❝ အချစ် ကို ကျောခိုင်း၍ ❞
လန့် နိုး တော့ မနက် ရှစ်နာရီ ။ ချိန်းထားတာ က လည်း ရှစ်နာရီ ။ ဆိုတော့ နောက်ကျ နေပြီပေါ့ ။ သွားဖို့ ကမန်းကတန်း လုပ်သည် ။ ပြီးလို့ အိမ် က ထွက်မယ် လည်း လုပ် ရော ... ။
“ သား ဘယ်လဲ ”
“ ဗျာ ဩော် မေမေ ၊ သား ဒီနေ့ သူငယ်ချင်း တစ်ယောက် နဲ့ ချိန်းထားလို့ ”
“ သား က ရုံးဖွင့်ရက် လည်း မအားရ ။ ရုံးပိတ်ရက် လည်း မအားရ နဲ့ တစ်ခါတလေ မေမေ တို့ ဖေဖေ တို့ နဲ့ အိမ် မှာ ပဲ တစ်နေ ကုန်အောင် နေပါဦးလား သားလေး ရယ် ”
ဟုတ်တော့ လည်း ဟုတ်သည် ။ သူ သည် အိမ် ကပ်သည် ဟူ၍ မရှိခဲ့ ။ မိခင် က သူ့ ရှေ့တည့်တည့် မှာ လာ ရပ်သည် ။
“ သား ”
“ မေမေ သား ကို ဘာ ပြောချင်လို့လဲ ”
“ ဟိုလေ သားလေး မှာ ချစ်ရမယ့် သူတွေ ဘာတွေ များ ရှိ နေပြီလားလို့ပါ ”
“ ဪ မေမေ ရယ် ”
သည်သို့ ဆိုတော့လည်း သူ ရှက် သွားသည် ။
“ သား မေမေ့ ကို မညာနဲ့ ၊ သား မှန်မှန် ပြောစမ်း ”
သူ ရှက်ပြုံး နဲ့ ခေါင်းညိတ် ပြသည် ။
“ ဟော ကြည့် သား မှာ ချစ်သူ ရှိနေပြီ ကိုး ”
“ ဟုတ်တယ် မေမေ ၊ သား မှာ သား သိပ်ချစ်တဲ့ ချစ်သူ ရှိ နေပြီ မေမေ ”
မိခင် ၏ မျက်နှာထက် စိုးရိမ်မှုတွေ က ထွေပြား သွားသည် ။
“ မိန်းကလေး က ဘယ်ကလဲ သား ၊ ဘယ်သူ့ သမီး လဲ ၊ ဘာလုပ်လဲ ၊ အမျိုးကောင်း သမီး မှ ဟုတ်ရဲ့လား သားရယ် ချောကော ချောရဲ့ လား ”
မေးခွန်းပေါင်း များစွာကြောင့် သူ နှစ်ခြိုက်စွာ ရယ်ပစ် လိုက်သည် ။
“ သား ရဲ့ ချစ်သူ က ကျောင်း တက်နေတုန်းပဲ မေမေ ၊ အခု စီးပွားရေးတက္ကသိုလ် နောက်ဆုံးနှစ် မှာ နာမည် က ပန်းမို့မို့ တဲ့ ”
“ ပန်းမို့မို့ ဟုတ်လား သား ”
သူ ခေါင်းညိတ် ပြတော့ မိခင် က ရယ်သည် ။
“ သား ရဲ့ မိန်းကလေး နာမည် က အဆန်းလေးပါလား ၊ ဒါနဲ့ သူ က ဘယ်ကလဲ သား ”
“ ပုသိမ် က ပါ မေမေ ၊ ခုတော့ ပန်း က စံရိပ်ငြိမ် ထဲ က အမျိုးသမီး ဘော်ဒါဆောင် တစ်ခု မှာ နေတယ် ”
“ ဒါဆိုလည်း သားရယ် ၊ သမီး ကို တစ်နေ့ လောက် အိမ် ကို ခေါ်လာပါလား ၊ မေမေ တို့ ကြည့်ရတာပေါ့ ”
သူ ကျေနပ်စွာ ခေါင်းညိတ် ပြသည် ။
••••• ••••• •••••
“ သစ္စာရိပ်မြုံ အမျိုးသမီး ဘော်ဒါဆောင် ”
ခြံဝင်း ထဲ ဝင်ခဲ့သည့် တိုင် ချစ်သူ ကို မတွေ့ ။ ရပ် စကား ပြော နေသော စုံတွဲ တစ်တွဲ ကို ကျော်ဖြတ် ခဲ့သည် ။
ဧည့်ခန်း ထဲ ရောက်တော့ အဆင်သင့် တွေ့ တဲ့ ဖြူဖြူသွယ်သွယ် မိန်းကလေး ကို တစ်ဆင့် ခေါ်ခိုင်း ရသည် ။ တော်တော် လေး ကြာ သွားသည် ။
စောင့်ရသည် မှာ စိတ်ထဲ ကသိကအောက် ဖြစ်လာသည် ။ လူရိပ် မြင်တိုင်း ချစ်သူလေလား ဟု လှမ်းလှမ်း ကြည့် ရသည် မှာ လည်း အမောပါ ပဲ ။ ကြာ တော့ ရှက်တောင် ရှက်လာသည် ။ အတော်ကြီး ကြာ မှ ချစ်သူ သည် ပေါ်ထွက်လာ ချေ၏ ။ မျက်နှာ သည် မို့အစ် ၍ နေသည် ။ ဘယ်လောက်တောင် ငိုထား သည် မသိ ။
သူ့ နံဘေး မှာ ဆောင့်အောင့်ပြီး ဝင် ထိုင်သည် ။ မျက်နှာ က ခပ်တင်းတင်း ။ ချစ်သူ ၏ လက် တစ်ဖက် ကို အသာအယာ ဆုပ်ကိုင် လိုက်သည် ။ သို့သော် သူမ က ရုန်းဖယ်ပစ်သည် ။
“ ဘာဖြစ်နေသလဲ ပန်း ”
ပန်း က ဘာမျှ ပြန်မဖြေ ။
“ ပန်းရယ် မောင့် မှာ ဘာ အပြစ် ရှိလို့လဲ ”
ဆတ်ခနဲ လှည့် လာတဲ့ ပန်း ရဲ့ မျက်လုံးများ က မေးခွန်း ပေါင်း များစွာ ကို မေး နေသည် ။
“ ဘာလို့ ဒီလောက် နောက်ကျနေလဲ ”
“ ဪ ဒါလား ”
“ ဟုတ်တယ် ၊ ဘာလို့ ခုမှ လာနေသေးသလဲ ။ မလာပါနဲ့ တော့လား ”
“ အဲဒီလိုတော့ မပြောပါနဲ့ ပန်း ရယ် ၊ ချိန်းထားတဲ့ ဟာ လာ ရမှာပေါ့ ”
“ ခု ဘယ်အချိန် ရှိပြီလဲ ”
“ ပန်း ရယ် မောင့်ကို ခွင်လွှတ်ပေးပါကွာ ၊ မောင် ဘာလို့ နောက်ကျသလဲ ဆိုတာ မေးဦးမှပေါ့ ”
“ သွားပါ ခုမှ လာပြီး ဆင်ခြေ ပေးဖို့ မကြိုးစားပါနဲ့ ”
“ ဪ ဆင်ခြေ ပေးနေတာ မဟုတ်ပါဘူး ။ ဒီမနက် ပန်း ရဲ့ ယောက္ခမကြီး နဲ့ မောင် တို့ ရှေ့ရေးတွေ ပြောနေရလို့ပါ ”
“ ဟင် ”
ပန်း ခမျာ ထိတ်ထိတ်ပျာပျာ ဖြစ် သွားခဲ့သည် ။
“ ဘယ်လို ဘယ်လို မောင် ပြောလိုက်တာ ၊ ပန်း ရဲ့ ယောက္ခမ ဆိုတာ ဘယ်သူ့ ကို ပြောတာလဲ ”
“ ဟား ဟား ဟား ”
သူ သဘောကျစွာ ရယ် လိုက်သည် ။
“ ပန်း ရဲ့ ယောက္ခမ ဆိုတာ က မောင့် မေမေ ကို ပြောတာပါ ”
“ ဟင် မောင့် မေမေ ကို ဖွင့် ပြောလိုက်ပြီ ဟုတ်လား ”
ပန်း က အထိတ်တလန့် မေးသည် ။
“ ဟုတ်တယ် ပန်း ၊ မောင် ဒီ မနက်ပဲ ဖွင့် ပြောလိုက်ပြီ ”
“ မောင့် မေမေ က ဘာ ပြောလဲဟင် ၊ ပန်း နဲ့ သဘော တူ ရဲ့ လား ၊ စိတ်ပူလိုက်တာ မောင်ရယ် ”
“ ဟဲဟဲ မေမေ က ပြောတယ် ၊ သား ချစ်သူ ဟာ မေမေ့ သမီး ပဲပေါ့ တဲ့ ၊ အိမ် ကို ခေါ်လာခဲ့ပါတဲ့ ၊ မေမေ က ကြည့်ချင်တယ် တဲ့ ”
“ ဟယ် ပန်း ကြောက်တယ် မောင် ရယ် ”
“ အို ဘာလို့ ကြောက်ရမှာလဲ ပန်း ရဲ့ ၊ မောင် တစ်ယောက် လုံး အနား မှာ ရှိနေမှာပဲ ၊ ပြီးတော့ မောင့် မေမေ က သဘော ကောင်း ပါတယ် ”
“ ပန်း ရှက်တယ် မောင်ရယ် ”
စောစောက ဒေါသစိတ် မွှန် နေတဲ့ ပန်း တစ်ယောက် ခုတော့ ရှက်စိတ် မွှန် နေပြီပေါ့ ။
••••• ••••• •••••
မေမေ့ ရှေ့ ရောက်တော့ ပန်း တစ်ယောက် ခေါင်းမဖော် တော့ ။ မျက်နှာကြီး ရဲတွတ် ကာ ခေါင်း ကို ငုံ့ ထားသည် ။
ဖေဖေ နှင့် မေမေ က ပန်း ကို စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်သည် ။ အကဲခတ်သည် ။ သည် အကြည့်ဒဏ် ကို ပန်းခမျာ အလူးအလဲ ခံစား ရသည် ။
“ သမီး လေး အနေရ ခက်နေလား ဖေဖေကြီး တို့ ကို ဘယ်လို မှ မအောက်မေ့ နဲ့ နော် ၊ ကြောက် လည်း မကြောက်နဲ့ ၊ လွတ်လွတ်လပ်လပ်သာ နေပါ သမီး ”
သည်တော့မှ ပန်း က ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ဟန်ပန် နဲ့ “ ဟုတ် ကဲ့ ” ဟု မရဲတရဲ ဖြေသည် ။ ဘာပဲပြောပြော မေမေ ကတော့ အရမ်း ကို သဘောကျ နေသည် ။
“ အမလေး သမီးလေး ရယ် ၊ မေမေကြီး တို့ ကို ဘာမှ ရှက် မနေနဲ့ ၊ ကိုယ့် အိမ် လို သဘောထားပြီး လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေပါ သမီးလေး ရယ် ”
“ ဟုတ်ကဲ့ပါ မေမေကြီး ”
“ သမီးလေး က ဒီလောက် ချော ဒီလောက် လှ နေတာ သား နဲ့ ဘယ်လို ငြိလာလဲ မသိဘူး ”
“ ဟာ မေမေ က လဲ ”
သူ့ စိတ်ထဲ ဘဝင် မကျချင် ။ ပန်း ကတော့ ကြိတ်ပြီး ရယ်သည် ။
“ ဖေဖေကြီး တို့ မှာ က ဒီ သားလေး တစ်ယောက် ပဲ ရှိတာ ဆိုတော့ အိမ်သား က နည်းတယ် သမီး ရဲ့ ၊ အဲဒီတော့ သမီးလေး အဆောင်မှာ နေရတာ ပျင်းရင် ဒီအိမ် ကို မကြာမကြာ လာ ပေါ့ကွယ် ၊ သား မရှိလည်း လာပေါ့ ။ ကိုယ့် အိမ် လို ပဲ သဘောထား ပေါ့ သမီး ရယ် ”
“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဖေဖေကြီး ”
“ သမီးလေး နာမည် ကို ပန်းမို့မို့ လို့ ပြော ကတည်း က သမီးလေး ဟာ အရမ်း လှမှာပဲလို့ မေမေ က တွက် ထားတာ ၊ ခုတော့ မေမေကြီး ထင်ထား တာ ထက် တောင် သမီးလေး က အပြင် မှာ ပိုပြီး လှ နေသေးတယ် ”
ပန်း ခမျာ ဘယ်လိုမှ မနေတတ်တော့ ။ ရှက်ရှာ လွန်း လို့ ခေါင်းလေး ငုံ့ပြီး ခန္ဓာကိုယ် မှာ တွန့်လိမ် ၍ နေသည် ။
ပန်း ရဲ့ ရင်ထဲ မှာ ပျော်ရွှင်ခြင်း ဝမ်းသာခြင်းတွေ က ထောင်း လမောင်း ထ နေလေပြီ ။
••••• ••••• •••••
အချိန်က ညနေ ၅ နာရီ ။
“ ဗန္ဓုလ ” သင်္ဘောကြီး က ကမ်း မှ ခွာစ ပြုသည် ။ သင်္ဘော အပေါ် ထပ် မှ ပန်း က မျက်ရည်တွေ သုတ်ရင်း လက်တပြပြ နဲ့ ပါသွားသည် ။
စာမေးပွဲကြီး စစ်ပြီး လို့ တက္ကသိုလ်တွေ လည်း ပိတ်လိုက်ပြီ ။
“ ပန်း အိမ် ကို ပြန်ရတော့မယ် မောင် ရယ် ၊ ပန်း ကို အကြာ ကြီး ခွဲ မထားပါနဲ့ ၊ ပန်း တော့ မောင့် ကို မခွဲနိုင်တော့ဘူး ၊ မောင် ရယ် ”
ချစ်သူ ၏ ဝမ်းနည်းစကားတွေ က နားဝ မှာ ကြားယောင် လာသည် ။ ပန်း သည် ပြန်ခါနီး သူ ၏ မိဘနှစ်ပါး ကို လည်း လာ ပြီး ကန်တော့ သွားသည် ။
အောင်စာရင်း ထွက်ပြီးသည် နှင့် အလုပ် တစ်ခု ဝင် လုပ်မည် ။ ပြီးလျှင် လက်ထပ်မည်ဟူ၍ ကတိစကား တွေ ဖလှယ် ခဲ့ကြသည် ။ ခုတော့ ပန်း သည် ဇာတိ ပုသိမ် သို့ ပြန်ခဲ့လေပြီ ။
••••• ••••• •••••
ကိစ္စ တစ်ခု ဖြင့် မြို့ ထဲ သို့ ထွက်ခဲ့သည် ။ ရုံးပိတ်ရက် ၊ ကျောင်းပိတ်ရက် ဖြစ် သော်လည်း ဘတ်စ်ကား ကတော့ ခပ်ကျပ်ကျပ် မို့ နေရာ က မရ ။
မှတ်တိုင် တစ်ခု အရောက် မှာ လူ အတော် ဆင်းသွားသည် ။ ဘေးနား ထိုင်ခုံ မှ တစ်နေရာ လွတ်သည် ကြောင့် အသာ ဝင် ထိုင် လိုက်သည် ။ သည်မှာ ဘေးနား က အမျိုးသမီး ကို အရှိန် နည်းနည်း နဲ့ တွန်းမိ သလို ဖြစ်သွားသည် ။ အားနာလိုက်သည့် ဖြစ်ခြင်း ။
“ ဆောရီး ” လို့ သူ ပြောတော့ ထို အမျိုးသမီး က ခေါင်းညိတ် ပြီး “ ရပါတယ် ” လို့ ပြန်ပြောသည် ။ လမ်း တစ်လျှောက် အခြေ အနေ က သိသာ လာသည် ။
အမျိုးသမီးသည် သူ့ ဘက် ကို မှီပြီး လိုက် လာသည် ။ သူ နည်းနည်း ရွှေ့ ထိုင်သည် ။ အမျိုးသမီး က လိုက် ပြီး မှီသည် ။ အမျိုးသမီး ၏ ပူနွေးအိစက်သော ခန္ဓာအတွေ့ က သူ့ ရင် ကို ခုန် စေ သည် ။
မင်္ဂလာဈေး မှတ်တိုင် သို့ ရောက်လာသည် ။ သည်မှာ အမျိုးသမီး က သူ့ လက်မောင်း ကို ဆုပ်ကိုင် လှုပ်ယမ်းပြီး ပြော လာသည် ။
“ ဒီ မှတ်တိုင် မှာ ပဲ ဆင်းကြရအောင် ၊ လိုက်ခဲ့ နော် ”
ရုတ်တရက် ဘာမှန်း မသိဘဲ ယောင်တောင်ပေါင်တောင် နဲ့ သူ ခေါင်းညိတ် ဖြစ်သည် ။ အောက် ရောက်တော့ အမျိုးသမီး က သူ့ လက်မောင်း ကို ချိတ်တွယ် ထားသည် ။
ပြီးတော့ သူ့ ကို ရွှန်းရွှန်းစားစား ကြည့်သည် ။ မည်သူ မျှ မရှိသော သူမ နေထိုင်ရာ တိုက်ခန်း ဆီ သို့ လိုက်ခဲ့ ဖို့ ဖိတ် ခေါ် သည် ။
ဆိုတော့ သူ့ ရင်ထဲ ထိတ်ခနဲ ဝမ်းသာ သွားသည် ။ သည်သို့ သော အခွင့်အရေးမျိုး က ကြုံတောင့်ကြုံခဲ ရခဲ ဘိခြင်း ။ သူ သဘောတူသည် နှင့် အမျိုးသမီး က အားရဝမ်းသာ နှင့် တက္ကစီ တစ်စီး ကို ငှားသည် ။
သူမ နေထိုင်ရာ အခန်း ဆီ သို့ ရောက်သွားသည် ။ အလွယ် တကူ ရ ခဲ့သော အခွင့်အရေး သည် သူ့ စိတ်ဝိညာဉ် ကို ဖမ်းစား ခဲ့ လေပြီ ။ ထို အမျိုးသမီး နှင့် လည်း ရင်းနှီးခဲ့လေပြီ မို့ တစ်ကြိမ် မှ သည် နောက် တစ်ကြိမ် ဆီသို့ ။
••••• ••••• •••••
အချိန်တွေ က တစ်လ ပြီး တစ်လ ကုန်လွန် လာခဲ့သည် ။ တစ်နေ့ တွင် ဗိုက်ဖုံး အင်္ကျီ ဝတ်ထားသော အမျိုးသမီး တစ်ဦး သည် ခရီးဆောင် အိတ် တစ်လုံး လက်ဆွဲခြင်း တစ်ခု နှင့် သူ ၏ အိမ်ပေါ် သို့ ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက် ရောက် လာခဲ့သည် ။ သူ ၏ ဖခင် နှင့် မိခင် က ဘာကိစ္စလဲ ဟု မေးရင်း နေရာ ပေးသည် ။ အမျိုးသမီး က ကျွန်မ ကိုဇော်ဇော် ရဲ့ ချစ်သူ ပါ ဟု ဆိုသော အခါ သူ့ မိဘ နှစ်ပါး မှာ မျက်လုံး မျက်ဆန် ပြူးရ လေပြီ ။
သူမ မှာ ကိုယ်ဝန် ရှိလာ ၍ အိမ် မှာ မနေရဲတော့သည် ကြောင့် အိမ် က ဆင်းခဲ့ကြောင်း ငိုသံ နှောပြီး ပြော တော့သည် ။
သူ ၏ မိဘနှစ်ပါး မှာ ဘယ်လိုမှ မယုံကြည်နိုင် ။ သား အလိမ္မာ သည် ဘယ်က မှန်း မသိရ သော မိန်းမ တစ်ဦး နှင့် ဘယ်အချိန် က များ သွား ရှုပ်ခဲ့လေပြီ မသိ ။
သိထားခဲ့သည် က သား ၏ ချစ်သူ သည် ပုသိမ် က ပန်းမို့မို့ တည်း ဟူသော မိန်းမချောလေး တစ်ဦး မျှ သာ ။ ယခုတော့ မူ ... ။
ညနေ ရုံး ဆင်း၍ အိမ် သို့ သူ ပြန် ရောက်သည် ။ သူ့ ကို မြင် တော့ ငို နေတဲ့ သူမ က ပြေးလာပြီး သူ့ ကို တစ်အား ကျုံး ဖက်ကာ တရှုံ့ရှုံ့ နှင့် ငိုသည် ။
သူ့ ရင် ထဲ ဒိတ်ခနဲ ခုန် ပြီး ဘာ လုပ်ရမှန်း မသိ ။ အသား များ ပင် တဆတ်ဆတ် တုန်ယင်လာသည် အထိ ထိတ်လန့် တုန်လှုပ် သွားခဲ့သည် ။
သွားပြီ ဆိုသည့် အသိ က သူ့ ဘဝ ၊ သူ့ ကမ္ဘာ ကို တစ်စစီ ၊ တစ်မှုန်စီ ခြေမွ ဖျက်ဆီး ပစ်လိုက်ပြီ ။
သား ရဲ့ အိမ်ထောင်ရေး အတွက် အမြဲတမ်း ပူပန်ခဲ့ ရသော မိခင်ကြီး မှာ သား အတွက် စိတ်ထိခိုက် လွန်း သဖြင့် ရုတ်တရက် သတိ ပင် လစ် သွားခဲ့သည် ။
အမှတ်မဲ့ ဇွတ်တိုး ခဲ့သော အမှား ၏ ဒဏ်ခတ်ခြင်း ကို ချက်ချင်း လက်ငင်း ခံစား နေရပြီ ။
ရင်သွေး ဟူ သော အသိကြောင့် မျက်လုံး ကို စုံ မှိတ်ပြီး အံကို တင်းတင်း ကြိတ် ဖြစ်သည် ။
ဟုတ်သည် ။ သူ ဘာမျှ မတတ်နိုင်တော့ ။ သူ ခေါင်းညိတ် လိုက် ရတော့သည် ။
◾တက္ကသိုလ်စိုးနောင်
📖 ရုပ်ရှင်သစ္စာ မဂ္ဂဇင်း
အမှတ် ( ၂၃၃ ) ၊
၂၀၀၁ ခုနှစ် ၊ ဖေဖော်ဝါရီလ
#ကိုအောင်နိုင်ဦး
.
No comments:
Post a Comment