စတင် ၍ ၊
“ လူအင်္ဂါရုပ် က တော့ ယုတ်မာပုံ မပေါ်ပါဘူး ... ”
သော်တာစိန် သည် ည က သူ့ အား တစ်ဖက်စီးနင်း ရိုက် ထားသည် ကို စိတ်နာ နေ၍ ပါးစောင် က သွေးစများ နှင့် ၊
“ ဟ - နင် နဲ့ ငါ နဲ့ တထေရာထဲ တူ နေတာပဲ ... ငါ ယုတ်မာ ရင် နင် လဲ လူယုတ်မာပေါ့ ဟ ”
“ အောင်မယ် ... အပြောအဆို က တယ် မောက်မာပါလား ...”
“ အပြော မာရုံတင် မဟုတ်ဘူး ၊ လူချင်း လဲ တစ်ယောက်ချင်း ‘ ဖဲယားဖိုက် ’ ချလိုက်ချင် သေးတယ် ... ”
ဗိုလ်ဖုန်းလှိုင် က သရော်ပြုံး , ပြုံး၍ ၊
“ ဟင်း .. ဟင်း ကျုပ်တို့ ပါတီ က အမေရိကန်ရုပ်ရှင် ကုမ္ပဏီ မဟုတ်ဘူး ခင်ဗျ ၊ ခင်ဗျား ဘယ်သူလဲ ... ”
“ ငါ ကိုယ်တိုင် မပြောဘူး .. မင်း အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်း ကိုစောထွန်း ကို မေး ချေ ....”
မြင့်မြင့် ဆီ ရောက်သောအ ခါ၌ အံ ကို ကြိတ်၍ သက်ပြင်းကြီး ချ လိုက်ပြီး -
“ မြင့်မြင့် ကို ငါ ဒီလို လုပ်လိမ့်မယ် လို့ မထင်ခဲ့ဘူး .. ”
မြင့်မြင့် သည် ကြောက်ရွံ့ တုန်လှုပ်ခြင်း မရှိဘဲ ၊
“ ကိုလှိုင် ... ကျွန်မတို့ ကို မစစ် ခင် ရှင့် သူငယ်ချင်း ကိုစောထွန်း ကို ပထမ မေးကြည့် ပါအုံး ... ”
ထိုအချိန်၌ ကိုစောထွန်း သည် မီးတောက်ချက် , သုံးခွက်မျှ နှက်ပြီး နေ၍ ည က လက်ကျန် အမူး တစ်ပတ်ရစ် သည် ယခု အသစ် ပြန် ဖြစ် နေလျက် လူ အလွန် ရွှင်ပြ နေသည် ။ ပုလင်း တစ်ဘက် ပန်းကန် တစ်ဘက် ကိုင် ကာ ကိုထွန်းအောင် အချုပ်ခန်း ရှေ့ သို့ သွားပြီး ၊
“ ကျွန်တော် ည က အစ်ကိုကြီး ပြောတဲ့ စကား နား မထောင်လို့ မဟုတ်ပါဘူး အစ်ကိုကြီး ရာ ၊ အခု ဝမ်းနှုတ်ဆေး မရတော့ ခေါင်း ကိုက်ပြီး ရင်ထဲ ကတုံကရင် ဖြစ်နေတာ နဲ့ ချက် ကို ပစ်ကမီအပ် နေ ရတာပါ ၊ ရော့ ... အစ်ကိုကြီး ပါ အပ် မလား တစ်ခွက် လောက် ”
ကိုထွန်းအောင် သည် စိတ်တိုလှစွာ နှင့် ၊
“ စောထွန်း သွားစမ်းကွာ .. ” ဟုအော်ထုတ်လိုက်၏ ။
သို့သော် အချုပ် ထဲ မှ သူ့ ကို ဘာမျှ မလုပ်နိုင် ဟု သိ၍ ၊
“ ဘာလဲ - အစ်ကိုကြီး လူဝဝ ဖက်တီးဘူဇွာ က ဒီလို အရက်မျိုး မသောက်ဘူးပေါ့ ဟုတ်လား .. ၊ ဒါဟာ ပြည်သူ့ ဆေးရည် ပြည်တွင်းဖြစ် ယစ်ရွှေရည် ခင်ဗျာ့ ၊ အစ်ကိုကြီး လို ဇိမ်ခံ လူတန်းစား က စကော့ခ်ျဝီစကီ မှ ဟုတ်လား ... ဒါဟာ ကိုယ့် ပြည်တွင်း ဖြစ် ကို ဥပက္ခာ ပြုတဲ့ အရင်းရှင် ဖေါက်ပြန်မှုဘဲ ”
ဟု ကျယ်လောင်စွာ ပြောပြီး မှ ခတ်တိုးတိုး လေသံဖြင့်
“ စိတ်မရှိနဲ့ အစ်ကိုကြီး ရ သူတို့ လက်ထဲ ရောက် နေတော့ သူတို့ စိတ်ကြိုက် ပြောရတာပေါ့ ”
ဆိုပြီးမှ တစ်ဖန် ကျယ်လောင် စွာ -
“ ကျွန်တော်တို့ ပစ္စည်းမဲ့ပါတီ အရင်းရှင် စနစ် ကို တိုက်ဖျက် ပြီး တော့ ရင် ခင်ဗျားတို့ လို သူဋ္ဌေးကြီးတွေ ကို သုတ်သင် ပစ်ရမယ် ... ”
“ ဟာ ... စောထွန်း သွားစမ်းကွာ ” ဟု ကိုထွန်းအောင် က အော်ထုတ် ပြန်၏ ။ လက်လှမ်း သာ မီလျှင် လည်ပင်း ညှစ် မိ ပေမည် ။
သို့သော် စောထွန်း သည် အရက် တစ်ခွက် ပြီး တစ်ခွက် ချ ၍ အတော် ထွေ နေပြီ ဖြစ်သော ကြောင့် ၊
“ ကျုပ်တို့ တိုင်းပြည် မှာ လူတန်းစား ညှိ ရမယ် ။ ခင်ဗျား တို့ လို ဘူဇွာ လူတန်းစားတွေ ပပျောက် ပြီး တော့ အားလုံး ဆင်းရဲသား တွေ ချည့် ( အဲလေ ... ) အားလုံး ဆင်ရဲသားတွေ ဟာ ရည်တူတန်းတူ ချမ်းသာတဲ့ လူ ချည်းဘဲ ဖြစ်ရမယ် ... ကြည့်စမ်း ဒီပုလင်း ”
◾သော်တာဆွေ
📖 ရွှေပြည်တော်သည်
#ကိုအောင်နိုင်ဦး
.
No comments:
Post a Comment