❝ သံစဉ်မဲ့သော သီချင်း တစ်ပုဒ် ❞
( ခင်ညို )
အရပ်ရှစ်မျက်နှာလုံး မြူခိုး က အုံ့ဆိုင်း နေသည် ။ လေရူး က မသုန့်တသုန် တိုက်ခတ် နေသည် ။ ရော်ရွက်ဝါ တို့လည်း ကြွေကျမြေခ နေပြီ ။ ဥဩငှက်လေးသည် သာယာဖွယ် လွမ်းတေးလေး ကို သီဆို နေသည် ။ ဪ ... နွေဦးရာသီ ၏ အလှသည် ရသေ့သူတော်စင်များ ပင် လျှင် ဈာန်လျှော လောက် သည်မှာ မှန်ပါပေသည် ။ ထို့ပြင် နွေဦးရာသီ သည် အဖော်မဲ့သူတို့ အတွက် အကဲပိုသည် ဟု စာ ထဲ တွင် ဖတ်ဖူးသည် ။ ထို စကား သည် ကောင်းထက်ဇော် အတွက် မှန်ပေသည် ။ ကောင်းထက်ဇော် သည် အတိတ် က ဇာတ်ကြောင်း များကို ပြန်လည်ကာ တွေးတော နေမိပေသည် ။ သူ ၏ အဖော်မဲ့ ဇာတ်လမ်းလေးကား ...
ကောင်းထက်ဇော် အခြေခံပညာအထက်တန်းကျောင်းသား ဘ ဝက ဖြစ်သည် ။ ကောင်းထက်ဇော် တစ်ယောက် စာတော်၍ အဆင့်မြင့်အထက်တန်းကျောင်းကြီး တစ်ကျောင်း ၌ ပညာသင် ဆု ရ၍ တက္ကသိုလ်ဝင်တန်း တက် ခွင့်ရသည် ။ ကောင်းထက်ဇော် သည် စာ တော်ရုံမျှ မက သူငယ်ချင်း အပေါင်းအသင်း လည်း များသည် ။ သို့သော် ကောင်းထက်ဇော် တွင် အားနည်းချက် တစ်ချက် ရှိသည် ။ ထို အားနည်းချက် သည် သူ သာ အတန်း ထဲ တွင် အတော်ဆုံး ဖြစ်သည် ။ သူ့ ထက် တော်သောသူ မရှိစေရ ။ ရှိလာပါ က လည်း ထိုသူ ကို နည်းအမျိုးမျိုး နှင့် နှိပ်ကွပ်ကာ အတော်ဆုံး နေရာ ကို ရအောင် ယူခြင်းပင် ဖြစ်သည် ။
မေလှမေ ... သူ သည် လည်း ကျောင်းကြီး သို့ ပညာသင်ဆု နှင့် ရောက် ရှိလာခြင်း ဖြစ်သည် ။ စာတော်သည် ထူးချွန်သည် ၊ သွက်လက်သည် ၊ ဖော်ရွေ သည် ၊ ဂုဏ်ပကာသန မမက်မော ၊ ရုပ်ရည်လည်း ချောမောသူ တစ်ယောက် ဖြစ်သည် ၊ ချစ်ခင်သူ ပေါများသည် ။
ကောင်းထက်ဇော် ကျောင်း စ ရောက်လာ ကတည်းက ကြားနေရသော အသံ သည် မေလှမေ ဆိုသော အမျိုးသမီး နာမည် ဖြစ်သည် ။ ကျောင်းသား တိုင်း မေလှမေ ကို ချီးမွမ်းသည် ကို သူ နားမခံသာ ၊ ကောင်းထက်ဇော် တစ် ယောက် မေလှမေ ကို ကြည့် မရတော့ ။ ကျောင်း ဖွင့်ပြီး ပထမလပတ် စာမေးပွဲ စစ်သည် ။ မေလှမေ ပထမ ရသည် ။ ဒုတိယအကြိမ် စစ်သည် ။ မေလှမေ ပထမ ရသည် ။ တတိယအကြိမ် စာမေးပွဲ စစ်တော့လည်း ပထမ ရသူ က မေလှမေ ဖြစ်သည် ။ ကောင်းထက်ဇော် က ဒုတိယ ၊ မေလှမေ နှင့် အမှတ်အနည်းငယ် သာ ကွာသည် ။ ကောင်းထက်ဇော် နောက် တစ်ကြိမ် စာမေးပွဲ တွင် ပထမ ရအောင် အပြင်းအထန် ကြိုးပမ်းသည် ။ သို့သော်လည်း မေလှမေ အရှုံးကြီး ရှုံးပြီး မှ သူ ပထမ ရချင်သည် ။ ကောင်းထက်ဇော် ကြံသည် ၊ ကြံသည် ရပြီ ၊ ကောင်းထက်ဇော် မေလှမေ ကို နှိပ်ကွပ်ရန် နည်းကို ရှာတွေ့သွားပြီ ၊ ထိုနည်းလမ်း ကို ကောင်းထက်ဇော် စတင် အကောင်အထည်ဖော်တော့သည် ။
ကောင်းထက်ဇော် နှင့် မေလှမေ တို့ သည် တစ်ကျောင်းတည်း ဖြစ်သော် လည်း နာမည် သာ ကြားဖူးကြသည် ။ မတွေ့ဖြစ်ပါ ။ ကောင်းထက်ဇော် မေလှမေ နှင့် ရင်းနှီးအောင် လုပ်တော့သည် ။ မေလှမေ သည် နဂို ကတည်းက အပေါင်းအသင်း များသူ တစ်ယောက် ဖြစ်သည် ။ လူတိုင်း က ချစ်ကြသည် ။ မုန်းနေသူ က ကောင်းထက်ဇော် ။ မေလှမေ သဘောကောင်းသည် ၊ လူချစ် လူခင် ပေါသည် ကို အခွင့်ကောင်း ယူကာ ကောင်းထက်ဇော် တစ်ယောက် သူ ၏ ထောင်ချောက် ထဲသို့ စတင် တွန်းပို့တော့မည် ။
တစ်နေ့ ကျောင်းစားသောက်ဆိုင် တွင် ကောင်းထက်ဇော် နှင့် မေလှမေ တို့ မထင်မှတ်ဘဲ တွေ့ လိုက်သည် ။ ကောင်းထက်ဇော် သူ တွေ့ သော မိန်း ကလေး သည် မေလှမေ ဖြစ်ကြောင်း ကျောင်းသားကတ် က သက်သေခံနေသည် ။ မေလှမေ လည်း တစ်ယောက်တည်း ၊ ကောင်းထက်ဇော် လည်း တစ်ယောက်တည်း ။ ကောင်းထက်ဇော် မေလှမေ ကို မြင်တော့ ရင်ထဲ တွင် စိတ် လှုပ်ရှား သွားသည် ။ ကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်သွားသည် ။ ကောင်းထက်ဇော် က မေလှမေ ကို စတင် မိတ်ဆက်လိုက်သည် ။
“ မမေလှမေလား ”
“ ဟုတ်ပါတယ်ရှင် ”
“ တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ် ၊ မမေလှမေ က စာတော်တယ်လို့ သတင်း မွှေးနေတာ ။ နာမည် တော့ ခဏခဏ ကြားဖူးတယ် ။ အခုမှပဲ လူချင်း ဆုံတော့ တယ် ။ ကဲ တွေ့တုန်းလေး တစ်ခုခု စားသွားပါလား ”
“ ရပါတယ် ၊ မစားတော့ပါဘူး ”
“ အားနာမနေပါနဲ့ အချင်းချင်းတွေပဲ ”
“ ဟုတ်ပြီ ကော်ဖီ သောက်ကြတာပေါ့ ”
အချိန်ကား ကျောင်းဖွင့်ပြီး ပထမနှစ်ဝက် ဖြေခါနီး ၊ မိုးရာသီကာလ မိုးပေါက် တို့ က ကောင်းက င်မှ ပျော်ရွှင်စွာ ဆင်း လာကြသည် ။ သွပ်မိုး ပေါ် မိုးပေါက်ကျသော အသံသည် ဆူညံ နေသည် ။ ကောင်းထက်ဇော် စိတ် ထဲ တွင် ဘာဖြစ်မှန်း မသိ ၊ ရင်တွေ ခုန်နေသည် ။ ဘာဖြစ်မှန်း မသိ ၊ စိတ် ထဲ က တော့ စီမံကိန်း ရေးဆွဲနေသည် ။
“ မမေလှမေ ဘယ်က လာတက်တာလဲ ”
“ မော်လမြိုင် က ပါ ။ မွေးဇာတိလေ အဖေ ရော ၊ အမေ ရော ၊ ကျွန်မ ရော
အဲဒီ မြို့ မှာမွေးတာ ”
“ ဪ ... တစ်ယောက်တည်းလား ၊ အခု ဘယ်မှာနေလဲ ”
“ မဟုတ်ဘူးရှင့် .. ညီမလေး တစ်ယောက် ရှိတယ် ၊ အခု ရန်ကုန် မှာ အဘိုး နဲ့ နေတယ် ”
“ မေလှမေ က စာ တော်တော့ ဘယ် ဘာသာမှန်းလဲ ”
“ ခြောက်ဘာသာစလုံး တော့ မှန်းပါတယ် ၊ ရအောင်တော့ လုပ်တာ ပေါ့ ။ ရတာ မရတာကတော့ ကံပေါ့လေ ။ အစ်ကို့ အကြောင်းလည်း မိတ်ဆက် ပေးပါဦး ”
“ ကျွန်တော် က ရန်ကုန်ဇာတိ က ၊ အမေ က တော့ ပဲခူး ဘက် က ၊ အဖေ ကတော့ ရန်ကုန် က ပါ ။ ကျွန်တော် က တစ်ဦးတည်း သော သား ဗျ ။ နည်း နည်းတော့ ဆိုးတယ် ။ ဒီ ကျောင်း ကိုတော့ ဒီနှစ် မှ ပြောင်းလာတာလေ ၊ ခြောက်ဘာသာ တော့ မှန်းတာပဲ ။ ဒါပေမဲ့ မလွယ်ဘူး လို့ ထင်တယ် ။ အနှောင့်အယှက်တွေ က ပေါတော့ ”
“ ကဲ ကိုကောင်းထက် ရေ့ ... ကျွန်မ သွားတော့မယ် ။ ဟိုမှာ သူငယ်ချင်းတွေ လာ ခေါ်နေပြီ ။ နောက်မှ တွေ့ တာပေါ့ ”
“ ကောင်းပါပြီဗျာ ”
မေလှမေ ထွက်သွား သော်လည်း ကောင်းထက်ဇော် မပြန်သေး ၊ အကြံတွေ ထုတ် နေသည် ။ မေလှမေ နှင့် ဘယ်လို ရင်းနှီးအောင် လုပ်မည့် နည်းလမ်းများ ဖြစ်သည် ။ ပထမနှစ်ဝက် ပြီးခါနီး ကျောင်း မှ လေ့လာရေးခရီး ထွက်ရသည် ။ ရန်ကုန် မှ ပဲခူး သို့ ဖြစ်သည် ။ ထို ခရီးစဉ်တွင် ကောင်းထက်ဇော် မေလှမေ အတွက် လက်ဆောင်များစွာ ဝယ် ပေးလိုက်သည် ။ ကောင်းထက်ဇော် သူ့ အကြံအစည် အတိုင်း ပဲခူး တွင် မလှမေ နှင့် ဓာတ်ပုံ တွဲရိုက်သည် ။ မေလှမေ က တော့ ရိုးရိုးသားသားပင် ။ ကောင်းထက်ဇော် တွင် ဖြတ်၍ မရ သော ရောဂါ ပဲခူး က ပြန်လာတည်း က စွဲကပ်သွားသည် ။ ထို ရောဂါသည် ကောင်းထက်ဇော် မေလှမေ ကို မတွေ့လျှင် မနေနိုင်တော့သည့်ရောဂါ ပင် ဖြစ်သည် ။
အချိန်တွေ က လည်း တစ်နေ့ ပြီး တစ်နေ့ ကုန်ဆုံးလာသည် မှာ ပထမ အစမ်းစာမေးပွဲ ပြီး သွားပြီး ကျောင်းပိတ်ကာ ဒုတိယနှစ်ဝက် ပညာသင်နှစ် စတင်သည် ။ ကောင်းထက်ဇော် မအိပ်နိုင် မစားနိုင် အချိန်တိုင်း မေလှမေ အကြောင်း တွေးနေသည် ။ ငေးနေသည် ။ တွေးနေသည် မှာ မေလှမေ ၏ ကောင်းကွက်များ ရော ၊ မကောင်းကွက်များ ပါ စုံလို့ ကောင်းထက်ဇော် စိတ် ထဲတွင် ဒွိဟ ဖြစ်လို့ နေလေပြီ ။ ဒီနောက်ပိုင်း ကောင်းထက်ဇော် နှင့် မေလှမေ တို့သည် အတန်း ထဲ တွင် ခဏခဏ ဆုံမိကြသည် ။ ကောင်းထက်ဇော် ၏ မျက်လုံး ထဲ တွင် မေလှမေ ၏ ပုံရိပ်များ ဖျောက်ဖျက်၍ မရတော့ ။
မရတော့ပါ ။ ကောင်းထက်ဇော် သတိရလိုက်ပြီ ၊ သူ ၏ ရည်မှန်းချက် ပထမအဆင့် ရယူရန် အချိန် မမီတော့ ဟူ၍ပင် ။ နှစ်စ ကတည်း က စာသေချာ ကျက်ခဲ့ လျှင် တော်သေး ၊ အခုတော့ သွားပြီ ဟု ကောင်းထက်ဇော် သေချာပေါက် တွက်ထားသည် ။ စာ ထဲတွင် လုံးဝ စိတ် မဝင်စားတော့ ။ သူ့ ကို ကယ်မည့်သူ မရှိ ။ သူ့ ကို ကယ်တင်နိုင်မည့်သူ သည် မေလှမေ တစ်ယောက် တည်းသာ ရှိတော့သည် ။ တစ်နေ့တခြား မေလှမေ သည် စာတွေ ပို၍ ကြိုးစားလာသည် ဟု ကောင်းထက်ဇော် ထင်သည် ။ ဆရာ မေးသမျှ စာတွေ ကို မေလှ မေ မရသည် မရှိ ။ ကောင်းထက်ဇော် က ပါးစပ် အဟောင်းသား နှင့် ။ အတန်း ထဲတွင် အချိန်ပြည့် ကျက်သူ က မေလှမေ ဖြစ်သည် ။ မေလှမေ စာကျက် နေသည် ကို မြင်လျှင် ကောင်းထက်ဇော် မနာလို ဖြစ်သည် ။ မေလှမေ မရှိ လျှင် စိတ် ထဲ တွင် ဖော်မပြတတ်သော ခံစားမှု ကို ခံစားလေရသည် ။
ကောင်းထက်ဇော် မရတော့ ။ သူ ၏ စိတ် ထဲတွင် မူလ က နှစ်စ က ကြံစည်ထားသော အကြံစည် ထက် ယခု ဖြစ်နေသော ရင်တွင်း ခံစားချက် ကို မေလှမေ အား ပြောပြရတော့မည် ဟု သူ သိလိုက်ပြီ ။ ထို့ကြောင့် ကောင်းထက်ဇော် မေလှမေ နှင့် တွေ့ဖို့ ကျောင်းစားသောက်ဆိုင် တွင် ချိန်းလိုက်သည် ။
“ မမေလှမေ စာ ရပြီလား ... ကျွန်တော် က တော့ စာ ကျက်လို့ လုံးဝ မရဘူး ။ စိတ်တွေ လေ နေတယ် ”
“ စာ ကတော့ ကျက်တုန်းပါ ။ ကိုကောင်းထက် က လည်း စာ ကို သေချာ အာရုံစိုက် ကျက်ရင် ရမှာပေါ့ ။ စာ ကိုပဲ အာရုံစိုက်လေ ၊ တခြား ဟာတွေ ဘာမှ စိတ်ထဲ မထည့်နဲ့ပေါ့ ”
“ မရဘူး မလှမေ ရေ ၊ ကျွန်တော့် ရောဂါက တခြား ရောဂါမဟုတ်ဘူး ၊ ဘယ်သူ မှ လည်း ကုပေးနိုင်မယ် မထင်ပါဘူး ”
“ ဘာရောဂါမို့ လဲ ကိုကောင်းထက် ရဲ့ ”
“ မေလှမေ ကို တစ်ခု လောက် ပြောချင်တယ် ။ အကူအညီ တောင်းတယ် ဆိုရင်လည်း မမှားဘူးပေါ့ ။ ကျွန်တော် လေ မေလှမေ ကို တွေ့တွေ့ ချင်း ကတည်း က မေတ္တာသက်ဝင် နေသူပါ ။ ကျွန်တော် နှစ်စ က ရည်ရွယ်ချက် က မေလှမေ ကို ကျော်ပြီး ပထမ နေရာ ရအောင် လုပ်မလို့ ၊ ဒါပေမဲ့ မေလှမေ ကို မြင်တော့ ကျွန်တော့် အာရုံတွေ ထိန်းလို့ မရတော့ဘူး ။ ပြီးတော့ ကျွန်တော် မေလှမေ ကို မတွေ့ ရရင် မနေနိုင်တော့ဘူး ။ နှစ်စ ကတည်းက ပြော မလို့ပါ ၊ ပြော မထွက်လို့ပေါ့ ။ နှစ်စ က ပြောတာတော့ အကြံ နဲ့ ပေါ့ ။ အကြံ က ... ”
“ ကိုကောင်းထက် ရယ် ၊ ကျွန်မတို့ က အခြေခံပညာကျောင်းသားတွေပဲ ရှိသေးတာ ။ အသက် က လည်း ငယ်သေးတယ် ။ တည်ငြိမ်ရင့်ကျက်မှု လည်း မရှိသေးဘူးလေ ၊ မိဘရဲ့ အရိပ် ကို ခိုလှုံနေရတဲ့သူ ဆိုတော့ မိဘတွေ သိသွား လည်း မကောင်းဘူး ။ ကျောင်း ပြီးမှ စဉ်းစားကြတာပေါ့ ။ ကျွန်မ သွားတော့မယ်နော် ။ ကျွန်မ ကို မေ့လိုက်ပြီး စာ ကျက်ပါ ကိုကောင်းထက် ၊ ရည်မှန်းချက် လည်း အောင်မြင်မှာပါ ”
ဆောင်းရာသီ ၏ အေးမြလတ်ဆတ်သော လေနုလေး နှင့် အတူ မလှမေ ၏ စကားလုံးများ က ကောင်းထက်ဇော် ၏ ရင် ကို တိုးဝှေ့သွားသည် ။ ကောင်းထက်ဇော် မျှော်လင့်ထားသည် က တခြား ဖြစ်သွားပြီ ။ ကောင်းထက်ဇော် မေလှမေ ဆီ က လက်ခံတယ် ဆိုသော စကားလေး ကို ကြားလိုက်ရပါက သူ့ အတွက် ဖြေသာ သေးသည် ။ ယခုတော့ ကောင်းထက်ဇော် ဘဝ သွားပြီ ၊ ကောင်းထက်ဇော် ၏ စိတ်ထား နှင့် မေလှမေ ၏ စိတ်ထားသည် မိုး နှင့် မြေ လို ကွာခြားနေသည် ။ မေလှမေ သည် တည်ငြိမ်သည် ၊ အေးချမ်းသည် ။ မြန်မာ မိန်းကလေး ပီသသည် ။ ကောင်းထက်ဇော် ၏ စိတ်ထားကား ယုတ်ညံ့လွန်းကြောင်း သူ ကိုယ်တိုင် သိခဲ့လေပြီ ။
ကောင်းထက်ဇော် တန်ဖိုးရှိသော မိန်းကလေး ကို စိတ် နှင့် ပြစ်မှားမိ၍ ခံရသည် ကို သူ လက်ခံလာပြီ ။ ကောင်းထက်ဇော် ကံကံ၏ အကျိုး ကို အခုမှ နားလည်လာတော့သည် ။ ကောင်းထက်ဇော် ကြံစည်သည် မှာ မေလှမေ နှင့် ချစ်သူဘဝ ရောက်အောင် လုပ်မည် ။ ကောင်းထက်ဇော် ၏ မေတ္တာမြား ကို မေလှမေ အား ခိုက်စေမည် ။ ပြီးမှ ကောင်းထက်ဇော် မေလှမေ နှင့် အဆက် အသွယ် ဖြတ်မည် ။ ထိုအခါ မေလှမေ က ကောင်းထက် မှ ကောင်းထက် အသည်းစွဲ ဖြစ်နေမည် ။ ထိုအခါ မေလှမေ စာ မကျက်နိုင်တော့ ။ ထိုအခါ အမှတ် နည်းမည် ။ အဆိုးဆုံး ဖြစ်က စာမေးပွဲ ပါ ကျနိုင်သည် ကို ကောင်းထက် ဇော် ကြိုတင် တွက်ဆထားသည် ။ ဤအချိန်တွင် ကောင်းထက်ဇော် စာကို အသည်းအသန် ကျက်ကာ ပထမနေရာ ကို ရအောင် ယူမည် ဟု တွေးကာ ကြံစည် ထားသည် ။ နှစ်စ ကတည်း က ဤ အကြံ ကို ရသည် ။ အခြေအနေမပေး ၍ အကောင်အထည် ဖော်၍ မရနိုင်ခဲ့ပေ ။ အခြေအနေ အရပ်ရပ်က ကောင်းထက်ဇော် ကို မျက်နှာသာ မပေးခဲ့ ။ ကောင်းထက်ဇော် အကောင်အထည် မဖော်နိုင်ခဲ့ပေ ။
ကောင်းထက်ဇော် ငယ်စဉ် က နယူတန် ၏ တန်ပြန်နိယာမ ကို သင်ဖူးသည် ။ အသွား ရှိလျှင် အပြန် ရှိသည် ။ မေတ္တာ သည်လည်း သည်အတိုင်း ပင် ဖြစ်သည် ။ ကောင်းထက်ဇော် မေလှမေ ကို ဖြစ်စေလိုသော ခံစားချက် သူ ပြန် ခံစားရလေပြီ ။ ကောင်းထက်ဇော် မှာ မအိပ်နိုင် မစားနိုင် ၊ ကောင်းထက် ဇော် သည် နေ့ လည်း မေလှမေ ၊ ည လည်း မေလှမေ ဖြစ်နေသည် ။ မတွေ့ ရလျှင် မနေနိုင်တော့ပါ ။ ကောင်းထက်ဇော် ဤ အခြေအနေ အထိ ဖြစ်နေ သည် ကို သူငယ်ချင်းများ က လည်း မြှောက်ထိုးပင့်ကော် လုပ်ပေးကြသည် ။ အပေါင်းအသင်းများ က လည်း သူငယ်ချင်း အားတက်အောင် မလုပ်ပေးကြ ၊ သူ့ ရှေ့ မှာပင် သူတို့ ကောင်မလေးများ ချစ်စရာ ကောင်းပုံ ၊ အလိုက်သိပုံ စသည် တို့ ကို ပြောသည် ။ ကောင်းထက်ဇော် ကို ဒါလေးတောင် မလုပ်နိုင်ဘူး လား ဟု ပင် ပြောသည့် လူများပင် ရှိသေးသည် ။ သူတို့ ပြောသည့် စကားများ ကြောင့် မီးလောင်ရာ လေပင့် သကဲ့သို့ ကောင်းထက်ဇော် ၏ ဝေဒနာ မှာ တိုး၍ လာတော့သည် ။
ကောင်းထက်ဇော် ... သောကပင်လယ် ဝေလေပြီ ။ မေလှမေ ကို တသသ နှင့် တယ်လီဖုန်း လည်း ဆက်သွယ် ၍ မရ ။ မနက် ခြောက်ခြောက် ည ခြောက်ခြောက် နှင့် စိတ်တွေ မတည်ငြိမ်တော့ ။ မြန်မာစာ နွေဦးကာလ မြူထသောအခါ ကို လည်း မသိတော့ ။ အင်္ဂလိပ်စာ လည်း မရတော့ ။ ဇီဝဗေဒ ဆွဲ တော့လည်း မေလှမေ ကောက်ကြောင်းတွေ သာ ထွက်လာသည် ။ စာမေးပွဲ လည်း နီးလာပြီ ။ သောကဗျာပါဒတွေ ဝေ လေပြီ ။ ကောင်းထက်ဇော် စိတ် ပင်ပန်းနွမ်းလျနေပြီ ၊ မေလှမေ တစ်ယောက် တော့ အေးအေးဆေးဆေး ပင် “ စာတွေ ပိုင်နေပြီ ” ။ ကောင်းထက်ဇော် နှင့် တွေ့လျှင် ပြုံးပြရုံ မှ တစ်ပါး အခြား မရှိ ၊ ကောင်းထက်ဇော် တော့ စာမေးပွဲ အောင်ရန် မနည်းလုပ်နေရသည် ။
ဤသို့နှင့် ကောင်းထက်ဇော် တို့ စာမေးပွဲ ဖြေရမည့်ရက် သို့ ရောက်လာ တော့သည် ။ ကောင်းထက်ဇော် နှစ်စ က ကျက်ထားသော အရှိန်ကြောင့် အသင့်အတင့်တော့ ဖြေနိုင်ခဲ့သည် ၊ အောင်စာရင်း ထွက်တော့ ကောင်းထက်ဇော် နာမည် ပါတော့ ပါသည် ။ သို့သော် ဂုဏ်ထူး မပါ ။ မေလှမေ က တော့ ဘာသာစုံဂုဏ်ထူး ကို ပျော်ပျော်ကြီး လက်ဝယ် ပိုက်ခဲ့သည် ။ အခုဆို ကောင်း ထက်ဇော် မျှော်မှန်းထားသော မြကျွန်းညိုညိုတက္ကသိုလ်ကြီး နှင့် ဝေးခဲ့လေ
ပြီ ၊ မေလှမေ က တော့ သူ့ သူငယ်ချင်း အသစ်များ နှင့် တက္ကသိုလ် သို့ ပျော် ရွှင်စွာ ခိုလှုံနိုင်ခဲ့လေပြီ ။
ကောင်းထက်ဇော် သိလိုက်ပါပြီ ။ သူ သီဆို ခဲ့သော သီချင်းတွင် သံစဉ် မပါပေ ။ သံစဉ် မပါသော သီချင်း ကို မည်သူ က ကြိုက်နှစ်သက်ပါ မည်နည်း ။ သံစဉ် အနိမ့်အမြင့် ကို သတိ မထားမိသော ကောင်းထက်ဇော် အကယ်၍ သာ ကောင်းထက်ဇော် သီဆိုသော သီချင်း တွင် သံစဉ် ပါခဲ့လျှင် ...
⎕ ခင်ညို
📖 ရန်ကုန်တက္ကသိုလ် နှစ်လည် မဂ္ဂဇင်း
ဒီဇင်ဘာ ၊ ၂၀၁၅
No comments:
Post a Comment