အလှကိုယ်စီ

 

❝ အလှကိုယ်စီ ❞

[ မိုးကုတ်ပေါက်ပေါက် က မိန်းမချော ချောသူ ဖြစ် ပါတယ် ။ ဝတ်ဆင် ရာ မှာ လည်း ပန်းပွင့် ၊ ဇာပွင့်တွေ ပါတဲ့ အင်္ကျီ ကို ဝတ်ဆင် လေ့ ရှိတယ် ။

မန္တလေးမြို့ မှာ မိုးကုတ်ပေါက်ပေါက် က လူသိ များပြီး ထင်ရှား သူ တစ်ယောက် ပါ ။ သူ နဲ့ ကျွန်တော် ခင်မင် ရင်းနှီးမှု မရှိဘူး ။ ကျွန်တော့် မိတ်ဆွေ အပေါင်းအသင်းတွေ ထဲ မှာ မိန်းမလျာ မရှိဖူး သေး တော့ မိုးကုတ်ပေါက်ပေါက် နဲ့ အနေ
စိမ်း ခဲ့တယ် ။

MICT Park က စီးပွားရေး လုပ်ငန်းရှင် တစ်စု ရဲ့ စကားဝိုင်း မှာ မိုးကုတ်ပေါက်ပေါက် ကို စတင် ဆုံတွေ့  ပြီး ကျွန်တော် အထင်ကြီး လေးစား သွား ပါတယ် ။ မိုးကုတ်ပေါက်ပေါက် ဟာ ဘဝ ကို ပေါ့ပေါ့တန်တန် သဘော ထား နေထိုင် သူ မဟုတ်ဘူး ။ သူ့ စီးပွားရေး အမြင်တွေ က လက်တွေ့ ကျတယ် ။ စီးပွားရေး လုပ်ငန်းရှင် အချို့က သူတို့ တွေ့ကြုံ ရင်ဆိုင် နေရတဲ့ လုပ်ငန်းခွင် ပြဿနာ ကို တိုင်ပင် တဲ့ အခါ မိုးကုတ်ပေါက်ပေါက် ပေးတဲ့ အကြံဉာဏ် တွေ က အဆင့်အတန်း ရှိ ပြီး ငြင်းပယ်စရာ မရှိဘူး ။ သူ ကိုယ်တိုင် လည်း ယခု တော့ အောင်မြင်တဲ့ လုပ်ငန်းရှင် ဖြစ် နေ ပါပြီ ။

သူ့ ကိုယ် သူ ဆယ်တန်း မအောင်ပါဘူး လို့ နှိမ့်ချ ပြောတတ် ပေမယ့် သူ ပြော တဲ့ အင်္ဂလိပ်စကား အသံ ထွက် တွေ က သိပ် ကောင်းတယ် ။ စာတွေ အများ ကြီး ဖတ် ထားတာ သိသာတယ် ။

သူ ပညာ ဆည်းပူးခဲ့ပုံ ၊ မိန်းမလျာ နဲ့ သူ့ အမြင် ၊ လူငယ်တွေ အတွက် အနာဂတ် ရည်မှန်းချက်တွေ ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောဖြစ် ခဲ့ ကြတယ် ။ ]

•••••   •••••   •••••

မိန်းမလျာ ဖြစ် လာတဲ့ အတွက် ငယ်ငယ်တုန်း က ကျောင်း မှာ သော် လည်းကောင်း ၊ ကိုယ့် ပတ်ဝန်းကျင် မှာ သော် လည်းကောင်း ကိုယ့် အသိုင်းအဝိုင်း အားလုံး သိက္ခာ ကျ ကြ ရတယ် ။ ဂုဏ်သိက္ခာ ဘယ်လို ပြန် ဆည် ပေးနိုင်မှာ လဲ ဆို တာ စဉ်းစားပြီး ကြိုးစားတယ် ။ အစွမ်းကုန် ကြိုးစားပါတယ် ။ ကိုယ့် ကြောင့် ကိုယ့် မိဘ အသိုင်းအဝိုင်း ဂုဏ်သိက္ခာ ညှိုးနွမ်းရတယ် ဆိုတာ အခု တော့ မရှိတော့ ပါဘူး ။ ကိုယ့် ကြောင့် ဂုဏ်သိက္ခာ ပြန် တက် ရတယ် ။

လူ့ ဘဝ ရဲ့ တစ်ချိန် တစ်ခါ မှာ လူတွေ ရဲ့ အနှိမ်ခံ ဖြစ်ခဲ့ဖူးရင် တစ်နေရာ မှာ လူတွေ ရဲ့ အားကိုးရတဲ့ သူ ၊ ယုံကြည် စိတ်ချရတဲ့ သူ ဖြစ်အောင် ကြိုးစားရမယ် ဆိုတာ အသက် ငယ်ငယ်လေး ၊ ၁၄ - ၅ နှစ် ကတည်း က ခံယူချက် ပါ ။ ဆယ်ကျော်သက် အရွယ်လေး နဲ့ ဒါလောက် ကြီး တဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်မျိုး ကို စဉ်းစားရတယ် ၊ ဆုံးဖြတ်ရတယ် ဆိုတာ တော်တော်လေး ခေါင်း ခြောက် ပါတယ် ။ ကျွန်တော် ချမ်းသာ ချင် တာ ၊ အောင်မြင် ချင် တာ နာမည်ကြီး ချင် တာ မဟုတ်ဘူး ။ လူ ကို လူ လို့ လက်ခံ လာ အောင် ကျွန်တော် ကြိုးစားခဲ့ရတယ် ။

ဒါတွေ ဘာကြောင့် ပြောရ သလဲ ဆိုရင် ကျွန်တော် တို့ လို လူတွေ ၊ တစ်ခု ခု ချွတ်ယွင်းတဲ့ ဒုက္ခိတတွေ အားလုံး မှာ ဒီ ခံစားချက်မျိုး ရှိကြပါတယ် ။ အဲဒီလို လူမျိုး တွေ အနေ နဲ့ လောကဒဏ် ကို ကြံ့ကြံ့ ခံ ပြီး မဖြစ်မနေ ကြိုးစားမယ် ဆိုရင် သူ့ အသိုင်းအဝိုင်း က လက်ခံ လာရမယ် ၊ လူတော မတိုးတဲ့ ဘဝ ၊ အနှိမ်ခံ ဘဝ က ကင်း လွတ်မယ် ၊ အဲဒီလို ပြော လို တာပါ ။

ဖြစ်လာတဲ့ ဘဝ က ရွေးချယ်သွားတဲ့ အခြေအနေ မျိုး မှာ ဒီလိုပဲ ကြိုးစား ရ မှာပဲ ။ ကိုယ် က ရွေးချယ်တာ ဆိုရင်တော့ ကိုယ့် အမှား ပေါ့ ။ သဘာဝ ရွေးချယ်တာ ခံရတဲ့ အပိုင်း မှာ တော့ ငြင်းဆန် နေလို့ မရဘူး ။ ငြင်းဆန် ရင် ကိုယ့် ကိုယ် ကို ညာ တာ ပဲ ဖြစ်မယ် ။ ကိုယ့် ကိုယ် ကို ညာ တာ အဆိုးဆုံး ပါပဲ ။ နောက်ပိုင်း မှာ စိတ်ရောဂါ တွေ ဖြစ်မယ် ၊ စိတ် ဖိစီးမှုတွေ ခံရပြီး လုပ်ငန်းတွေ လည်း အဆင် မပြေဘူး ။ ပတ်ဝန်းကျင် ကို မကျေနပ်ဘဲ နောက်ဆုံး မှာ စိတ် ရောဂါသည် ဖြစ် သွားမယ် ။

ယောက်ျား ၊ မိန်းမ ၊ ယောက်ျားလျာ ၊ မိန်းမလျာ ၊ ဒုက္ခိတ ဘယ်လို အခြေအနေမျိုး ဖြစ်ပါစေ ။ နောက်ဆုံး လူတွေ လက်မခံ ချင် တဲ့ ရောဂါသည်ကြီး ဖြစ် နေပါစေ ။ ရောက်တဲ့ ဘဝ မှာ ကိုယ့် အကျိုး အတွက် မကဘဲ အများ အကျိုး အတွက် ကြိုးစား လုပ်မယ် ဆိုရင် လူတွေ က လက်ခံ လာမှာပါပဲ ။

လူတွေ ရဲ့ သဘာဝ အရ မိန်းမလျာ ကို လူတွေ က အထင် သေး ပါ တယ် ။ ဒီလို လူမျိုးတွေ က ကိုယ့် ကိုယ် ကို ထိန်းသိမ်းမှု မရှိလို့ အထင် သေး ခံရတာ လည်း ပါတယ် ။ ကိုယ် ရွေးချယ်ခွင့် မရှိဘဲ ဖြစ်လာရတဲ့ ဘဝ အခြေအနေမျိုး မှာ ဒီလို လူတွေ အတွက် ကျွန်တော် ကြိုးစား နေတယ် ။ သူတို့ ကို ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် မှာ ထိန်းသိမ်း ပြုပြင် ပေးတယ် ။ ခံယူချက် မှန်အောင် ၊ စည်းကမ်းတကျ နဲ့ လူမှုပတ်ဝန်း ကျင် မှာ ဝင်ဆံ့ အောင် သင်ပြ ပေးတယ် ။ အခမဲ့ပညာ သင်ပေးတယ် ။ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်း ပညာ သင်ပေးတယ် ။

ကျွန်တော့် ဘဝ မှာ ရင်ဆိုင်ခဲ့ရတဲ့ အခက်အခဲ တွေ ဒုက္ခ တွေ က တော့ အများကြီး ပါ ပဲ ။

ကျွန်တော့် ကို မိုးကုတ် မှာ မွေးတယ် ။ မိုးကုတ်မြို့ ပေါ် မှာ နေပေမယ့် ဖခင် က ကျေးလက်ဘဝ ကို သဘော ကျ တယ် ။ နွားတွေ မွေးတယ် ။ စပါးကြိတ် စက် ဂျုံကြိတ်စက် တွေ ထောင်ပြီး ရွာတွေ ကို လှည့် ကြိတ်တယ် ။ အဖေ က ဦးကံစိန် ၊ အမေက ဒေါ်ခင်ခင် ။ အမေ က မိုးကုတ် မှာ အလှပြင်ဆိုင် လုပ်တယ် ။ အမေ့ ဆိုင်နာမည် က ‘ ခင့် ’ လှရိပ်မြုံ ပါ ။ ကျွန်တော် ၄ - ၅ နှစ်သား လောက် ကတည်း က အမေ့ အလုပ် ကို အောက်ခြေသိမ်း ကူ လုပ် ရတယ် ။ ခုနစ်တန်း ၁၃ နှစ်သား လောက် မှာ အလှပြင်ဆိုင် အလုပ် ကို တကယ် လုပ်ဖြစ် သွားတယ် ။ အမေ က လက်ဦး ဆရာ ပေါ့ ။ ဆယ်တန်း ဖြေ ပြီးတော့ ရန်ကုန် သွား ပြီး မိတ်ကပ်ဆန်နီ ဆီ မှာ သင်တန်း ဆက် တက်တယ် ။

၁၉၈၉ - ၉၀ က နေ ၁၉၉၆ အထိ ရန်ကုန် မှာ နေလိုက် မိုးကုတ် ပြန် နေ လိုက် နဲ့ ပေါ့ ။ ဆရာ့ ဆီ မှာ ပညာ သင်ရင်း အလုပ် ကူ ရင်း နဲ့ ဆရာ က ရုပ်ရှင် အဖွဲ့ ထဲ ထည့် ပေး လိုက်တယ် ။ ရုပ်ရှင်လောက ဆိုတဲ့ အသိုင်းအဝိုင်းကြီး ထဲ ကို နယ် က အသက် ၁၆ နှစ် ၁၇ နှစ် ကလေး တစ်ယောက် ရောက် သွားတာ ။ အားလုံး ဟာ အသစ် အဆန်း တွေ ၊ စိန်ခေါ်မှု တွေ ဖြစ်နေတယ် ။ ထင်မှတ် မထား လောက်တဲ့ အတွေ့ အကြုံ တွေ ပညာတွေ ရ ခဲ့တယ် ။ လိုက်လျောညီထွေ ဆက်ဆံမှု ၊ သည်းခံမှု ၊ စိတ်ရှည်မှု တွေ နဲ့ရင်ဆိုင် ခဲ့ ရတယ် ။

၁၉၉၆ ခုနှစ် ကုန် မှာ မိုးကုတ်ပေါက်ပေါက် ဗျူတီစင်တာ ကို မန္တလေး မှာ စ ဖွင့်တယ် ။ ဖွင့်ဖွင့်ချင်း ပဲ ရုပ်ရှင်လောက အသိုင်းအဝိုင်းတွေ က ဝိုင်းဝန်း ကူညီ ကြတယ် ။ ကျွန်တော့် ဆီ ဝင်ကြတယ် ထွက်ကြတယ် ၊ အနုပညာသမား ချစ်တော့ နာမည် ရတယ် ။

၁၉၉၅ ခုနှစ် မှာ Carrie Asian Model Search ပွဲ လုပ်တာ သွား ကြည့်တယ် ။ မော်ဒယ် အလုပ် ကို စိတ်ဝင်စား သွားတယ် ။ ကိုယ့် မြန်မာနိုင်ငံ မှာ ကုန် ကြမ်းပစ္စည်းတွေ အများကြီး ၊ ဒါတွေ ဝတ်ဆင် ကြ ရင် သိပ်ကောင်းမှာပဲ လို့ တွေး မိတယ် ။ Talents & Models ကို မစ္စတာဘရိုင်ယန် နဲ့ မတင်မိုးလွင် တို့ ဖွင့်တော့ ပထမဆုံး သင်တန်း မှာ ကျွန်တော် တက်ခွင့် ရတယ် ။ အဲဒီ သင်တန်း ပြီးတော့ မန္တလေးမြို့ ရဲ့ ပထမဆုံး ဖက်ရှင်ပြပွဲ ကို နိုဗိုတယ် ဟိုတယ် မှာ ကျွန်တော် လုပ် တယ် ။ အတွေ့ အကြုံ မရှိ တော့ ဆုံးရှုံးမှုတွေ များ တာပေါ့ ။

ကျွန်တော် က ချည်ထည် ၊ ပိုးထည် ကို ပွဲထုတ်တယ် ။ FMI Centre Myanmar Fashion Week - 2004 မှာ ပြည်တွင်းဖြစ် လက် နဲ့ ရက်ထားတဲ့ ပိုးထည် ကို ဒီဇိုင်း ထွင် ပြီး ပြတယ် ။ ခေတ်မီ ဒီဇိုင်း နဲ့ မြန်မာပိုးထည် ကို နိုင်ငံတကာ ရော ပြည်တွင်း က ပါ မြင်နိုင်အောင် လို့ လုပ်တာပါ ။

ကျွန်တော် က ကိုယ်ပိုင် နာမည် နဲ့ အဝတ်အစား ဒီဇိုင်းသစ် တွေ ထုတ် ချင်တာ ။ အဲဒီလို ဒီဇိုင်နာမျိုး ဖြစ်ချင်တဲ့ အတွက် နာမည် တစ်ခု ကို တည်ဆောက် နေတယ် ။

နိုင်ငံခြား က အဝတ်အထည် အမျိုးစုံ ချုပ်ပြီးသား ဝင် လာတယ် ။ ဝယ် ဝတ်လို့ ရတယ် ။ နေ့တိုင်း အတွက် ပွဲလမ်းသဘင် တက် ရတော့ မယ် ဆိုရင် အဝတ်အစား ဝတ်ဖို့ မရှိဘူး ။ ချုပ် ရတယ် ။ ရက်ချိန်း မမီတာ တို့ လိုချင်တဲ့ ဒီဇိုင်း မရှိတာ တို့ ၊ ချည်အစ မရတာ တို့ ဖြစ်တယ် ။ အဆင် မပြေဘူး ။

မြန်မာလူမျိုး တော်တော်များများ ဟာ ကိုယ် နဲ့ လိုက်တဲ့ အရောင် ၊ အဆင်ဒီဇိုင်း ၊ ကာလာတွေ မှန်အောင် ၊ ပွဲလမ်းသဘင် နဲ့ ကိုက်ညီအောင် မဝတ် တတ် ကြသေးဘူး ။ ကျွန်တော် က မြန်မာပြည် က လူတွေ လှစေ ချင်တယ် ။ ပြည်တွင်းဖြစ် တွေကို တကယ့် နိုင်ငံတကာ အဆင့်မီ ဒီဇိုင်းတွေ နဲ့ ဖန်တီးပြီး ဝတ်စေ ချင်တယ် ။

နိုင်ငံခြား မှာ တော့ Hute Couture လို့ ခေါ်တယ် ။ ပြင်သစ် စကား ပါ ။ ပွဲ တက်မယ့် သူတွေ ကို သူ့ တစ်ယောက် တည်းအတွက် ဒီဇိုင်း ဖန်တီးပေးတဲ့ နေရာ ပေါ့ ။ မန္တလေး မှာ ကျွန်တော် လည်း လုပ်ပေး နေ ပါပြီ ။ အပ်တဲ့ လူတွေ လည်း စိတ်ဝင်စား ကြတယ် ။

ညနေခင်း အခမ်းအနား တစ်ခု ကို တက်ဖို့ ရှိတယ် ဆိုပါတော့ ။ သူ လာ တာ နဲ့ သူ့ Personality ( ပင်ကိုယ် အရည်အသွေး ) ကို အရင်ဆုံး ကြည့်ပြီး သင့် လျော်မယ့် ဒီဇိုင်း ရွေး ရတယ် ။ ခပ်ရိုးရိုး အမျိုးသမီးကြီး တစ်ယောက် ကို ခေတ်ဆန်ဆန် ကိုးရိုးကားယား ဒီဇိုင်း လုပ် ပေး လို့ မရဘူး ။ ဘီးဆံပတ်ကြီး နဲ့ လာ တဲ့ လူ ကို ဆံပင် ဖြတ်ပြီး ဟော့ရှော့ ဆင် ပေးတာမျိုး ဆိုရင် မဖြစ်ဘူး ။ သူတို့ ရဲ့ Individual Style ( သီးခြား ဟန်ပန် ) ကို ကြည့် ပြီး လိုက်ဘက်တာ ကို ရွေး ပေးတယ် ။ သူတို့ တက် မယ့် ပွဲလမ်းသဘင် ၊ အခြေအနေ အားလုံး နဲ့ ကိုက်ညီတာ ကို ဖန်တီး ပေးတယ် ။

ဒီနေရာ မှာ သူတို့ က ဘတ်ဂျက် ကို လည်း မေး ပါတယ် ။ ဘတ်ဂျက် နဲ့ အညီ အဆင်ပြေအောင် လုပ်ပေး ရ တာပဲ ။ အချို့ကတော့ အကုန်အကျ များ မှာ လား လို့ ကြောက်ပြီး မလာကြဘူး ။ တကယ်တော့ ဆွေးနွေး ကြည့် ရင် အဆင် ပြေ သွားပါတယ် ။

ဖက်ရှင်ရှိုးတွေ ကျွန်တော် လုပ် နေတာ က ဒီဇိုင်းတွေ နဲ့ ယဉ်ပါး သွား အောင် လမ်းဖောက် ရ တာပါ ။ ယဉ်ပါး စ ပြုပါပြီ ။ ဖက်ရှင်ရှိုး မှာ မော်ဒယ် ဆိုတာ စကပ်တို ဝတ် ပြီး စင်ပေါ် မှာ ဟီးဟီးဟားဟား လုပ်တာ မဟုတ်ဘူး ။ မော်ဒယ် ဆိုတာ စံပြ ဖြစ်ရမယ် လို့ မော်ဒယ် လုပ်ချင်တဲ့ သူတွေ ကို လည်း ကျွန်တော် အမြဲ ရှင်း ပြတယ် ။

မြန်မာပြည် ရဲ့ ဖက်ရှင်လောက ဟာ ရှေ့ ငါးနှစ် လောက် ဆိုရင် အလားအလာ ကောင်းမယ် လို့ မျှော်လင့်ပါတယ် ။

◾ကျော်ရင်မြင့်

📖 ဘဝဇာတ်ခုံ

#ကိုအောင်နိုင်ဦး

.