ဆရာ နှင့် ကာတွန်းကန်တော့ပွဲ မှ သည် ပန်းချီကန်တော့ပွဲ

 ❝ ဆရာ နှင့် ကာတွန်းကန်တော့ပွဲ မှ သည် ပန်းချီကန်တော့ပွဲ ❞

ဆရာ့ ကို သတိရ လွမ်းဆွတ် တသသည် ဆိုပါလျှင် ဆရာ ကန်တော့ပွဲ နှစ်ပွဲ သည် အစ နှင့် အဆုံး ဖြစ်ကြောင်း ပြန်ပြောင်း ပြောရ ပါ လိမ့်မည် ။ ကာတွန်းကန်တော့ပွဲ နှင့် ပန်းချီကန်တော့ပွဲ ကို ဆိုလို ပါသည် ။ 

၁၉၇၀ ခုနှစ် လောက် ဖြစ်မည် ထင် ပါသည် ။

ဆရာဦးဖေသိန်း အိမ် ၊ နှစ်စဉ် ကျင်းပနေကျ ကာတွန်း ကန် တော့ပွဲ ကို ကျွန်တော် စ ရောက် ခဲ့ပါသည် ။ ကာတွန်း ကိုသော်က ၊ ကာတွန်း ကိုဝင်းမောင် ၊ ပန်းချီကိုဝင်းဌေး တို့ နှင့် ဖြစ်ပါ၏ ။ ကိုဝင်းမောင် နှင့် ကိုဝင်းဌေး သည် ကွယ်လွန် သွားခဲ့ပါပြီ ။

ကာတွန်း ကန်တော့ပွဲ ကျင်းပသည့် ဆရာဦးဖေသိန်း အိမ် သို့ ရောက်သွားသည့် အချိန် တွင် ကျွန်တော်တို့ အား စောင့်မျှော်နေသူ တစ်ဦး သည် ဆရာသော်တာဆွေ ပင် ဖြစ်ပါသည် ။ ကျွန်တော် သည် ဆရာ့ စာ ၊ ဆရာ့ ဝါသနာများ ကို ကြို သိ နေပေမဲ့ ၊ ဆရာ သည် ကျွန်တော့် ကို သိမည် တော့ မထင်ပါ ။ ထိုစဉ်က ကျွန်တော် သည် ပန်းချီဆရာ မဖြစ်သေး ။ ပေါက်စ တစ်ယောက် မျှသာ ဖြစ်ပါသည် ။ ဆရာ သည် ဆင်ကောင်ကြီး ဖြစ်၍ ကျွန်တော် သည် ကြွက်ဖလောင်းလေး ဖြစ်ပါသည် ။ 

“ ကဲ ဟေ့ ကောင်တွေ လာကြကွာ ၊ မင်း တို့ ကန်တော့ပွဲ လိုပါသေးတယ် ။ ကြာဦး မှာပါ ၊ လာ .. ငါ့ အိမ် လိုက်ခဲ့ကြ ငါ စီစဉ်ထားတယ် ”

ဒီလိုနဲ့ ဆရာ့ အိမ် မှာ ဆရာ ချက်တဲ့ အရက် တစ်မျိုး အမြည်းများ နဲ့ ဆရာ့ ကို စတင် ရင်းနှီးခဲ့ပါသည် ။ ကနဦး က ပင် လေးစားရင်းနှီး ချစ်ခင် နေခဲ့သူသည် ဆရာ နှင့် ယခုလို တွေ့ရသည့် အခါ ပြောဖွယ်ရာ မရှိတော့ ပါ ။ ထိုနှစ် မှ စ၍ နှစ်စဉ် ကျွန်တော်တို့ ပန်းချီအုပ်စု အား ဆရာ သည် ဆရာ ဦးဖေသိန်း အိမ် မှ စောင့် နေ တတ်ပါတော့သည် ။

ပန်းချီဆရာများ ဆိုသည်မှာ ကိုဝသုန် ၊ ကိုတင်လှဝင်း ၊ ကိုကျော် သောင်း နှင့် ကျွန်တော် ဖြစ်ပါသည် ။ ထိုအချိန် က ကာတွန်းဆရာများ သည် အရက် မသောက် တတ် ကြပါ ။ ယခု လည်း မသောက်ကြပါ ။

ဟိုစဉ်က အရက် သောက် သော ကာတွန်းဆရာများ သည် လက် ချိုး ရေ ၍ ရပါသည် ။ ဆရာ ဦးအောင်ရှိန် ၊ ကိုသော်က ၊ ကိုဝင်းမောင် ၊ ကိုမြင့်သိန်း ၊ ကိုတင်အောင်နီ ဤမျှလောက် ပင် ။

ကိုတင်အောင်နီ နှင့် ကိုမြင့်သိန်း သည် ရံဖန်ရံခါမျှ ဖြစ်၍ ကျွန် တော်တို့ ပန်းချီဆရာများ ကို သာ မျှော်ခြင်း ဖြစ်သည် ။ ကိုတင်အောင်နီ သည် အရင် က အရက် ကို သောက်သုံးခြင်း ဖြစ်သည် ။ ယခု မသောက် တော့ပါ ။ အဲဒီ အချိန် တုန်း က ကိုမြေဇာ မပါ ။ နောက်ပိုင်း မှာတော့ သူ လည်း တော်တော် သောက်သုံး ဖြစ် လာပါသည် ။ ယနေ့ လက်ရှိ ကိုမြေဇာ က မသောက်သုံးတော့ သူ ဖြစ်နေပြီ ။ ( ဒီ အရက် ကိစ္စ တော်တော် ရှင်း ယူ ရပါကလား ။ )

ဆိုလိုချင်တာ က လက်ဖက်ရည်ဆိုင် မှာ လူ တစ်ယောက် နှင့် ရင်းနှီးဖို့ မလွယ်ပေမဲ့ အရက်ဝိုင်း မှာ ရင်းနှီးရ လွယ်ပါသည် ။ ဒါလည်း လူတိုင်း လက်ခံနိုင် စရာ ရှိပါသည် ။

ဆရာ နှင့် ကျွန်တော် သည် အရက်ဝိုင်း တစ်ခု ( သူ့ အိမ် မှာပင် ) ရင်းနှီးခဲ့ပါသည် ။ ဆရာနှင့် ကျွန်တော်တို့ တောက်လျှောက် ရင်းနှီး ချစ်ခင်ခဲ့ပါသည် ။ တူသား ကဲ့သို့ ကျွန်တော် လည်း ဦးလေး ကဲ့သို့ …. ။ 

ဆရာ ၏ ရိုးသား ပွင့်လင်းသော စိတ်ဓာတ် ၊ ဂုဏ်ပကာသန မမက်မောတတ် ၊ လူ့ဘဝ ၊ လူ့လောကကြီး ကို လှောင်ချင်ပြောင်ချင် ၊ ရွဲ့ချင် တဲ့ စိတ်အားလုံး သည် ကျွန်တော် နှစ်သက် ခုံမင်သည့် စရိုက်များနှင့် သွားပြီး တူညီ နေပါသည် ။ ဆရာ ရှိနေခြင်း ၊ မရှိနေခြင်း ၊ ကျွန်တော် ရှိနေခြင်း ၊ မရှိနေခြင်းသည် သိပ် မဆန်းပါ ။ ဒါပေမဲ့ အနုပညာသမားများ မှာ သည် အသိ ၊ သည် စိတ်ဓာတ် ရှိခြင်း ကို ကျွန်တော် ချစ်သည် ။ ကြိုက်သည် ။ သည်လို နေလျှင် သည်လို ဖြစ်မည် ။ ဤလို နေလျှင် ဤလို ဖြစ် မည် ။ သိသော်လည်း မပြင်တတ်ကြပါ ။ ဆန်းသည် ဆိုသည် မှာ လည်း ဒါကိုပင် ပြောသည် ဖြစ်မည် ထင်ပါ၏ ။ သည်နေရာ မှာ ဆရာ နှင့် ပတ်သက်၍ ဆရာ့ ကို သုံးသပ်ကြည့်မည် ဆိုလျှင် သုံးသပ်ကြည့်မည် ဆိုသည်မှာ လည်း ဆရာ ၏ စာ ၊ ဆရာ ၏ အနုပညာ ကို မဟုတ်ပါ ။ သော်တာဆွေ မဟုတ်ပါ ။ ကိုကြင်ဆွေ ဆိုသည့် လူ တစ်ယောက် ရဲ့ စရိုက် ၊ သဘာဝ ကို က သည် အတိုင်း ဖြစ်နေပါလိမ့်မည် ။ မူလဘူတ စိတ်ရင်း ကို သည်အတိုင်း ဖြစ်နေသည့် အတွက် အနုပညာသမား ဖြစ်လာသည့် အခါမှာ လည်း သူ့ အလုပ် သူ လုပ်သွားခြင်းပဲ ဖြစ်မည်ဟု ကျွန်တော် ယုံကြည်မိသည် ။ သုံးသပ်မိသည် ဆိုသည် မှာ လည်း သည်သဘောမျှ ဖြစ်ပါသည် ။

ဆရာ ၏ အမူအကျင့်များ တွင် ချစ်စရာ ကောင်းသည်များ ရှိသလို မချစ်နိုင်စရာတွေ အားနည်းချက်တွေ အများကြီး ရှိနေမည် မှာ သေချာ ပါသည် ။ သည်လိုပဲ ဖြစ်ရမည် ဟု ကျွန်တော် ထင်သည် ။ မြတ်စွာဘုရားရှင် နှင့် အရိယာသူတော်စင် မှ လွဲ၍ လူ ဆိုသော လူ သည် အပြစ်အနာ အဆာများ ဖြင့် ထုံမွမ်း နေတတ်ပါသည် ။

သည့် အတွက် ဆရာ့ ကို မည်သည့် တစ်စုံတစ်ရာ အမှု နှင့် ဖြစ်ဖြစ် ခွင့်လွှတ် နားလည်ပါသည် ။

ဆရာ သည် စာပေတာဝန် ၊ လူမှုတာဝန် ၊ အားလုံး ကျေပွန်သူ ၊ သမိုင်းကြောင်း ကောင်းသူ တစ်ဦး ဟု အသိအမှတ် ပြုပါသည် ။ သေသော်မှတည့် ၊ စာပေအသံ ၊ စာပေအမြင် လည်း ရှိသူ ၊ စာ နှင့် လက် နှင့် ခန္ဓာတည် မြဲနေသရွေ့ မပြတ်ခဲ့သူ တစ်ဦး ကို ပြပါ ဆိုလျှင် လည်း ဆရာ သည် တစ်ဦး အပါအဝင် ဖြစ်ခဲ့သူ ဟု များစွာသော ပညာရှင်များ က အသိအမှတ် ပြုကြပါလိမ့်မည် ။

ဆရာ နှင့် ကျွန်တော် သည် အစ က ဆိုခဲ့ သလို ဆင် နှင့် ကြွက်ဖြစ် သည့် အတွက် ဤမျှ ရေးမိသည် ပင် ... ။ တစ်စုံတစ်ခု အပြစ်များ ရှိ နေလျှင် ဆရာ ခွင့်လွှတ်နိုင်  လိမ့်မည် ဟု ထင် ပါသည် ။

ခုနှစ်များ ကို မပြောတော့ဘဲ ကြားကာလများ တွင် ကျွန်တော် သည် မဂ္ဂဇင်း ပန်းချီဆရာ တစ်ယောက် ဖြစ်လာသည် အထိ ဆရာ နှင့် ရှုမဝ ၊ ချယ်ရီ တို့ တွင် ကြိမ်ဖန်များ ကြုံတွေ့ ကြ ၊ ဟိုတုန်းက အတိုင်းပင် ပြောကြ ရယ်ကြ ရွှင်ကြ ဘဝအမောများ အရက်ဆိုင် ၊ လက်ဖက်ရည်ဆိုင် များမှာ ဖြေသိမ့်ကြရင်း ပန်းချီဆရာကြီးများ ကန်တော့ပွဲ ဆိုသည့် ခေတ် ကာလ တစ်ခု ကို ရောက်ခဲ့သည် ။ ဟို အရင် ကျွန်တော်တို့ ရှေ့ က ဆရာ ဦးဖေသိန်း အိမ် ထဲ တွင် ပြုလုပ်ခဲ့ကြတဲ့ ကာတွန်းကန်တော့ပွဲ ကို နှစ်သက် မြတ်နိုး အားကျစွာ ပန်းချီကန်တော့ပွဲ ကို ကျွန်တော် နဲ့ ကိုဝသုန် စိတ်ကူး ရ ၍ စီစဉ်ခဲ့ကြပါသည် ။

ကျွန်တော်တို့ ပန်းချီကန်တော့ပွဲ ကို နှစ်စဉ် နှစ်တိုင်း စာရေးဆရာကြီးများ ကို သြဝါဒစကား မိန့်ကြား စေပါသည် ။ နှစ်များစွာ မှာ ဆရာမကြီး ဒေါ်ခင်မျိုးချစ် ၊ ဆရာဒဂုန်တာရာ ၊ ဆရာမကြီး ဒေါ်ခင်နှင်းယု ၊ ဒေါ်ခင် ဆွေဦး စသည်ဖြင့် ... စီစဉ်ကြတဲ့ အခါ မှာ ဆရာ မကွယ်လွန်မီ ၂ နှစ် ခန့် ဟု ထင်ပါသည် ။ ဆရာ ( သော်တာဆွေ ) အလှည့် ရောက် လာပါသည် ။ ဆရာ့ နေအိမ် အင်းစိန် ဘိုကုန်း မှ ကျင်းပရာ Y.M.B.A သို့ ကြိုပို့ တာဝန် ကျွန်တော် ယူ ပါသည် ။

ဆရာ့ ကို သွားခေါ်သည့် အခါ မှ ဆရာ သည် ဟင်းချက် နေပါ သည် ။ “ ငါ ရေ တောင် မချိုးရသေးဘူး ကွာ ” ၊ “ မောင်မောင်သိုက် လာ ကွာ ၊ မင်း နဲ့ ငါ နဲ့ တူ တယ် ” သည်လောက် ပြော လိုက်လျှင် ကျွန်တော် လည်း နားလည် လိုက်ပြီး ဆရာ နှင့် ကျွန်တော် စတင် ၍ အရက် သောက် ဖြစ်ပါ သည် ။ ပြီးတော့ ဆရာ ချက် သော ဝက်သားနီချက် နှင့်  ဆရာ က ထမင်း စား ၍ ကျွန်တော် အရက် အနည်းငယ် မျှ သောက် ပါသည် ။ ပြီး ဆရာ့ ကို ကား ရှေ့ခန်း တွင် တင် ၍ ကျွန်တော်တို့ လမ်း တစ်လျှောက် ရှေးဟောင်း နှောင်းဖြစ်များ ကို ပြော ကြရင်း Y.M.B.A အသင်းတိုက် ကို ရောက်မှန်း မသိ ရောက်ခဲ့ ကြပါသည် ။

ယခုမှ စဉ်းစား မိသည် ။ ဆရာ နှင့် ကျွန်တော် သည် ကာတွန်း ကန်တော့ပွဲ မှာ နှစ်စဉ် မှ လွဲ၍ တူတူ အရက် သောက်မိသည် မရှိခဲ့ပါ ။ ကန်တော့ပွဲ နှစ်ခု အကြောင်းပြု၍ သာ ရင်းနှီးခဲ့ရပါသည် ။ ဝမ်းနည်းစရာ လား ၊ ကြည်နူးလွမ်းဆွတ်စရာ လား ၊ တိုက်ဆိုင်မှု လား ၊ မဆိုနိုင်ပါ ။ 

အဲသည် ပန်းချီကန်တော့ပွဲ သည် ဆရာ နှင့် ကျွန်တော် အတူ အရက် သောက်ဖြစ်ခြင်း နောက်ဆုံး ဖြစ်ပါသည် ။ ကာတွန်းကန်တော့ပွဲ တွင် ဆရာ နှင့် စ၍ ရင်းနှီး မိပြီး ပန်းချီကန်တော့ပွဲ တွင် ဆရာ နှင့် ပြန် လည် ၍ အရက် သောက် ဖြစ်ကြသည် ။

ယနေ့ ဆရာ မရှိတော့ပါ ။ ဘယ် ဘုံဘဝ ရောက် နေသည် လည်း ကျွန်တော် မသိနိုင်ပါ ။ ဆရာ ရောက် နေမည့် ဘုံဘဝ တွင် ရိုးသားမှု ၊ ပွင့် လင်းမှု ၊ လွတ်လပ်မှု များစွာ ရှိနေပါစေ ဟု ဆုတောင်း မိ ပါသည် ။

◾ပန်းချီမောင်မောင်သိုက်

📖 သော်တာဆွေ ရာပြည့် အမှတ်တရ လွမ်းတသသ

#ကိုအောင်နိုင်ဦး

.