❝ ဒါမျိုးကြီးလည်း ဖြစ်တတ်တယ် လား ❞
ဪ ..... လူ့ကံ လူ့သဘော လူ့မနော ဆန်းကြယ်ပုံများ ပြောပါတယ် အားလုံး သိတဲ့အတိုင်း ရပ်ကွက်ထဲက ဘာအရေးကိစ္စပဲ ရှိရှိ ဦးဘတိုး မပါရင် ပွဲမပြီးဘူး ။ ဦးဘတိုး ဆိုတာက အသက်အရွယ်ရ ဖြတ်သန်းခဲ့တဲ့ အတွေ့အကြုံတွေက များမှ များရယ် မဟုတ်လား ။ ပြီးတော့ တစ်ဖက်သား လက်ခံသဘောပေါက်အောင်လည်း ပြောတတ် ဆိုတတ်တော့ အရေးအကြောင်းရှိရင် အားလုံး ဦးဘတိုး ဆီကိုပဲ ပြေးလာကြရတာ ။ အကျိုးအကြောင်း အဆိုးအကောင်းတိုင်ပင် အကြံဉာဏ် ယူကြရတာ ။
ဟော အခုလည်းကြည့် ။ ဦးဘတိုး အိမ်ကို ရက်ကွက်ထဲက လူကြီးအချို့ ရေးကြီးသုတ်ပျာ ရောက်လာကြပြန်ပြီ ၊ အရေးကိစ္စတစ်ခုတော့ ရှိနေပြီဆိုတာ သေချာပြီ ။ ဦးဘတိုး ကို တွေ့တာနဲ့ သူတို့လည်း ဖြစ်စဉ်ကို အားကိုးတကြီး ပြောပြကြတယ် ။ သူတို့ မောကြီးပန်းကြီးပြောသမျှကို ဦးဘတိုး ခေါင်းတညိတ်ညိတ်နဲ့ အေးအေးဆေးဆေးပဲ နားထောင်တယ် ။
သူတို့ ပြောပုံအရ ဆိုရင် ။
ရက်ကွက်ထဲက ငမူး အရက်ကံစမ်းမဲပေါက်ပြီး ငွေကျပ် သိန်း ငါးဆယ် ရမယ် ဆိုပဲ ။ ဒါကြောင့် ကုမ္ပဏီက တာဝန်ရှိသူတွေက လာအကြောင်းကြားတဲ့ အချိန်မှာ ငမူး က ဘယ်ချောင် ရောက်နေမှန်း မသိဘူး ။
ငမူး နဲ့ တိုက်ရိုက် မတွေ့လိုက်တာ ငမူး အတွက် ကံကောင်းတယ် ပြောရမယ် ။ ဘာကြောင့်ဆိုတော့ ငမူး ဆိုတဲ့ ကောင်က တစ်သက်လုံး ဆင်းရဲမွဲတေလာတဲ့ကောင် ။ သူ့ဘဝမှာ ပိုက်ဆံတစ်ထောင် ပြည့်အောင် ကိုင်သုံးဖူးတာ မဟုတ်ဘူး ။ အဲသလို လူမျိုးက သူ့ဘဝမှာ ဘယ်တော့မှ အိမ်မ က်တောင် မမ က်ဘူးတဲ့ ငွေ သိန်းငါးဆယ် ပိုင်ဆိုင်ခွင့် ရပြီဆိုတာ ဗြုန်းဒိုင်းကြီး သိလိုက်ရလို့ကတော့ ရူးသွား မလား ၊ သေသွားမလား မပြောတတ်ဘူး ။ စိုးရိမ်ဖွယ် တစ်ခုခု ဖြစ်သွားမှာတော့ သေချာတယ် ။ ဒါကြောင့် ငမူး တစ်ယောက် ငွေသိန်းငါးဆယ် ကို တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ လက်ခံရယူဖို့က သိပ်အရေးကြီးသွားပြီ ။ ဒီလိုအရေး ကိစ္စမျိုးကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ဖြေရှင်းဖို့ရာ ဦးဘတိုး လက်ထဲအပ်ဖို့က လွဲပြီး အခြား ဘာရှိဦးမှာလဲ ။
ဟုတ်ပေတာပေါ့ ။ သည်အရေးကိစ္စမျိုးဟာ တိမ်မယောင်နဲ့ နက် ၊ လွယ်မယောင်နဲ့ ခက်တာကိုး ။ ဦးဘတိုး တွေးတွေးဆဆ ခေါင်းညိတ် လိုက်ပါတယ် ။ ပြီးတော့ လူငယ်တစ်ယောက်ကို ငမူး ကို ရှာပြီး ခေါ်ခဲ့ချေ ဆိုပြီးတော့ လွှတ်လိုက်တယ် ။
သည်ကောင်က တစ်ရက် မှာ ( ၂၄ ) နာရီ မူးနေတတ်တဲ့ကောင်မို့ အားလုံးက ငမူး လို့ပဲခေါ်ပြီး နှုတ်ကျိုးနေကြပြီ ။ ဒါပေသိ ဘယ်သူ့ကိုမှ ပြဿနာ မရှာတတ်ဘူး ။ ဘယ်သူ့ကို ကူညီရမလဲ ဆိုတာပဲ ကြည့်နေတဲ့ ကောင် ။ ဟိုအိမ် ၊ ဒီအိမ်က ခေါ်ခိုင်းတဲ့ တောက်တိုမယ်ရ အလုပ်တွေကို ရိုရိုကျိုးကျိုး ရိုးရိုးသားသား လုပ်ကိုင်ပေးရင်း ဝမ်းစာရှာနေတဲ့ ကောင် ။ ခေါ်ခိုင်းတဲ့ သူတွေ ပေးသမျှ နည်းသည် များသည် တစ်ခါမှ မပြောဘူး ။ ပေးသလောက် ယူပြီး အရက်ဆိုင်ပြေးတက်တဲ့ ကောင် ။ ရှင်းအောင်ပြောရရင် သူများ ပေးစာကမ်းစာ နဲ့ ရှင်သန်နေရတဲ့ ကောင် ။
အခုကြည့် ။
လူ့ဘဝများ ဆန်းကြယ်ပုံပြောပါတယ် ။ မူးမူးရူးရူးနဲ့ အရက်ဆိုင်မှာတွေ့တဲ့ ကံစမ်းမဲလက် မှတ်မှာ သူ့နာမည်တွေ ဘာတွေဖြည့်ပြီး ကံစမ်းလိုက်တာ ကံကောင်းချင်တော့ ငွေကျပ်သိန်းငါးဆယ်ကြီးများတောင် ကံစမ်းမဲ ထပေါက်သွားတယ် ။ လူတွေများ လှံထမ်းလာတာမြင်တယ်။ ကံထမ်းလာတာ မမြင်ရဘူးဆိုတဲ့ စကားလုံး မှန်ပါရောလား ။
ဟော ဦးဘတိုး ရှေ့မှောက်ကို ငမွဲစာရင်းက ချက်ချင်းလွတ်ပြီး သူဌေးစာရင်း ချက်ချင်းဝင်သွားတဲ့ ငမူး ရောက်ပါပြီ ။ ဦးဘတိုး ငမူးကို မြင်ပေမယ့် သိပ်ပြီးထူးမခြားနားတဲ့ မျက်နှာအမူအရာနဲ့ တစ်ချက် လှမ်းကြည့်တယ် ။
ငမူး လည်း ဦးဘတိုး ရှေ့မှာရပ်ပြီး
“ အဘ ကျွန်တော့်ကို ရှာခိုင်းလိုက်တယ်ဆိုလို့ ဘာများခိုင်းစရာ ရှိလို့လဲလို့ပါ ”
ဆိုပြီးရိုရိုကျိုးကျိုး ပြောတယ် ။ ဦးဘတိုး ခေါင်းညိတ်ပြပြီး
“ အိမ်းကွဲ့ အိမ်နောက်ဖက် ဝန်းထဲ သန့်ရှင်းရေး လုပ်ချင်လို့ ”
ဆိုပြီး ပုံမှန်လေသံနဲ့ ပြန်ပြောတယ် ။
“ ဟုတ်ကဲ့ အဘ ... ဒါဆို ကျွန်တော် အခုပဲ လုပ်လိုက်ပါ့မယ် ”
ငမူး ပြောပြောဆိုဆို အိမ်နောက်သွားဖို့ ပြင်တယ် ။
“ နေဦးကွဲ့ ငမူး ရဲ့။ ခဏနားပြီးမှ လုပ်လည်းရပါတယ် ”
“ ကိစ္စမရှိဘူး အဘ လုပ်စရာရှိတာ မြန်မြန်လုပ်တော့ မြန်မြန်ပြီး သွားတာ ပို မကောင်းဘူးလား အဘရဲ့”
“ ကောင်းတာပေါ့ကွယ် ... ကောင်းတာပေါ့ ။ အလုပ်ကြိုးစားတဲ့ သူများဟာ ကံကောင်းတတ်ကြတယ်ကွဲ့ ။ အဘ ဝန်ထမ်းဘဝနဲ့ အညာဒေသ တစ်ခုမှာ တာဝန်ထမ်းဆောင်စဉ် မောင်မူး လိုပဲ အင်မတန် အလုပ်ကြိုးစားတဲ့ သူတစ်ယောက်တွေ့ခဲ့ဖူးတယ်ကွယ့် ”
“ ဟုတ်ကဲ့ ”
ဦးဘတိုး စကားဆက်ပြောနေတဲ့အတွက် ငမူး လည်း သန့်ရှင်းရေးသွားမလုပ်နိုင်သေးဘဲ ဦးဘတိုး စကားဆုံးတဲ့အထိ ရိုရိုကျိုးကျိုး နားထောင်နေရတယ် ။ အားလုံးလည်း ဦးဘတိုး ရဲ့ စကားပြော ကျွမ်းကျင်လိမ္မာမှုကို အထင်ကြီးလို့ မဆုံးနိုင်ဘူး ။
“ သူ့ခမျာ အဲဒီတုန်းက သိပ် ဆင်းရဲရှာတာ ။ ခေါ်ခိုင်းတဲ့အိမ်တွေအတွက် ထင်းခွဲ၊ ရေခပ် ၊ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးပြီး အ သက် မွေးဝမ်းကျောင်းရတယ် ”
“ ဟုတ်ကဲ့ အဘ ”
“ သူ့ရဲ့ ရိုးသားကြိုးစားမှုကို ပြန်အကျိုးပေးပုံများ တစ်နေ့ သူထိုးထားတဲ့ထီက သိန်းဆုကြီးပေါက်လို့ နေ့ချင်းညချင်း သူဌေးမင်းကြီး ဖြစ်သွားပါရောလား ”
“ ဟုတ်ကဲ့ အဘ ”
“ အိမ်း... အဲသလိုပဲပေါ့ မောင်မူး လည်း သူ့လို နေ့ချင်းညချင်း သူဌေးမင်း မဖြစ်ဘူးလို့ ဘယ်သူ ပြောနိုင်လဲ ”
“ အာ ... အဘ ကလည်း ကျွန်တော်မှ ထီမထိုးတတ်တာ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး ”
“ အင်း ... ဒါမျိုးဆိုတာ ထီထိုးမှရယ် မဟုတ်ပါဘူး ။ ထီထိုးသလို ရတာမျိုးတွေ ရှိပါတယ် ။ ဥပမာပြောရရင် အင်း ... ဟုတ်ပြီ မင်းက အရက် အမြဲသောက်နေတဲ့သူဆိုတော့ အရက်ကံစမ်းမဲတွေ ဘာတွေ ပေါက်တာမျိုးရော မဖြစ်နိုင်ဘူးလားကွ ”
“ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး အဘရာ ။ အဲဒီ ကံစမ်းမဲဆိုတာကလည်း လူတစ်သန်းမှာ တစ်ယောက်ပေါက်တာမျိုးပါ ”
“ ဪ .. ဒါကတော့ ကံပဲလေကွာ ။ ဘယ်ပြောလို့ ရမလဲ။ အဲဒီ ကံထူးတဲ့ တစ်ယောက်ဟာ မင်းဖြစ်ချင်လည်း ဖြစ်နေမှာပေါ့ကွယ် ”
“ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး အဘရာ ”
ကြည့်စမ်း .. ဦးဘတိုး ပြောတာ ဘယ်လောက်တောင် ပညာသား ပါလိုက်သလဲ ဆိုတာ ။ အားလုံး လက်ဖျားခါကုန်ကြတယ် ။ သည်အရေးမှာ ဦးဘတိုး ကို လုံးဝယုံကြည် အားကိုးတာဟာ မမှားဘူးဆိုတာကို အခိုင်အမာ သက်သေပဲ ။
“ ကိုင်းကွာ .. မဖြစ်နိုင်တာလည်း မဖြစ်နိုင်တာ တစ်ပိုင်းပေါ့ကွာ ။ တကယ်လို့ ဖြစ်များဖြစ် လာခဲ့ရင်ပေါ့ကွာ ။ မင်းငွေ သိန်းငါးဆယ်ပေါက်ပြီ ဆိုပါတော့ ။ မင်းဘာလုပ်မယ် စိတ်ကူးလဲ ”
“ ဟာ ... အဘ ကလည်း နောက်နေပြန်ပြီ ဖြစ်မှ မဖြစ်နိုင်တာပဲ အဘရယ် ”
“ ကိုင်း .. ဖြစ်တယ်ပဲ သဘောထားလိုက်ပါတော့ကွာ ။ အဲဒီငွေ သိန်းငါးဆယ် ကို မင်းဘာလုပ်မလဲ ”
“ မဖြစ်နိုင်တဲ့ ကိစ္စပဲ အဘရယ် ။ ကျွန်တော် မပြောချင်ပါဘူး ”
“ ကဲပါကွာ ပြောကြည့်စမ်းပါ ။ မင်း ကံစမ်းမဲပေါက်တဲ့ သိန်းငါးဆယ် ကို ဘာလုပ်မလဲဆိုတာ ”
“ မဖြစ်နိုင်တာပဲ အဘရာ ”
ဦးဘတိုး က အရက်ကံစမ်း မဲပေါက်တဲ့ ငွေသိန်း ငါးဆယ်ကို ဘာလုပ်မလဲ ဆိုတာကိုပဲ ထပ်ကာထပ်ကာ မေးလေ ငမူး ကလည်း မဖြစ်နိုင်ပါဘူးဆိုတာကို ထပ်ကာ ထပ်ကာပြောနေ ။ ကြာလာတော့ ငမူး လည်း ဦးဘတိုး ကို အားနာလာလို့ပဲလား၊ ငွေသိန်းငါးဆယ် မ က် လုံးကြောင့်လား မသိဘူး ။ ဦးဘတိုး ကို တောက်ပတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ ကြည့်တယ် ။ ပီတိပြုံးလေး ရေးရေးပေါ်လာတယ် ။ သေချာပြီ ... ဒါဆို အခြေအနေ ကောင်းပြီ ။ ဦးဘတိုး စကားကို အော်ပြီး
“ ကိုင်း တကယ်ဖြစ်တယ်ပဲ ထားပါတော့ကွာ ။ မင်း အဲဒီငွေ သိန်းငါးဆယ်ကို ဘာလုပ်မလဲ ”
“ အဘ ပြောသလို အဲဒီ သိန်းငါးဆယ် တကယ်ပဲ ကံစမ်းမဲပေါက်လို့ ... အင်း ... ”
“ ဟုတ်ပြီ ဆက်ပြောပါဦး ”
“ သိန်းငါးဆယ် ရရင် အင်း ... ”
“ ဟုတ်ပြီ ဆက်ပြော ဘာလုပ်မှာလဲ ”
“ အဘ ကို တစ်ဝက် ပေးမယ်ဗျာ ”
“ ဘာ ... ဘာရယ် ... ဂစ် ... ဂစ် ... ဂစ် ”
ငမူး ဆီက ထင်မှတ်မထားတဲ့ စကားကို ကြားလိုက်ရတဲ့အတွက် ဦးဘတိုး တစ်ယောက် “ တဂစ်ဂစ် ” တက်ပြီး သတိလစ် လဲကျ သွားပါတော့တယ် ။
◾ မျိုးကိုမျိုး
📖 ဟာသလွင်ပြင် အမှတ် ( ၁ )
koaungnaingoo.blogspot.com
.
No comments:
Post a Comment