❝ အိပ်မက်ဆိုင် ❞
၁ ။
စူပါမာ့ကတ်များ ၊ ရုပ်ရှင်ရုံများ ၊ စတိုးဆိုင် ၊ စားသောက်ဆိုင်ကြီးများနှင့် စည်ကားသိုက်မြိုက်လျက် ရှိသော မြို့လယ်လမ်းမကြီး တစ်ခု ၏ ခပ်လှမ်းလှမ်း ရှိ လမ်းကြားလေး တစ်ခု ထဲ ၌ ထူးဆန်းသည့် ဆိုင်လေး တစ်ဆိုင် ရှိ၏ ။
ဆိုင်လေး မှာ တခမ်းတနား မဟုတ် ၊ အမိုးကုတ်ကုတ် မီးရောင်ခပ်မှိန်မှိန် နှင့် ဆိုင် ထဲ တွင် လည်း ကုန်ပစ္စည်း အနည်းငယ် သာ ခင်းကျင်း ထား၏ ။ ဈေး ရောင်းသူ မှာ အသက် ခြောက်ဆယ် ခန့် ရှိ အဘိုးအို တစ်ဦး ဖြစ်ပြီး အဘိုးအို ၏ ခေါင်းတုံးဆံပင် တိုနံ့နံ့ မှာ ဆွတ်ဆွတ် ဖြူ လျက် ရှိသည် ။ သို့ရာတွင် အဘိုးအို ၏ မျက်လုံးများ က ဇရာ နှင့် မလိုက်အောင်ပင် ကြည်လင် တောက်ပလျက် ရှိလေသည် ။
ဆိုင်လေး ထဲ တွင် ပရိဘောဂ များများစားစား မရှိပဲ စားပွဲတစ်လုံး ကုလားထိုင် နှစ်လုံး နှင့် မှန်ဗီရိုပုလေး တစ်လုံး သာရှိ၏ ။ ဗီရိုလေး ထဲ မှာ တော့ ဆေးရောင်စုံခြယ် ထားသော အရွယ်စုံ ကျောက်ခဲလေးများ ကို စီစီရီရီ ထည့်သွင်း ထားပါသည် ။
ဆိုင်လေး ၏ မျက်နာစာ တံခါး ပေါက် အပေါ် တည့်တည့် ၌ နီညိုရောင်
သစ်သားပြား ဆိုင်းဘုတ် တစ်ခု ချိတ်ဆွဲ ထားပြီး သစ်သားပြား ပေါ်တွင် ဆေးအဖြူရောင် ဖြင့် ဆိုင် အမည် ကို ထင်ရှားစွာ ရေးပြီး ချိတ်ဆွဲ ထားသည် ။ ဆိုင်လေး ၏ အမည်မှာ ... ။
••••• ••••• •••••
၂ ။
“ အိပ်မက်ဆိုင် ”
အသက် နှစ်ဆယ် ကျော်ခန့် ရှိ အမျိုးသမီးငယ်လေး တစ်ဦး သည် ဆိုင် တံခါးဝ မှ ဆိုင်းဘုတ် ကို မော့ ကြည့် လိုက်ပြီး ဆိုင် ထဲ သို့ မဝံ့မရဲ ဝင်ရောက် လာသည် ။ ဆိုင်ရှင် အဘိုးအို က အမျိုးသမီးလေး ကို မြင် သည်နှင့် နှစ်လိုဖွယ် အပြုံး နှင့် ဆီးကြို လိုက်ပြီး
“ လာလေ ကလေးမ ၊ ဘာ ကူညီပေးရမလဲ ”
အဘိုးအို ၏ အသံမှာ တိုးလျသော်လည်း ကြည်လင်ပြတ်သားပြီး ကရုဏာ အပြည့် ပါ၏ ။ အမျိုးသမီးငယ်လေး က နွမ်းလျသော အသွင်ဖြင့် အဘိုးအို ၏ မျက်နှာ ကို အားကိုးတကြီး ကြည့် လိုက်ရင်း
“ ကျွန်မ အိပ်မက်လေး တစ်ခုလောက် လိုချင်လို့ပါ အဘိုး ”
“ ကလေးမ က ဘယ်လို အိပ်မက်မျိုး လိုချင်လို့လဲ ကွယ့် ”
အမျိုးသမီးလေး သည် သက်ပြင်း တစ်ချက် ကို လေးပင်စွာ ချလိုက်သည် ။
“ ဒီလိုပါ အဘိုး ၊ ကျွန်မ ချစ်သူ က ကျွန်မ နဲ့ လက်ထပ် ဖို့ အတွက် တရပ်တကျေး မှာ အလုပ် လုပ်ပြီး ငွေ ရှာ နေပါတယ် ။ ခုဆို ရှစ်လ လောက် ရှိပါပြီ ၊ အစတုန်းက သူ နဲ့ ကျွန်မ အမြဲတမ်း စာ အဆက်အသွယ် ရှိပါတယ် ။ နောက်ပိုင်း သူ့ ဆီက စာ မလာ တာ နှစ်လ လောက် ရှိနေပြီ ။ နောက်ပြီးတော့ ဒီ ရက်တွေ မှာ သူ နဲ့ ပတ်သတ်ပြီး အိပ်မက်ဆိုးတွေ ခဏ ခဏ မက် နေတယ် ၊ ကျွန်မ ချစ်သူ အတွက် အရမ်း စိုးရိမ်နေရ တယ် အဘိုး ရယ် ။ ဒါကြောင့် ကျွန်မ ကို စိတ်သက်သာရာ ရစေမယ့် အိပ်မက်လေး တစ်ခု လောက် ရောင်း ပေးပါရှင် ... ”
အမျိုးသမီးလေး ရဲ့ စကား အဆုံး မှာ အဘိုးအို သည် ကရုဏာသက် သွားဟန် ဖြင့်
“ အင်း .. ကလေးမ လိုချင်တဲ့ အိပ်မက်မျိုး အဘိုး မှာ ရှိပါတယ် ၊ ဒါပေမယ့် အိပ်မက် ဆိုကာ အိပ်မက် ပဲ လေ ၊ တကယ့် လက်တွေ့ မှာ အိပ်မက် ထဲ ကအတိုင်း ဖြစ်ချင် မှ ဖြစ်မှာပေါ့ ကွယ် ”
“ အိပ်မက် ထဲ က အတိုင်း ဖြစ် မလာနိုင်ဘူး ဆိုတာ ကျွန်မ သိပါတယ် အဘိုး ရယ် ၊ ကျွန်မ တို့ လူတွေ အနေနဲ့ အပြင် မှာ လက်တွေ့ ဖြစ်တဲ့ ပြဿနာတွေ ကို ရင်ဆိုင်ဖြေ ရှင်းဖို့ နည်းလမ်းတွေ ရှိနေနိုင်ပါတယ် ၊ ဒါပေမဲ့ အိပ်မက် ထဲ မှာတော့ ဘယ်လို အကြောင်းအရာမျိုးပဲ မက်မက် ငြင်းဆန် ပြောင်းလဲချင်လို့ မရဘူးလေ ၊ အဲဒါကြောင့် ကြည်နူး နှစ်သိမ့်စရာ အိပ်မက်လေး တစ်ခု ကျွန်မ လိုချင် မိတာပါ ... ”
“ အေးပါ ကွယ် ... ဒါဆိုလည်း ကလေးမ လိုချင်တဲ့ အိပ်မက်မျိုး အဘိုး ရောင်း ပေးပါ့မယ် ကွယ် ”
အဘိုးအို သည် နံဘေး ရှိ မှန်ဗီရိုလေး ထဲ မှ အပြာရောင် နှင့် ပန်းရောင် ဆေး ခြယ်ထားသော ကျောက်ခဲလေး တစ်ခု ကို ထုတ် ယူ၍ အမျိုးသမီးလေး ကို ပေးကာ
“ ည အိပ်ယာ ဝင်ကာ နီးရင် ဒီ ကျောက်ခဲလေး ကို ကလေးမ လက် နဲ့ ထိ ကိုင်ပြီး ကိုယ် ဖြစ်ချင်တာ ကို ဆန္ဒ ပြုပါ ၊ ပြီး ရင်ဒီ ကျောက်ခဲလေး ကို ခေါင်းအုံး အောက် မှာ ထား အိပ် ကလေးမ ဆန္ဒပြုတဲ့ အတိုင်း အိပ်မက်ကောင်းတွေ မက် ပါလိမ့်မယ် ”
“ ဟုတ်ကဲ့ .. ကျေးဇူးတင်ပါတယ် အဘိုးရယ် အဘိုး ရဲ့ အိပ်မက် အတွက် ကျွန်မ ဘယ်လောက် ပေးရမလဲ ရှင် ”
အမျိုးသမီးလေး မှာ သူ လိုချင်တဲ့ အိပ်မက်ကောင်းလေး ရရှိသွားသဖြင့် ဝမ်းသာ သွားပြီး အဘိုးအို ကို ကျသင့် ငွေ ပေးချေကာ ကျေးဇူးတင်စကားများ အထပ် ထပ် ပြော၍ အိပ်မက် ဆိုင်လေး ထဲ မှ ထွက်ခွာ သွားလေသည် ။ အဘိုးအို သည် ဆိုင်ထဲ မှ ထွက်သွားသော အမျိုးသမီးလေး ကို ကြည့်ရင်း နှုတ်မှ “ ပျော်ရွှင်စရာ အိပ်မက်လှလှ မက်ပါစေ ကွယ် ” ဟု တီးတိုး ရေရွတ် ဆုတောင်း ပေးလိုက်လေသည် ။
••••• ••••• •••••
၃ ။
“ ဘဘ ... ဘဘ ... ”
အဘိုးအို သည် မှန်ဘီရိုလေး ထဲ မှ ရောင်စုံကျောက်ခဲလေးများ ကို ကြက်မွေး တံမြက်စည်း တစ်ချောင်း ဖြင့် သန့်ရှင်း နေစဉ် အနောက် မှ ခေါ်သံ ကြား၍ လှည့် ကြည့် လိုက်သည် ။ ဆိုင် တံခါးဝ တွင် ငါးနှစ် ခြောက်နှစ် အရွယ် ကလေးငယ် တစ်ဦး မရဲတရဲ နှင့် ရပ် နေ၏ ။ ကလေးငယ် မှာ အဝေး မှ ပြေးလွှား လာခဲ့ရဟန် နှင့် မောပန်းလျက် ရှိသည် ။
“ ဘာ လိုချင်လို့လဲ ငါ့မြေးရဲ့ ... ”
“ ဘဘ က အိပ်မက်လှလှလေး တွေ ရောင်းတယ် ဆို ၊ သား ဝယ်ချင်လို့ ... ”
သည်တော့မှ ကလေးငယ် ၏ လက် ထဲ တွင် ငွေစက္ကူ တချို့ ဆုပ်ကိုင်ထား သည် ကို အဘိုးအို သတိ ပြုမိ သွားသည် ။
“ မြေး က ဘာအိပ်မက် လိုချင်လို့လဲကွ ... ”
“ ဖေဖေ ရယ် မေမေ ရယ် သား ရယ် အတူတူ နေရတယ် ဆိုတဲ့ အိပ်မက် လေး လိုချင်လို့ပါ ဘဘ ... ”
“ ဟေ ... ၊ မြေး က အခု ဘယ်သူ နဲ့ နေ တာလဲ ..... “
“ ဘွားဘွား နဲ့ နေ တာပါ ၊ ဘွားဘွား က ဟို ဈေးနား မှာ ပန်း ရောင်းတယ် ”
“ မြေး ရဲ့ ဖေဖေ နဲ့ မေမေ က ဘယ် သွားလို့လဲ .... ”
“ ဘွားဘွား ပြော တာ ဖေဖေ က သား တို့ ကို ထားပြီး ဟိုး အဝေးကြီး ကို ထွက် သွားတယ် တဲ့ ။ မေမေ ကတော့ သား အတွက် အရုပ်တွေ ၊ မုန့်တွေ ဝယ် ဖို့ ပိုက်ဆံ သွား ရှာ နေတယ် တဲ့ ၊ အရုပ်တွေ မုန့်တွေ သား မလိုချင်ပါဘူး ၊ သား က ဖေဖေ မေမေ တို့ နဲ့ ပဲ အတူ နေချင်တာ ... ”
ကလေးငယ် မှာ စကား ပြောရင်း ငိုသံ စွက်ကာ မျက်ရည်များ ဝဲလာ၏ ။ အဘိုးအို သည် ကလေးငယ် ကို ကြည့်ပြီး စိတ် မကောင်း ဖြစ်ကာ ကလေး ၏ ဦးခေါင်း အား ကြင်နာစွာ ပွတ်သပ် လိုက်သည် ။ စိတ် ထဲ မှလည်း ဤ ကလေးကဲ့ သို့ မိမဲ့ ဖမဲ့နှင့် မိဘမေတ္တာ ငတ်မွတ် နေသည့် ကလေးငယ် တွေ မည်မျှ ရှိနေသည်လဲ ဟု တွေး နေ မိ၏ ။ ကလေးငယ် ၏ ခံစားချက် ကို အဘိုးအို စာနာ မိပါသည် ။ ကလေးငယ် လိုချင်သည့် အိပ်မက်မျိုး လည်း အဘိုးအို ပေး နိုင်ပါသည် ။ သို့သော် သည်လို အသိဉာဏ် နုနယ် သေး သည့် ကလေးငယ် တစ်ဦး ကို တကယ် ဖြစ် မလာနိုင်သော အိပ်မက်တွေ မမျှော် လင့် စေချင်ပါ ။ တကယ် လက်တွေ့ကျမည့် ၊ မိဘမဲ့ ဘဝ ကို ကောင်းမွန်စွာ ဖြတ်သန်း နိုင်မည့် ခွန်အား များ ပဲ ပေး ချင်ပါသည် ။ ထို့ကြောင့် စားပွဲ ပေါ် ရှိ ဖန်ပုလင်း တစ်လုံး ထဲ မှ သကြားလုံး အနည်းငယ် ကို ယူပြီး ကလေးငယ် အား ပေး လိုက်၏ ။ ကလေးငယ် က လက် ထဲ မှ သကြားလုံးများ ကို ကြည့် ပြီး
“ ဟင် .. ဘဘ က လည်း ၊ ဒါ သား လိုချင်တဲ့ အိပ်မက် မှ မဟုတ်ဘဲ ။ သကြားလုံး တွေ ကို .. ”
“ ဟား ... ဟား .. ၊ ဒါ ရိုးရိုး သကြားလုံး မဟုတ်ဘူး ငါ့ မြေး ရဲ့ ၊ အိပ်မက် သကြားလုံး လို့ ခေါ်တယ် ၊ ဒီ သကြားလုံး ကို စားရင် ငါ့ မြေး မက်ချင်တဲ့ အိပ်မက်တွေ မက် လိမ့်မယ် ”
“ တကယ် ပြောတာနော် ဘဘ ... ”
“ တကယ်ပေါ့ ကွ ... ”
“ ဒါဆို အဲဒီ အိပ်မက်သကြားလုံးတွေ အတွက် ဘယ်လောက် ပေးရမလဲ ”
“ ဘယ်လောက် မှ မပေးရပါဘူး ကွာ ၊ ဘဘ က မြေး ကို ချစ်လို့ လက်ဆောင် ပေး တာ ၊ အဲ .. ဘဘ မြေး ကို အိပ်မက်သကြားလုံး တွေ ပေးတာ မြေး ရဲ့ ဘွားဘွား ကို ပြန် မပြောနဲ့နော် ၊ နောက်ပြီး ဘွားဘွား စကား ကို နားထောင်ပြီး လိမ်လိမ်မာမာ နေ ရမယ် နော် ဟုတ်ပြီလား .. ”
“ ဟုတ်ကဲ့ ဘဘ ၊ သား လိမ်လိမ်မာမာ နေပါ့မယ် ”
“ အေး .. အေး .. ဒါဆို သွားတော့ တော်ကြာ မြေး ရဲ့ ဘွားဘွား စိတ်ပူ နေ ဦးမယ် ”
ကလေးငယ် မှာ အဘိုးအို ပေး လိုက်သော သကြားလုံးများ ကို လက်ထဲ တွင် ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ပြီး ပျော်ရွှင်စွာ ပြေး ထွက် သွားပါတော့သည် ။
••••• ••••• •••••
၄ ။
သည်နေ့ တော့ ညနေ စောင်း သည် ထိ အိပ်မက် ဝယ် သူ တစ်ဦးမျှ ရောက် မလာသဖြင့် အဘိုးအို သည် စာအုပ် အထူကြီး တစ်အုပ် ကို အေးအေးဆေးဆေး ဖတ်လျက် ရှိသည် ။ ထိုအချိန်တွင် ဆိုင်ရှေ့ သို့ နောက်ဆုံး ပေါ် ကားသစ်ကြီး တစ်စီး ထိုး စိုက်လာပြီး ကားပေါ် မှ လူရည်သန့် အမျိုးသား တစ်ဦး ဆင်း လာ၏ ။ ထို သူ က ဆိုင်တံခါးဝ မှ ဆိုင်းဘုတ် ကို တစ်ချက် မော့ ကြည့်ပြီး ဆိုင် ထဲ သို့ ဝင်ရောက် လာသည် ။ အဘိုးအို က ဖတ်လက်စ စာအုပ် ကို စာမျက်နှာ မှတ်ကာ ပိတ် လိုက်ပြီး ထို သူ အား ခရီးဦးကြို ပြု လိုက်သည် ။
“ ကြွပါ မိတ်ဆွေ ၊ ကျုပ် ဘာ ကူညီပေးရမလဲ ... ”
လူရည်သန့် က ဆိုင်လေး ၏ အခင်းအကျင်း ကို တချက် လှည့် ပတ် ကြည့် လိုက်ပြီး
“ ကျုပ် အိပ်မက် တစ်ခု လောက် လိုချင်လို့ ”
“ မိတ်ဆွေ က ဘယ်လို အိပ်မက်မျိုး လိုချင်လို့လဲ ”
“ စိတ်ချမ်းသာစရာ ကောင်းပြီး လွတ်လပ်ပေါ့ပါး တဲ့ အိပ်မက်မျိုး လို ချင် တယ် ”
အဘိုးအို က လူရည်သန့် ၏ ပုံစံ ကို အကဲခတ် ကြည့်ရှု လိုက်၏ ။ ပြီးမှ စားပွဲခုံ တစ်ဘက် ရှိ ကုလားထိုင် ဆီ သို့ ညွှန်ပြရင်း
“ ထိုင်ပါဦး မိတ်ဆွေ ၊ ခင်ဗျား ကို ကြည့် ရတာ အရာရာ ပြည့်စုံနေတဲ့ ပုံ ပါပဲ ။ ဘယ်လို စိတ်မချမ်းသာစရာတွေ များ ရှိ နေလို့လဲ သိပါရစေ ”
ထို သူ မှာ အဘိုးအို ရှေ့ မှ ကုလားထိုင် တွင် ဝင် ထိုင်လိုက်ပြီး သက်ပြင်းမော ကြီး ရှည်လျားစွာ မူတ်ထုတ် လိုက်သည် ။
“ ဟုတ်ပါတယ် ... ။ ခင်ဗျား ထင်သလို ကျုပ် ဟာ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အရ ပြီးပြည့်စုံတဲ့ လူ တစ်ယောက် ပါပဲ ၊ ပြည်တွင်း မှာ ရော ပြည်ပ မှာ ရော ကျုပ် ပိုင် တဲ့ ကုမ္ပဏီတွေ ၊ ဟိုတယ်တွေ ရှိတယ် ၊ သိပ် ချစ်စရာ ကောင်းပြီး ကျုပ် အပေါ် နားလည် ပေး နိုင်တဲ့ မိသားစုလေး လည်း ရှိတယ် ၊ ကျုပ် လက်ညှိုး ညွှန်တဲ့ အတိုင်း တသွေမတိမ်း လုပ် ပေးနိုင်တဲ့ တပည့်လက်သားတွေ လည်း ရှိ ပါတယ် ၊ ဒါပေမဲ့ ကျုပ် မှာ လွတ်လပ် ပေါ့ပါး တဲ့ ပျော်ရွှင်မှု မျိုး မရဘူး ဖြစ်နေတယ် ၊ အချိန်တိုင်း ကျုပ် ရဲ့ အလုပ်ကိစ္စတွေ ၊ စီးပွားရေး ၊ လူမှုရေးကိစ္စတွေ က ကျုပ် ခေါင်း ထဲ ရောက် ရောက်နေတယ် ... ။
ကျုပ် အိပ်စက် အနားယူမယ် ကြံ လိုက်တိုင်း အဲဒီ အကြောင်းအရာတွေ က ကျုပ် အိပ်ရာ ပေါ် ဦးအောင် ရောက် နေတတ်တယ် ၊ အပြင် မှာ ဘယ်လောက်ပဲ စိတ် ပင်ပန်းပါစေ အိပ်စက် တဲ့ အချိန်လေး မှာ တော့ စိတ် ပျော်ရွှင်စရာ အိပ်မက်လေး မက် ချင်တယ် ၊ အဲဒါကြောင့် အလုပ် အကြောင်း ၊ လူမှုရေး အကြောင်း တွေ မပါပဲ စိတ် လွတ်လပ်ပေါ့ပါးစေမယ့် အိပ်မက် တစ်ခု လောက် ရောင်းပါ ။ ဘယ်လောက် ပေးရ ပေးရ ကျုပ် ပေးပါ့မယ် ”
လူရည်သန့် စကား ဆုံးသည် နှင့် အဘိုးအို မှာ နူးညံ့စွာ ပြုံး လိုက်ပြီး
“ မိတ်ဆွေ လိုချင်တဲ့ အိပ်မက်မျိုး ကျုပ် မှာ ရှိပါတယ် ။ ဒါပေမဲ့ ကျုပ် သိချင် တာ လေး နည်းနည်း မေးမယ် ၊ ဒါမှ မိတ်ဆွေ နဲ့အဆင် ပြေမယ့် အိပ်မက်မျိုး ကျုပ် ရွေး ပေးလို့ ရမှာ ”
“ ဘာ သိချင်တာလဲ ”
“ မိတ်ဆွေ ရဲ့ တနေ့တာ လုပ်ငန်းတွေ ဘယ်အချိန် မှာ ပြီး သလဲ ”
“ ပုံမှန် ဆိုရင်တော့ ကျုပ် ရုံးခန်း ပိတ်ချိန် က ညနေ ငါးနာရီ ပါပဲ ။ ဒါပေမဲ့ အိမ် ရောက်ရင် စာရင်းဇယားတွေ ပြန် စစ်တာနဲ့ ၊ နိုင်ငံခြား က Email တွေ ဖတ်ရ ၊ ပြန် ရ တာ နဲ့ ဆယ်နာရီ ၊ ဆယ့်တစ်နာရီ လောက် မှ ပြီးတယ် ”
အဘိုးအို က ဦးခေါင်း ကို တဆတ်ဆတ် ညိတ် ရင်း
“ တစ်နေ့ ခင်ဗျား အိပ်ချိန် ဘယ် နှစ်နာရီ လောက် ရှိလဲ ”
လူရည်သန့် သည် ဦးခေါင်း ကို ဖြည်းညှင်းစွာ ခါ ယမ်းလိုက်ပြီး
“ ကျုပ် အိပ် မပျော်တာ ရက် တော်တော် များနေပြီ ... ”
သူ ၏ စကားကြောင့် အဘိုးအို သည် ပြဿနာ ၏ အဖြေ ကို ရှာ တွေ့သွားဟန် ဖြင့်
“ ဒါ ဆိုရင်တော့ မိတ်ဆွေ နေရာ မှား ပြီး ရောက် လာတာပဲ ”
“ ဘယ်လို ... ခင်ဗျား ဘာကို ဆိုလိုတာလဲ ”
အဘိုးအို ၏ စကား ကို လူရည်သန့် နားလည်ပုံ မရ ။ အဘိုးအို က ထို သူ့ မျက်နှာ ကို သေသေချာချာ စိုက် ကြည့်ပြီး
“ ကျုပ် က အိပ်မက် ရောင်းတဲ့ သူ ပါ ၊ အိပ်ဆေး ရောင်းတဲ့ သူ မဟုတ်ဘူး ။ အိပ်မက် မက်ချင်တယ် ဆိုရင်တော့ ခင်ဗျား အိပ်ပျော် မှ ဖြစ်မှာပေါ့ ”
“ ဟင် .. ”
“ ဟုတ်တယ် လေ ၊ ခင်ဗျား ပိုင်ဆိုင်တဲ့ အရာတွေ ရဖို့ ခင်ဗျား ငွေကြေးတွေ ၊ အချိန်တွေ ရင်းနှီး ခဲ့ရတာပဲ ၊ ဘာ တစ်ခု မှ အလကား မရဘူး လေ ၊ အခုလည်း ခင်ဗျား လိုချင်တဲ့ အိပ်မက် ရဖို့ အိပ်စက်ခြင်း တော့ ပေး ရမှာပေါ့ .... ”
အဘိုးအို က ဆက်ပြီး
“ ဒီမှာ မိတ်ဆွေ ကျုပ် အကြံ တစ်ခု ပေးပါရစေ ၊ ခင်ဗျား နားလည် တတ်ကျွမ်း တဲ့ ဆရာဝန် တစ်ယောက် ဆီ သွားပြီး အိပ်ပျော် စေဖို့ အကြံဉာဏ် တောင်း ဆွေးနွေး ကြည့်ပါ ။ ပြီးမှ ကျုပ် ဆီ ကို ပြန်လာခဲ့ပါ ၊ အဲဒီအခါ ကျရင် မိတ်ဆွေ အတွက် အကောင်းဆုံး အိပ်မက် တစ်ခု ကျုပ် လက်ဆောင် ပေးပါ့မယ် ”
နောက်ဆုံး လူရည်သန့် အမျိုးသား သည် အဘိုးအို ကို နှုတ်ဆက်၍ ကား ပေါ် တက် ကာ မောင်း ထွက် သွားတော့သည် ။ မသွားခင် အဘိုးအို ၏ အိပ်မက်ဆိုင်လေး ကို မကြာခင် ပြန် လာခဲ့မည် ဟု ကတိ ပေးသွားလေသည် ။
••••• ••••• •••••
၅ ။
မိုး အတော် ချုပ် နေပြီ ဖြစ်သောကြောင့် အဘိုးအို သည် အိပ်မက်ဆိုင်လေး ၏ တံခါးများ ကို ပိတ် ပြီး အိပ်ရာ ဝင် ရန် ပြင်ဆင် လိုက်သည် ။ အဘိုးအို မှာ အများ အတွက် အိပ်မက်များ ကို ရောင်းချ ပေးနေသော် လည်း သူ ကိုယ်တိုင် အိပ်မက် မက်ဖို့ ကြိုးစား သည် မှာ ကြာပြီ ဖြစ်၏ ။ သူ့ အတွက် အိပ်မက် မက် ရ ဖို့ ထက် အိပ်ရေး ဝ ဖို့သာ လိုအပ် သည်ဟု သူ ထင်သည် ။
အိပ်မက် ဆိုသည် မှာ အတုအယောင် သာ ဖြစ်သည် ။ ဘဝ နေဝင်ချိန် နီးကပ် နေသော အဘိုးအို တစ်ဦး အတွက် အတုအယောင်များ ကို သူ မမျှော်လင့်တော့ ပါ ။ သို့သော် အပြင် လက်တွေ့ ဘဝ မှာ ခါးသီးသော စစ်မှန်မှုများ နှင့် ရင်ဆိုင်ကြုံတွေ့နေရ သူတွေ အတွက် အတုအယောင် အိပ်မက်များ ဆက်လက် ရောင်းချ နေရဦးမည် ဖြစ်ပါသည် ။ အဘိုးအို သည် အိပ်ရာ ထက် သို့ ညင်သာစွာ လှဲလျောင်းရင်း “ လူသား အားလုံး အပူအပင်သောက ကင်းဝေးစွာ အိပ်စက် နိုင်ကြပါစေ ” ဟု တီးတိုး ရေရွတ် ဆုတောင်း လိုက်ပါတော့သည် ။
◾ လင်းခေတ်ဇော်
📖 တစ်ယောက်တစ်ဘဝ
#ကိုအောင်နိုင်ဦး မှ မျှဝေသည် ။
.
No comments:
Post a Comment