စာပေ နဲ့ ဂီတ စွမ်းနိုင်သမျှတွေကို တင်ပြနေမည် ။ မြန်မာစာပေ မြန်မာဂီတ မြန်မာစကား မဝေဝါးအောင် ကြိုးစား စွမ်းဆောင်နေပါမည် ။
Saturday, March 30, 2019
ဖက္တီးေတြ သြယ္လ်လ် လွပလုိျငား ကန္စြန္းဥ ကို ထမင္းနဲ႔ စား
🍠 ဖက္တီးေတြ သြယ္လ်လ် လွပလုိျငား
ကန္စြန္းဥ ကို ထမင္းနဲ႔ စား
ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားသည္ ကန္စြန္းဥကို သေရစာအျဖစ္ စားၾကသည္။
ကန္စြန္းဥကို သက္ကယ္ေခ်ာင္းေလာက္ အတံုးေလးမ်ားတံုးၿပီး ဆီနဲ႔ကၽြတ္ေအာင္ ေၾကာ္ၿပီး လက္ဖက္သုပ္ သို႔မဟုတ္ ဂ်င္းသုပ္တို႔တြင္ ထည့္၍ စားၾကသည္။
ကန္စြန္းဥသည္ ေျမေအာက္အမ်ဳိးအစားျဖစ္၍ စုပ္ယူမႈသတ္ၱိထူးရွိသည္။ ကန္စြန္းဥကို စားသည့္အခါ ဘာေတြ စုပ္ယူသလဲဆိုလွ်င္ ခႏၶာကိုယ္ထဲက မေကာင္းတဲ့ဓာတ္ေတြမွန္သမွ် စုပ္ယူ
ပါတယ္။ ၀မ္းဗိုက္မွာရွိတဲ့ အဆီဓာတ္၊ အငန္ဓာတ္၊ အခ်ဳိဓာတ္၊ အဆိပ္ဓာတ္၊ အရည္ဓာတ္တို႔ကို စုပ္ယူ၏။ အဆီဓာတ္ကို စုပ္ယူသည့္အတြက္
ေသြးတြင္းမွာရွိသည့္ အ၀လြန္ေစတတ္ေသာ (ကိုလက္စထေရာ)မ်ားျခင္း၊ ႏွလံုးေသြးေၾကာ က်ဥ္းျခင္းမျဖစ္ႏိုင္၊ အငန္ဓာတ္ေတြစုပ္ယူလိုက္တဲ့ အတြက္ ေသြးထဲကို အဆီဓာတ္ေတြ မ၀င္ေရာက္ႏိုင္ေတာ့ပါ။
ကန္စြန္းဥကို စားျခင္းျဖင့္ အ၀လြန္၊ ဆီးခ်ဳိ ေသြးခ်ဳိ၊ ကင္ဆာေရာဂါမ်ား မျဖစ္ႏိုင္။
ကန္စြန္းဥသည္ ဗီတာမင္ဓာတ္မ်ားသည္။ လူေတြ၏ခြန္အားကို အက်ဳိးျပဳသည္။
ေရွးျမန္မာလူႀကီးမ်ားသည္ ကန္စြန္းဥ၊ လူး၊ ဆပ္၊ ေျပာင္း စတာေတြကို အစားမ်ားသျဖင့္ ေသြးတိုး၊ ဆီးခ်ဳိ၊ ႏွလံုး၊ ကင္ဆာ စသည့္ ေရာဂါႀကီးေတြ အျဖစ္နည္းေၾကာင္း ျမန္မာေဆးက်မ္းမ်ားတြင္ ေတြ႕ရပါသည္။
ကန္စြန္းဥသည္ ခ်ဳိဆိမ့္အရသာရွိၿပီး အာဟာရျပည့္၀ေသာ အစာလည္းေဆး၊ ေဆးလည္းအစာ ျဖစ္သည္။
ဗီတာမင္ေအဓာတ္ မ်ားစြာရွိသျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွအဆီမ်ား တျဖည္းျဖည္းေလ်ာ့နည္းလာ
ၿပီး ပိန္ပိန္ပါးပါး ေပါ့ေပါ့ပါးပါး လ်င္ျမန္သြက္လက္စြာ သြားႏိုင္လာႏိုင္ပါမည္။
ဒူးနာ၊ ခါးနာ၊ ေလကင္း၊ အပုပ္ကင္း၊ အနာကင္း၊ ငန္းမန္းနာတို႔ကို ေပ်ာက္ကင္းႏိုင္သည့္ သတ္ၱိရွိပါသည္။
ကန္စြန္းဥ၏အစြမ္းကို မသိၾက၍ သေရစာအျဖစ္ ေတာ္႐ံုတန္႐ံုသာစားၾကသည္။ အလြန္စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတာကေတာ့ စားလုိ႔ေကာင္းသည္။ ေဘးထြက္ဆိုးက်ဳိးမရွိ။ တန္ဖိုးလည္း မႀကီး။ လြယ္ကူစြာရႏုိင္သည္။
ကန္စြန္းဥကိုျပဳတ္ၿပီး ထမင္းစားတဲ့အခါ ထမင္းပန္းကန္ထဲထည့္ထားၿပီး ထမင္းနဲ႔အတူစားရတာမို႔ အခက္အခဲလည္းမရွိ။ ဘာမွတာ၀န္မႀကီးပါ။
အဆီပိတ္ေရာဂါ၊ ေလျဖတ္တဲ့ေရာဂါတို႔ကို ေၾကာက္စရာမလို။ မိမိတို႔အိမ္မွာ ကန္စြန္းဥ၀ယ္ထားၿပီး စီမံကိန္းခ်၍ ေန႔စဥ္ ထမင္းနဲ႔ အတူစားဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။
တခ်ဳိ႕က ကန္စြန္းဥစားလွ်င္ ပို၀လာၿပီးေရာဂါပိုထူမယ္ ေျပာတတ္ၾကပါတယ္။ ဒီလို အထင္ဟာ မွားပါတယ္။
ကမၻာမွာ အ၀လြန္ေရာဂါေတြ၊ အဆီပိတ္ေရာဂါေတြ၊ ေလျဖတ္ေသြးတိုးေရာဂါေတြ၊ ႏွလံုးေရာဂါေတြ၊ ဆီးခ်ဳိေရာဂါေတြ၊ ကင္ဆာေရာဂါေတြ ျဖစ္လို႔ ေသၾကတာ၊ လူ႔ဘ၀တစ္သက္တာ ေရာဂါကင္းကင္း၊ အသက္ရွည္ရွည္၊ အေနေတာ္ကိုယ္လံုး အာေရာဂ်ံ ပရမံ လာဘံ အနာကင္းျခင္းသည္ ျမတ္ေသာလာဘ္ႀကီးျဖစ္ေပသည္။
ပညာေတြ ဘယ္ေလာက္ တတ္တတ္ ပစၥည္းဥစၥာ စိန္ေရႊေငြရတနာေတြ ဘယ္ေလာက္ေပါႂကြယ္ ခ်မ္းသာခ်မ္းသာ အိပက္အိပက္၊ ဗိုက္ႀကီးစူရႊဲထြက္ေနၿပီး၊ အ၀လြန္ေရာဂါျဖစ္ေနလွ်င္ လူခ်မ္းသာကို မခံစားရ၊ မသိရ ျဖစ္မည္။
အရင္လို လမ္းအိုလိုက္ဆိုသည့္စကားအတိုင္း ခ်င္း၊ ကခ်င္၊ မြန္၊ ဗမာ၊ ရခိုင္၊ ရွမ္း၊ ပအို႔၀္၊ ဓႏု၊ ပေဋာင္း စေသာတိုင္းရင္းသား ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ား ေရွးျမန္မာႀကီးမ်ားထံုးကို ႏွလံုးမူ၍ ထမင္းစားလွ်င္ ကန္စြန္းဥျပဳတ္နဲ႔တြဲစားၾကပါ။
ဖက္တီးေတြ သြယ္လ် လွပလိုျငား ကန္စြန္းဥကို ထမင္းနဲ႔စားၾကပါဟု တိုက္တြန္းေရးသားလိုက္ပါသည္။
သမားေတာ္ႀကီး ဦးေသာင္းေရႊ
[သမားေတာ္ႀကီးဦးေသာင္းေရႊ ေရးသားသည္႕ ကမၻာမွာအဆန္းဆံုးသည္အပင္ အပင္ဟူသမွ်ေဆးပင္ စာအုပ္မွ ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပပါသည္။ ]
Friday, March 29, 2019
မႏၱေလး သရက္
🥭 မႏၱေလး သရက္
◼လူထုေဒၚအမာ
အေမတို႔ မႏၱေလးမွာ သရက္သီးေပၚေတာ့မယ္ဆိုရင္ အေမတို႔လို လူအိုလူမင္းေတြက ထမင္းကုိ ဟင္းနဲ႔မစားဘဲ သရက္သီးကေလးနဲ႔စားခ်င္စိတ္ေတြ ေပါက္ေနၾကၿပီ။ ၿပီးေတာ့ သရက္သီးမေပၚခင္ တပို႔တြဲ တေပါင္းမွာ သရက္ဖူးနဲ႔ သရက္ကင္းက စေပၚတယ္မႈတ္လား။ အဲဒီေတာ့သရက္ကင္းနဲ႔ ထမင္းၿမိန္ေပမယ့္ သရက္ကင္းေပါမွာကုိ သရက္သီးႀကိဳက္သူေတြက စုိးရိမ္တယ္။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ေရွးတုန္းက သရက္ကင္းဟာ ခူးေရာင္းတာကနည္းၿပီး ေလျပင္းက်လို႔ ေႂကြတာကုိ ေကာက္ေရာင္းတာက မ်ားတာကိုး။ သရက္မ်ဳိးညံ့မွ အကင္းခူးတယ္။ မ်ဳိးေကာင္းသရက္က အကင္းကုိ ဘယ္သူမွ မခူးဘူး။ အဲဒီေတာ့ သရက္ကင္းေတြသိပ္ေပါလာရင္ ဒီႏွစ္သရက္သီးရွားေတာ့မယ္၊ ေလေႂကြေတြ သိပ္မ်ားေနၿပီလို႔ စုိးရိမ္တယ္ေလ။
အေမတို႔ မႏၱေလးမွာ စားရတဲ့ သရက္သီးထြက္ၾကတဲ့ သရက္ၿခံေတြက ဒု႒၀တီလု႔ိေခၚတဲ့ ျမစ္ငယ္ျမစ္ရဲ႕ ၀ဲယာမွာ ရွိတယ္။ ဒု႒၀တီျမစ္ ရွမ္းျပည္နယ္က စီးဆင္းလာေတာ့ ေရႊစာရံေလာက္ကစၿပီး ျမစ္ကမ္းပါး ၀ဲယာမွာ သရက္ၿခံေတြ ထိစပ္ေနလိုက္တာ အင္း၀တံတားဦးဘက္မွာ ဧရာ၀တီထဲ ဒု႒၀တီျမစ္ငယ္ျမစ္ စီး၀င္သြားတဲ့အထိပါပဲ။
သရက္ပင္က မိုးနည္းၿပီး ေတာင္ေပၚေရကုိ ႀကိဳက္တယ္ထင္ပါရဲ႕။ ျမစ္ငယ္ျမစ္ရဲ႕ ၀ဲယာကၿခံေတြမွာ သရက္တို႔၊ သံပရာတို႔ကုိ အဓိကထားၿပီး စိုက္ၾကတာပဲ။
ဒါေၾကာင့္ ေရွးက ဘုရင္ဥယ်ာဥ့္ေတာ္၊ နႏၵ၀န္ဥယ်ာဥ္ဟာလည္း ဒီၿခံေတြ ၾကားထဲမွာ ရွိတာပဲ။ ဘုရင္က သူ႔လာဆက္ၿပီး တကယ္ေကာင္းတဲ့
သရက္၊ သူႀကိဳက္တဲ့ သရက္မ်ဳိးေတြကုိ သူ႔ဥယ်ာဥ္ေတာ္မွာ စိုက္ေစတယ္။
ေနာက္ၿပီး ဆက္လာတဲ့လူရဲ႕နာမည္ေတြကုိ သရက္နာမည္အျဖစ္ ေပးတတ္တယ္။ ဘုရင္ေတြမရွိတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ဥယ်ာဥ္ေတာ္ထဲက
မ်ဳိးေတြကုိ ဆင္းရဲသားၿခံေတြက အေၾကာင္းအေပါင္းသင့္ရာ ေတာင္းစိုက္ၾကေတာ့ သရက္မ်ဳိးေကာင္းေတြ တျခားၿခံေတြထဲလည္း ေရာက္ကုန္တာေပါ့။
ဒါေၾကာင့္ အဲဒီၿခံေတြကလာတဲ့ သရက္သီးေတြ ရာသီတိုင္လို႔ မႏၱေလး ေရာက္လာတဲ့အခါ မႏၱေလးသရက္အျဖစ္နဲ႔ ေရာင္းၾက ၀ယ္ၾကတာပဲ။
ႀကံဳလို႔ေျပာရဦးမယ္၊ ရန္ကုန္မွာ ေရာင္းခ်ေနတဲ့ “ မႏၱေလးရင္ကြဲ ” ဆိုတဲ့ သရက္သီးကေတာ့ မႏၱေလးသရက္ မဟုတ္တာ အေသအခ်ာပဲ။
မႏၱေလးမွာ အဲဒီသရက္သီးမ်ဳိး အရင္က လံုး၀မရွိခဲ့ဘူး။ အေမက “ မႏၱေလးရင္ကြဲ ” ဟာ မႏၱေလးသရက္ မဟုတ္ဘူးလို႔ ဘာလို႔ ေျပာသလဲ ဆိုေတာ့ မႏၱေလးက အဲဒီလုိနာမည္မ်ဳိးလည္း ဘယ္ေတာ့မွ မမွည့္ေလ့ဘူး။
ဒီလိုအနံ႔အရသာနဲ႔ ဒီလိုအေရာင္အဆင္းလည္း မႏၱေလးက မထြက္ဘူး။
ခုေတာ့ အဲဒီရင္ကြဲသရက္ဟာ အသီးရက္စက္တယ္ဆိုလို႔ မႏၱေလးနားက သရက္ၿခံေတြမွာ ယူစိုက္ေနၿပီ။ ခု သံုးႏွစ္ေလာက္ ရွိၿပီ။ သီးတဲ့အခါ ဟုတ္တယ္၊ အမ်ားႀကီး သီးတယ္၊ အေသြးအေရာင္ကေတာ့ ရန္ကုန္ ဘက္ကနဲ႔ မတူေတာ့ဘူး၊ သူက အညႇာဘက္မွာ ၀ါေရာင္နီေရာင္ သမ္းလာၿပီး မိုးေၾကာင့္ ပ်စြဲထားတဲ့ အမည္းကြက္ေတြလည္း မပါေတာ့ဘူး။
အနံ႔အရသာလည္း ရန္ကုန္ရင္ကြဲထက္ ပိုေကာင္းလာတယ္။ အလံုးေတာ့ ရန္ကုန္ဘက္ကလို မႀကီးဘူး။ သူက ေသးသြားတယ္။
သရက္သီးဆိုတာ မွည့္ရင္ ခ်ဳိတာခ်ည္းပဲ။ ဒါေပမဲ့ ခြဲၿပီး တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု အတူတူယွဥ္စားၾကည့္မွ ဘယ္သရက္က ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတယ္၊ ဘာေၾကာင့္ေကာင္းတယ္ဆိုတာ သိႏိုင္ သေဘာေပါက္ႏိုင္တာပါ။ မဟုတ္လို႔ သူ႔ခ်ည္းတစ္မ်ဳိးတည္း စားေနရရင္ ဘယ္သရက္ျဖစ္ျဖစ္ ေကာင္းတာခ်ည္းပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သရက္သီးမထြက္တဲ့ႏိုင္ငံေတြက သရက္သီးကုိ အလြန္ႀကိဳက္ၾက ေစ်းႀကီးေပးၿပီး ၀ယ္စားၾကတာေပါ့။
သရက္သီးဟာ အရသာအေနနဲ႔ ခ်ဳိရမယ္လို႔ ေယဘုယ် သတ္မွတ္လိုက္ေတာ့ မွည့္တဲ့သရက္မွန္ရင္ ခ်ဳိတာခ်ည္းပဲ။ ဒါေပမဲ့ယွဥ္စားလိုက္ေတာ့ ေလးေလးပင္ပင္ ခ်ဳိတာ၊ ခါးသက္တဲ့အထိ ခ်ဳိတာ၊ေပါ့ခ်ဳိတာ၊အခ်ဥ္ဓာတ္ကေလးနည္းနည္းစြက္ၿပီးခ်ဳိတာ စသျဖင့္ လွ်ာကသိလာ စကားေျပာလာပါတယ္။
အဲဒီအထဲမွာ ေလးေလးပင္ပင္နဲ႔ နစ္ေနေအာင္ ခ်ဳိတဲ့သရက္က အေကာင္းဆံုးေပါ့။
ဒါေပမဲ့ တခ်ဳိ႕လွ်ာကေတာ့လည္း ခ်ဳိတယ္ဆိုတာ အခ်ဥ္ဓာတ္ကေလး နည္းနည္းပါမွခ်ဳိတဲ့အရသာ ျပည့္စံုတယ္လို႔ ေျပာၾကပါေသးတယ္။
အဲဒီလို လူမ်ားက မႏၱေလးကထြက္တဲ့ နက္တဲ့ ေခ်ာေခ်ာသရက္မ်ဳိးနဲ႔ ပလူအိုက္ သရက္မ်ဳိး က်က်နန မွည့္တာကုိ ႀကိဳက္ၾကတယ္။ မမွည့္ရင္ ဒီသရက္ေတြက ခ်ဥ္တဲ့အရသာ သိပ္ကဲေန လိမ့္မယ္။
နက္တဲ့ နဲ႔ ပလူအိုက္ယွဥ္လိုက္ေတာ့ ပလူအိုက္က အသီး ႀကီးတယ္၊ အသားေပါတယ္၊ နက္တဲ့ေလာက္ပိုးမ၀င္လြယ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ပလူအိုက္ကုိ နက္တဲ့ မယွဥ္ႏိုင္ျပန္ဘူး။
သရက္သီးေကာင္းဆိုတာ အေၾကာအမွ်င္ ကင္းရတယ္။ တခ်ဳိ႕သရက္က ဘယ္ေလာက္ခ်ဳိခ်ဳိ၊ အမွ်င္ေတြ သိပ္မ်ားေတာ့ သရက္ေကာင္း မျဖစ္လာဘူး။ ေတာသရက္ပဲ။
ၿပီးေတာ့ သရက္သီးမွာ အရသာအျပင္ အနံ႔ကလည္း စကား ေျပာပါေသးတယ္။ သရက္ညံ့ရင္ ေတာေစာ္နံတယ္။ ဘာနံ႔မွမရွိတဲ့ သရက္က ေတာေစာ္နံတဲ့သရက္ထက္ ပိုေကာင္းတယ္။ ဒီထက္ေကာင္းတဲ့ သရက္က အလြန္ထူးထူးကဲကဲ ေမႊးတဲ့အနံ႔ ရွိပါတယ္။
အေမတို႔ ႀကံဳဖူး ေတြ႕ဖူး စားဖူးသမွ်ထဲ ျမန္မာဘုရင္မ်ားကုိ ဆက္ရတဲ့ သရက္တစ္မ်ဳိး ျဖစ္တဲ့ “ ပင္ေတာ္ေလး ” သရက္ဆိုတာ အနံ႔က သိပ္ေမႊးပါတယ္။
အခန္းထဲမွာ ဒီသရက္သီးထည့္ထားရင္ အခန္းထဲ၀င္တာနဲ႔ သရက္နံ႔ ရပါတယ္။
“ပင္ေတာ္ေလး” သရက္က လူတိုင္းေတာ့ မစားဖူးေပဘူး။
ေကာင္းေတာ့တကယ္ေကာင္းတဲ့ သရက္ပါ။ အသီးအရြယ္က ေအာင္ဒင္ သရက္ေလာက္ပဲ ရွိပါတယ္။ အႀကီးစား မဟုတ္ဘူးေပါ့။ အသီးေရာင္က
ပန္းသီးလို နီရဲေနပါတယ္။ အနံ႔ကလည္း အေ၀းကေနတာနဲ႔ေမႊးတယ္။
အသားခြဲလိုက္ရင္ အေရာင္က သရက္သီးေပမယ့္ အ၀ါေရာင္ မႏုဘူး။
အေရာင္ေတာက္ေနတဲ့ အ၀ါ၊ အေၾကာအမွ်င္ လံုး၀မရွိ။ စားလိုက္ရင္ေလးေလးပင္ပင္ ခ်ဳိၿပီး အိနစ္ေနတဲ့အေတြ႕။ အခြံကလည္း ပါးပါး ကေလးရယ္။
ဒီသရက္ဟာ ဥယ်ာဥ္ေတာ္အထဲမွာ လံုးပတ္ေယာက်္ား သံုးေယာက္ဖက္ေလာက္ ရွိတဲ့အပင္ႀကီးက သီးတာ။ ပင္အိုမို႔ အသီးက သိပ္မ်ားမ်ား မသီးေတာ့ဘူး။ ဒါေတာင္ တခ်ဳိ႕လူေတြက ဒီအပင္ဟာ ဘုရင္စိုက္ခိုင္းခဲ့၊ စားေတာ္၀င္ခဲ့တဲ့အပင္ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါက ေသသြားၿပီ၊
ဒါက အပင္သစ္လို႔ ေျပာၾကပါတယ္။ ဟုတ္ႏိုင္မဟုတ္ႏိုင္ေတာ့ ႐ုကၡေဗဒ သမားေတြကမွ သိမွာပါ။
သရက္သီးမွာ ေမႊးတဲ့အဆင့္အထိ ေကာင္းတဲ့သရက္က အလြန္ရွားပါတယ္။ အခ်ဳိေလးတယ္။ အေၾကာအမွ်င္ကင္းတယ္၊ အနံ႔သင္းတယ္၊
အသားေပါတယ္ဆိုရင္ သရက္ေကာင္းလို႔ ေခၚရတာပါပဲ။
ေအာင္ဒင္သရက္ဟာ မႏၱေလးမွာ အေစာဆံုးေပၚၿပီး သိပ္ခ်ဳိတဲ့ သရက္မို႔ နာမည္ႀကီးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေအာင္ဒင္ဟာ ေပၚတာေစာလို႔သာ အဖိုးတန္တာ၊ သူက အလံုးေသးၿပီး အေစ့ႀကီးတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ အသားပါးလို႔ ပထမတန္းစား မ၀င္ဘူး၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေပၚတာက အေစာဆံုးနဲ႔ အခ်ဳိလည္း ေလးေတာ့ ေပၚဦးေပၚဖ်ား သရက္မို႔ ေအာင္ဒင္-
ေအာင္ဒင္နဲ႔ နာမည္ႀကီးရပါတယ္။
ေအာင္ဒင္ရဲ႕ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေပၚလာတဲ့ “ စံရ ” ဆိုတဲ့ သရက္လည္း ခ်ဳိပါရဲ႕၊ အလံုးကေတာ့ ေသးေသးပဲ။
မတၱရာက သရက္သီးတစ္မ်ဳိး ထြက္တယ္၊ ဆင္ေပါင္ သရက္တဲ့။
သူတို႔က သီးလာရင္ အိတ္စြပ္ေပးတာ။ ဒါေၾကာင့္ သီးလံုး ေခ်ာတယ္။
မတၱရာၿခံေတြက ေရေကာင္းေတာ့ အသီးလည္း ႀကီးတယ္။ ဒီသရက္ဟာ ခ်ဳိတယ္လို႔ နာမည္ႀကီးတဲ့ သရက္ေတြထဲပါတဲ့အျပင္ အေပၚေနာက္
ဆြဲေတာ့ ေစ်းေကာင္းရတာေပါ့။ မတၱရာ ဆင္ေပါင္ဟာ သရက္ေကာင္းစာရင္း၀င္ပဲ။
မႏၱေလးမွာ သရက္ေပၚတဲ့ အလယ္ရာသီမွာ နာမည္ႀကီးတဲ့ သရက္ေတြကေတာ့ ေဂါင္ခ်ဳိး ၊ ဟသၤာ ၊ နက္တဲ့ ၊ ပလူ ၊ မေစာရင္ ၊ ဦးခ်စ္ထြန္း ၊ ၾကည္၀င္း ၊ ငွက္ေတာ္ ၊ စိန္တစ္လံုး ၊ ပုစြန္တုပ္ ၊ ဦးေမဒိယ ဆိုတာေတြေပါ့။ ဒါေတြက ရန္ကုန္ဘက္ထိ ေရာက္ခ်င္မွ ေရာက္မယ္။
ဆင္ေပါင္တို႔ ၊ ေဂါင္ခ်ဳိးတို႔က ေရာက္မယ္ဆိုရင္ ေရာက္ႏိုင္ေသးတယ္။
နာမည္ႀကီးတဲ့ သရက္က အထြက္နည္းၿပီး အႏုတ္အသိမ္း မ်ားတာကိုး။
သရက္ဟာ အထားခံတဲ့ မ်ဳိးေကာင္းမ်ဳိးသန္႔ကုိေရြးၿပီး ႐ုကၡေဗဒပညာရွင္ေတြရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ စနစ္တက် စိုက္၊ စနစ္တက်ႏိုင္ငံျခားကုိ တင္ပို႔စရာ ေကာင္းလွတယ္။
[၂၀၁၄ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလထုတ္ လူထုေဒၚအမာ ေရးသားသည့္္
အေမ့ေရွးစကားစာအုပ္မွ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပသည္။]
Wednesday, March 27, 2019
မင္းမ႐ွိလဲ ရပါတယ္
🔩 မင္းမရွိလည္း ရပါတယ္
နံနက္ ၈ နာရီ ထပ္ခနဲ အေရာက္၊ စူးရွေသာ ဥၾသသံ ထြက္ေပၚလာေလ၏။
အလုပ္သမား ၂ဝ-၂၅ ေယာက္ခန္ံ ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ ေရာက္ကုန္ၾကေလၿပီ။
“တင္ကေလာင္ တင္ကေလာင္၊ ရွီးရွီးရွဲရွဲ ၊ ၿဗီးၿဗီးျဗဲျဗဲ၊ ဒရစ္ဒရစ္၊ ဗ်စ္ဗ်စ္၊ ဗေရာ၊ ကလစ္ကလစ္၊ က်င္က်င္ေက်ာင္ေက်ာင္”
ဝပ္ေရွာ့တစ္ခုလံုး သက္ဝင္လႈပ္ရွားလာေလၿပီ။ အသံမ်ိဳးစံု ထြက္လာေလၿပီ၊ ဝယ္ဒလင္တို႔သံ၊ ႏိုင္ငံျခားက ေအာ္ခက္စထေရာ အသံစံုတယ္ဆိုတာ သည္ဝပ္ေရွာ့ကို မီပါ့မလား။ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း ေမာင္ေသာင္းဝပ္ေရွာ့၊ ေတာင္ဒဂံုစက္မွဳဇုန္ ၂ မွာ တြင္ခံုေတြ ထုတ္လုပ္ေနတာ၊ ေႁခြေလွ႔စက္ေတြ ထုတ္လုပ္ေနတာ။ အစက ဗဟန္းဘက္မွာ လုပ္ေနတာ၊ စက္မႈဇုန္ေတြဖြင့္၊ ၿမိဳ႕ထဲကထြက္ၾကဆိုေတာ့ ေတာင္ဒဂံု ၂ ကိုေရာက္သြားတာ။
“သူငယ္ခ်င္း… ဟုိပိန္ပိန္ရည္ရည္ အသားျဖဴျဖဴေကာင္ မျမင္ပါလားကြ၊ ဟိုတစ္ခါ ငါလာတုန္းက ေတြ႔တယ္ေလကြာ၊ လုပ္ငန္း အရမ္းကၽြမ္းတယ္ဆိုတဲ့လူကြာ”
“အာ… မင္း မိုးပ်ံကို ေျဟတာထင္တယ္။ အခု သူမရိွေတာဘူးကြ”
“ထြက္သြားတာလား၊ ထုတ္ပစ္တာလား”
“သူ႔ဘာသာ ထြက္သြားတာပါကြာ၊ ငါ သူ႔ကို လခအျမင့္ဆံုးေပးထားတာပါကြာ၊
ဒါေတာင္ မျမဲဘူးဟ”
“အဲဒီလူ အလုပ္အရမ္းကၽြမ္းဆိုမို႔လား၊ မင္းငါ့ကို တစ္ခါေျဟဖူးတယ္”
“အလုပ္ကေတာ့ တကယ့္ကို ကၽြမ္းတာကြ၊ အလုပ္႐ံုေပါင္းလည္း ႏွံံ႔ေနၿပီ၊ လူႏွစ္ေယာက္စာ အလုပ္ကုိ တစ္ေယာက္တည္းၿပီးေအာင္ ႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္းလုပ္တဲ့လူကြ၊ လူေတာ္တစ္ေယာက္ပဲ၊ ပညာအရမ္းေကာင္းတယ္၊ ငါေတာင္ လက္ဖ်ားခါတယ္၊ ဒါေပမယ့္…”
ေရွ႕မဆက္ဘဲ စကားကို ဆ… ေနျပန္၏။
“ဒါေပမယ့္ ဘာျဖစ္သလဲကြ”
“ပညာက ေတာ္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အက်င့္တန္တယ္ကြ၊ အုပ္စုဖြဲ႔တယ္၊
ေသြးခြဲတယ္၊ ေခ်ာက္တြန္းတယ္ကြ၊ ငါသိ ငါတတ္ ဆရာၾကီးလုပ္ခ်င္တယ္၊ ငါနဲ႔ သိပ္ကီးမကိုက္ပါဘူးကြာ၊ ပညာေၾကာင့္သာ ၾကည့္ေနရတာ”
“အဲဒီ ပညာကို မက္လို႔ပဲကြ၊ အျခားအလုပ္႐ံုတစ္ခုက သူ႔ကို မ်က္စိက်သြားတာ”
“အခု အဲဒီအလုပ္႐ံုမွာလား”
“ေနာက္ထပ္ တစ္႐ံုေတာင္ ေျဟင္းသြားျပန္ၿပီ၊ ခက္တာကြ၊ သူကအရမ္းတတ္ေနေတာ့ ပညာျပခ်င္တယ္၊ သူမရွိရင္ အလုပ္ကို ရပ္ထားရလိမ့္မယ္၊ သူ႔ေျခသလံုး ဖက္လာလိမ့္မယ္၊ ဒီလိုထင္ေနတာကြ၊ ငါကလည္း ရင့္ေနၿပီပဲကြာ၊ တစ္ေန႔ ဒီလိုျဖစ္လာလိမ့္မယ္ဆိုတာ သိထားေတာ့ သူ႔ဆီက ပညာေတြ ယူထားလိုက္တာေပါ့”
ဟုတ္ေလာက္တယ္ ခင္ဗ်ာ့၊ ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္း ေမာင္ေသာင္းဆိုတာက ၁၈
ႏွစ္သားေလာက္ကတည္းက ဝပ္ေရွာ့ထဲေရာက္လာတာ၊ ေအာက္သက္ေက်႐ံုဘယ္ကမလဲ၊ အမႈန္႔ျဖစ္ အရည္ေတာင္ေပ်ာ္က်သြားၿပီ၊ အသက္ ၆ဝ ေက်ာ္သြားၿပီဗ်ာ၊ နည္းတ့ဲ လုပ္သက္မွတ္လုိ႔၊ ဝပ္ေရွာ့အလုပ္သမားဘဝကေန ကိုယ္ပိုင္အလုပ္႐ံု ေထာင္႐ံုတင္မက သူ႔ဆီက ပညာတတ္သြားတ့ဲ တပည့္တပန္းေတြ အလုပ္႐ံုခြဲ ေထာင္သြားၾကတာ၊ သူ ေထာက္ပံ့ ကူညီေပးလိုက္တဲ့ အလုပ္႐ံုေတြ ၂ဝ-၂၅ ထက္နည္းမယ္မထင္ဘူး၊ သူ႔သြားပညာျပလို႔ ဘယ္ရပါ့မလဲေနာ၊ သူ႔သြားျပရင္ ပညာကေလး ဖတ္ခနဲေကာက္ၿပီးအိတ္ထဲထည့္ထားလိုက္မွာေပ့ါ သူက။
“သူထြက္သြားေတာ့ သူကုိင္ထားတဲ့ စက္ေတြ ေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔လည္ပတ္ရဲ႕လား
ဟေကာင္ရ”
“လည္ပတ္ပါတယ္ကြာ၊ ငါကိုယ္တိုင္လည္း သင္ယူထားလိုက္တယ္ လည္ရည္
ပတ္ရည္ရိွတဲ ငါ့တပည့္တစ္ေယာက္ကိုလည္း မသိမသာ သင္ယူခို္င္းထား လိုက္တယ္ကြာ”
“သူက ခ်ပ္ခနဲ အလုပ္ကထြက္သြားေတာ့ ဖတ္ခနဲ သူ႔ေနရာ လူစားဝင္လိုက္တာေပါ႔ကြာ”
မွန္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။ ကုန္ထုတ္လုပ္ငန္းလုပ္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းပိုင္ရွင္မ်ားဟာ အလြန္ ဦးေႏွာက္ေျပးရပါတယ္၊ ႀကိဳျမင္ ႀကိဳတြက္ထားရပါတယ္၊ လ်င္ႏိုင္သမွ် လ်င္ရပါတယ္။
ေမာင္မဲ မလာလို႔ အလုပ္ရပ္ထားရတာမ်ိဳး၊ မိျဖဴအလုပ္မဆင္းလို႔ ဟာသြားတာမ်ိဳး မၿဖစ္ရေလေအာင္ လစ္လပ္သြားတဲ့ ေနရာမွာ လူစားထုိးဖို႔ အဆင္သင့္ လုပ္ထားရတာကလားဗ်ာ။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းဟာ ႏွစ္ေပါင္း ၄ဝ ေက်ာ္ အေတြ႔အၾကံဳမ်ားကို အေျခခံထားသျဖင့္ သူ႔အလုပ္႐ံု ရပ္ထားရသည္၊
နားထားရသည္ဟု မရွိဘူးခင္ဗ်ာ။
“သူမရိွလည္း ငါရိွေနတာပဲကြာ”
ကၽြန္ေတာ္ သူ႔စကားကို အေလးအနက္ စဥ္းစားမိပါ၏။
အရည္အခ်င္းျပည့္ ေခါင္းေဆာင္ ရိွေနသမွ် လုပ္ငန္းက လည္ပတ္ေနမွာပါ။ သူ႔ဆီက နည္းယူရပါ၏။ နမူနာ ယူရပါ၏။
အခုၾကည့္ေလ… တစ္စံုတစ္ေယာက္ အလုပ္ကထြက္သြား႐ံုႏွင့္ သူ႔အလုပ္ ဘာမွ်မထိခိုက္ပါ။ ဘယ္ေလာက္ကၽြမ္းက်င္သူပဲ ထြက္ထြက္။
“ဟင္း… ဟင္း… မင္းမရိွလည္း ရပါတယ္”
ေမာင္ခ်မ္းသာ
Monday, March 25, 2019
အေလာင္းေတာ္ကႆ ပ
အေလာင္းေတာ္ ကႆပ ဥယ်ာဥ္အတြင္း
ဘုရားအေရာက္ ကတၱရာလမ္း ခင္းပါက ဥယ်ာဥ္တည္ေထာင္ထားသည့္ မူလ ရည္ရြယ္ခ်က္ကုိ ထိခုိက္ေစနိဳင္
စစ္ကိုင္း ေဖေဖာ္၀ါရီ ၅
အေလာင္းေတာ္ ကႆပ အမ်ဳိးသားဥယ်ာဥ္ အတြင္းရွိ အေလာင္းေတာ္ကႆပ စံေက်ာင္းသို႔ ေပါက္သည့္ သဘာ၀ ေျမသားလမ္းသည္ အမ်ဳိးသားဥယာဥ္ အလယ္ဗဟိုကို ျဖတ္သန္းသြားရာ လမ္း တစ္ေလွ်ာက္ ဆင္၊ ၀က္၀ံ၊ က်ားသစ္၊ စိုင္စသည့္ရွားပါး ေတာ႐ိုင္းတိရ စၦာန္မ်ား ျဖတ္သန္းသည့္ေနရာအမ်ားအျပား ရွိသလို လမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ထင္း႐ွဴးေတာမွလဲြ၍ က်န္ေတာအမ်ဳိးအစားငါးမ်ဳိးကို ေလ့လာႏိုင္သျဖင့္ သုေတသန ျပဳလုပ္ျခင္းမ်ားအတြက္ မ်ားစြာ အေရးပါေနေၾကာင္း ကနီၿမိဳ႕နယ္ မဲဆႏၵနယ္အမွတ္ (၂) စစ္ကိုင္းတိုင္းေဒသႀကီး လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ဦးထြန္းထြန္း၀င္း ထံမွ သိရသည္။
“ အထက္ရြက္ျပတ္ေရာေႏွာ ေတာစိုအထက္ရြက္ျပတ္ေရာေႏွာေတာေျခာက္၊ေအာက္ရြက္ျပတ္ေရာေႏွာေတာစို၊ အင္တိုင္းေတာ၊ ထင္း႐ွဴးေတာနဲ႔ အျမဲစိမ္းေတာ စတ့ဲသစ္ေတာအမ်ဳိးအစား ေျခာက္မ်ဳိး၊ အပင္မ်ဳိးစိတ္ ၄၆၅ မ်ဳိး၊ သစ္ခြမ်ဳိးစိတ္ ၄၉ မ်ဳိး၊ ပရေဆးမ်ဳိးစိတ္ ၁၄၃ မ်ဳိး၊ ၀ါးမ်ဳိးစိတ္ ရွစ္မ်ဳိး၊ ႏို႔တိုက္သတၱ၀ါ ၃၄ မ်ိဳး၊ တြားသြားသတၱ၀ါမ်ဳိးစိတ္ ၉၄ မ်ဳိး၊ အင္းဆက္မ်ဳိးစိတ္ ၄၂ မ်ဳိး၊လိပ္ျပာမ်ဳိးစိတ္၂၅၀၊ ငွက္အမ်ဳိးေပါင္း ၄၈၆ မ်ဳိးတုိ႔ ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီလိုဇီ၀မ်ဳိးစုံမ်ဳိးကဲြမ်ား ႂကြယ္၀တ့ဲအတြက္ အာဆီယံအေမြအႏွစ္ ဥယ်ာဥ္အျဖစ္ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ၁၈ ရက္က သတ္မွတ္ခံခ့ဲရပါတယ္ ” ဟု ဦးထြန္းထြန္း၀င္းက ျဖည့္စြက္ေျပာျပသည္။
အေလာင္းေတာ္ကႆပ အမ်ဳိးသား ဥယ်ာဥ္ကို ယင္းမာပင္ခ႐ိုင္ ကနီၿမိဳ႕နယ္ရွိ ပုထိုးလုံးႀကိဳး၀ိုင္းႏွင့္ ကေလးခ႐ိုင္ မင္းကင္းၿမိဳ႕နယ္ ေတာင္တြင္းႀကိဳး၀ိုင္းႏွစ္ခုအား ေပါင္းစည္း၍ သစ္ေတာ၀န္ႀကီးဌာန၏ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ဇန္န၀ါရီလ ၁ ရက္ေန႔ရက္စဲြပါ အမိန္႔ေၾကညာစာအမွတ္ (၃၁/၈၉) ျဖင့္ ဖဲြ႕စည္းတည္ေထာင္ခ့ဲျခင္းျဖစ္ၿပီး အက်ယ္အ၀န္းမွာ၃၄၆၆၃၉ ဒသမ ၃၉ ဧက ၅၄၁ ဒသမ ၆၂ စတုရန္းမိုင္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။
ေျမလမ္းမွ ကတၱရာလမ္းအျဖစ္ ေျပာင္းလဲလွ်င္ ဇီ၀မ်ဳိးစုံမ်ဳိးကဲြေနရင္းေဒသမ်ား၏
သဘာ၀အေနအထား ပ်က္စီးသြားႏိုင္သလိုသဘာ၀ေရစီးေရလာမ်ားပ်က္စီးမႈႏွင့္အတူ ေဂဟစနစ္ပါ ေျပာင္းလဲသြားႏိုင္ၿပီး ေတာ႐ိုင္းတိရ စၦာန္မ်ား၏ ေနရင္းေဒသမ်ားကို အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာကဲြကာ ေပ်ာက္သြားေစႏိုင္ ေၾကာင္း ဦးထြန္းထြန္း၀င္းက သုံးသပ္ျပသည္။
ထို႔အျပင္ ရာသီမေရြး ယာဥ္မ်ား ၀င္ထြက္သြားလာႏိုင္သျဖင့္ ဆူညံမႈမ်ားေၾကာင့္
ေတာ႐ိုင္းတိရ စၦာန္မ်ား ဥယ်ာဥ္အတြင္းမွေရႊ႕ေျပာင္းသြားႏိုင္ေၾကာင္း၊ ယာဥ္ ႏွင့္ ေတာ႐ိုင္း
တိရ စၦာန္မ်ား မေတာ္တဆတိုက္မိမႈမ်ား ျဖစ္ပြားႏိုင္ေျခမ်ားလာေစႏိုင္သကဲ့သို႔ ဆင့္ကဲ ထိခိုက္မႈမ်ားအေနျဖင့္ ေျမအသုံးခ်မႈမ်ားႏွင့္ လူတို႔အေျခခ်ေနထိုင္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ကာ ယခင္က လူတို႔ ေႏွာင့္ယွက္၀င္ေရာက္မႈ မရွိခ့ဲသည့္ ေနရာမ်ားတြင္ ေတာ႐ိုင္းတိရ စၦာန္မ်ား တရားမ၀င္ဖမ္းဆီးျခင္းႏွင့္ တရားမ၀င္ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္မႈမ်ား ျမင့္တက္လာႏိုင္ေၾကာင္း ၎က ဆက္လက္ေျပာသည္။
ေဂဟစနစ္၀န္ေဆာင္မႈမ်ား ဆုံး႐ံႈးေပ်ာက္ကြယ္ၿပီး ပတ္၀န္းက်င္ညစ္ညမ္းမႈမ်ားျဖစ္ ေပၚေစကာ မူလသဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္အေနအထားမ်ားကို ပ်က္ယြင္းေစၿပီး ေတာ႐ိုင္း
တိရ စၦာန္မ်ားအား အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစႏိုင္သည့္အျပင္ ေတာျပဳန္းျခင္းမ်ားျဖစ္ကာ
တရားမ၀င္ သစ္ခိုးထုတ္မႈမ်ား ပိုမို ေပၚေပါက္လာႏိုင္ေသာေၾကာင့္ လက္ရွိ ဥယ်ာဥ္အတြင္း
အလြန္ခက္ခဲစြာ တိုက္ဖ်က္ေနရသည့္ သစ္ခိုးထုတ္မႈျပႆနာကို ပိုမိုဆိုးရြားေစမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
အမ်ဳိးသားဥယ်ာဥ္သည္ အဖိုးတန္သစ္မ်ဳိးမ်ား ေပါက္ေရာက္သည့္သစ္ထုတ္ႏိုင္ေသာ
သစ္ေတာႀကိဳး၀ိုင္းႏွစ္ခုရွိရာ ႏိုင္ငံ၏ အေမြအႏွစ္မ်ားေရရွည္တည္တ့ံရန္ ထိန္းသိမ္းကာ
ကြယ္ႏိုင္ေရးအတြက္ သစ္ထုတ္လုပ္ျခင္းမွ ရရွိသည့္ စီးပြားေရးအက်ဳိးအျမတ္မ်ားကို စြန္႔လႊတ္၍ သဘာ၀နယ္ေျမတစ္ခုအျဖစ္တည္ေထာင္ထားျခင္းျဖစ္သည္။
ေျမသားလမ္းကိုကတၱရာလမ္းအျဖစ္ ေျပာင္းလဲ ခင္းျခင္းျဖင့္ ေနာက္ဆက္တဲြ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာၿပီး အမ်ဳိးသားဥယ်ာဥ္အျဖစ္တည္ေထာင္ထားသည့္ မူလရည္ရြယ္ခ်က္ကိုထိခိုက္ေစမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ဦးထြန္းထြန္း၀င္းက သုံးသပ္ေျပာၾကားသည္။
မ်ဳိး၀င္းထြန္း(မုံရြာ)
ေၾကးမံု ၊ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၆ ၊ ၂၀၁၇
ေစတနာ အဆိုးအေကာင္း ျဖစ္ေပၚျခင္း
☮ ေစတနာ အဆိုး အေကာင္း ျဖစ္ေပၚျခင္း
◼အရွင္ ဦးေဇယ်ပ႑ိတ ( ပိုင္းေလာ့ဆရာေတာ္ )
ကိုယ့္စိတ္ကုိယ္မႏိုင္ဘူးဆိုတာက ေသြးထဲမွာ သတိ္ၱေတြကိန္းေနၿပီး ျပန္ေပၚတာေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္။
မေကာင္းတဲ့ သတိ္ၱေသြးေတြကုိ အႀကိမ္ႀကိမ္ သြင္းထားမိေတာ့ ျပႆနာေပၚလို႔ တကယ္ ရင္ဆိုင္တဲ့ အခါမွာ လုပ္တဲ့ ေနရာမွာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ၿပီဆိုရင္ အဆိုးဘက္ကုိပါသြားေရာ။
အေကာင္းဘက္ကုိ မလိုက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။
အဲဒီေတာ့ ဒီေနရာမွာ ကိုယ္တိုင္ျပင္မွရမယ္ဆိုတာ မွတ္ၾကပါ။
တခ်ဳိ႕အရက္သမားေတြက “ ဘုန္းဘုန္း ဘုရား အရက္ကုိ အလွဴခံပါဘုရား ” လို႔ ဘုန္းႀကီးကုိ အပ္ၾကတယ္။ ဘုန္းႀကီးက ေျပာလိုက္တယ္။ သူ႔မွာ အရက္ႀကိဳက္တဲ့ သတိ္ၱမကုန္ရင္
ဘုန္းႀကီးက အလွဴခံလည္း အရက္မျပတ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာလိုက္တယ္။
ႀကိဳက္တဲ့သတိ္ၱ ကုန္သြားေအာင္ သူကိုယ္တိုင္ ျပင္ရမွာ၊ အရက္မျပစ္ မေကာင္းေၾကာင္းကုိ အႀကိမ္မ်ားစြာေတြးၿပီးေတာ့ ဆိုးက်ဳိးေတြျမင္ၿပီး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ပါမ်ားလားလို႔ သတိ္ၱေတြ ေျပာင္းသြားရင္ သူ႔ဘာသာသူ မေသာက္ေတာ့ဘဲေနမွ ျပတ္ႏိုင္မွာ အဲဒီလို မဟုတ္ဘဲ အရက္သမားခ်င္း ျပန္ေပါင္းလို႔ အႀကိဳက္ေတြက မ်ားလာရင္ ဘုန္းႀကီးေျပာလည္း မရဘူး။
ကိုယ္တိုင္ျပင္မွ ရမယ္ဆိုတာ နားလည္ၾကပါ။
ႏွလံုးေသြးမွာ သတိ္ၱကိန္းတယ္ဆိုတာ နားလည္ၾကၿပီလား။
အထူးသျဖင့္ တစ္ပါးသူရဲ႕ အျပစ္ေျပာတာကုိ ဘုန္းႀကီးက အၿမဲတမ္းတားတယ္။ ဘုရားကလည္း တားခဲ့တာပဲ၊ တစ္ပါးသူရဲ႕အျပစ္ေတြကုိ ေရွ႕မွာလည္း မေျပာၾကနဲ႔၊ ကြယ္ရာမွာလည္း မေျပာၾကနဲ႔၊ ႐ႈတ္ခ်ေျပာ ဆိုတဲ့စကားကုိ ေရွာင္ၾကဥ္ၿပီးေတာ့ ေျပာဆိုရာမွာလည္း ျဖည္းျဖည္းသာသာ စဥ္းစားၿပီးေျပာရမယ္တဲ့၊ ဒီလိုက်င့္ႀကံတာဟာ ကိေလသာေခါင္းပါးၿပီး ေလ်ာ့နည္းေစတဲ့အက်င့္ပဲ၊
အၿမဲတမ္းသူမ်ားရဲ႕အျပစ္ကုိ ၾကည့္ေလ့ရွိတဲ့ပုဂ္ၢိဳလ္၊ ေျပာေလ့ရွိတဲ့ပုဂ္ၢိဳလ္မွာ အာသ၀တရားေတြ တိုးပြားလို႔နိဗၺာန္နဲ႔ ေ၀းသထက္ေ၀းလိမ့္မယ္လို႔ ဘုရားက ဆိုပါတယ္။
အဲဒီေတာ့ ေလာကီမွာတင္ ပိတ္တာမဟုတ္ဘဲ ေလာကုတၱရာမွာပါ ပိတ္ပင္မႈ ရွိတယ္လို႔ မွတ္ပါ။
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သူမ်ားရဲ႕ အျပစ္ေျပာတာကုိ ၀ါသနာပါၾကတယ္။ ဘုန္းႀကီးတို႔လည္း ေရွ႕ပိုင္းမွာတုန္းကရာခိုင္ႏႈန္းအေတာ္မ်ားမ်ား ေျပာျဖစ္တယ္။ ဘုရားေဟာတဲ့ စာေပေတြကုိ
ဖတ္ၿပီးေတာ့မွ ဟုတ္လိုက္တာဆိုၿပီး ေရွာင္ခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ အမွတ္တမဲ့ ေျပာမိတာေလးေတြ ရွိေနေသးတယ္။
ေစတနာအပိုင္းကုိ ဖတ္ၿပီးေတာ့မွ ပိုၿပီး ေၾကာက္လာတာ၊ ဘုန္းႀကီးက ဒါကုိ သိေစခ်င္လို႔ ေျပာေနတာျဖစ္တဲ့ အတြက္ စဥ္းစားၿပီး လိုက္နာေစခ်င္တယ္။
တစ္ပါးသူအေၾကာင္းေျပာရာမွာ သူရယ္၊ ငါရယ္ ပံုေဖာ္ၿပီး ကိုယ္ရဲ႕အယူလမ္းေၾကာင္းနဲ႔ မတည့္ေတာ့မွ အဲဒီပုဂ္ၢိဳလ္မေကာင္းေၾကာင္း ေျပာလို႔ရမွာ ၊ တည့္ရင္ေတာ့ အေကာင္းပဲေျပာမွာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ အယူသမားမ်ားသည္ တစ္ဖက္သားကုိ အျပစ္ေျပာဖို႔ ၀န္မေလးဘူးမွတ္ပါ။
ကိုယ္ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ပံုစံေတြ ကိုယ့္၀ါဒေတြနဲ႔ မကိုက္ရင္ အဲဒီပုဂ္ၢိဳလ္ကုိ မေကာင္းေျပာမွာပဲ၊ အဲဒီေတာ့ ေစတနာေျဖာင့္ပါ့မလား။
ဘုန္းႀကီးတို႔ေက်ာင္းက ဘုန္းႀကီးအိုႀကီးတစ္ပါးအေၾကာင္း မွတ္ဖူးတယ္။ သူက ကားနဲ႔
ၿမိဳ႕ထဲကျပန္လာခ်ိန္ ကားေပၚက ဆင္းလာေတာ့ ညည္းတယ္။ အဲဒီကားသမားေတြ ေစတနာေတာ္ေတာ္ မေကာင္းလိုက္တာတဲ့၊ ဘာျဖစ္လို႔တုန္း ဘုန္းဘုန္းလို႔ေမးေတာ့ ေက်ာင္းေရွ႕ရပ္ေပးပါေျပာတာ ေက်ာ္ၿပီးမွရပ္ေပးတယ္။ ကားခလည္းေတာင္းေသးတယ္။ ေတာ္ေတာ္မေကာင္းတဲ့ကားသမားလို႔ေျပာတယ္။ အဲေနာက္ေန႔က်ျပန္ေတာ့ ၿပံဳးၿပီးျပန္လာတယ္။
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အဲဒီကားသမားေတာ္လိုက္တာကြာလို႔ ေျပာတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲေမးေတာ့ ေက်ာင္းေရွ႕မွာလည္း ရပ္ေပးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကားခလည္း မေတာင္းလိုက္ဘူးလို႔ ေျပာတယ္။
အယူသမားမ်ားဟာ ေဖာက္ျပန္တယ္။ ကိုယ့္အတြက္ အခ်ဳိးတည့္ရင္ အေကာင္းေျပာၿပီး၊
မတည့္ရင္ မေကာင္းေျပာတယ္။ အဲဒီကတည္းက အဲဒီပုဂ္ၢိဳလ္မွာ ေစတနာ အေကာင္းရွိပါ့မလား ၊ မရွိဘူးဆိုတာ ေတြးလို႔ရၿပီေနာ္၊ အဲဒီေတာ့ ကိုယ္မွား တာကုိ ျပင္ၾကပါ။ အေပးသမားျဖစ္ရမယ္လို႔ မွတ္ၾကပါ။
[၂၀၀၆ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လထုတ္ အရွင္ေဇယ်ပ႑ိတေရးသားသည့္
“ ျမတ္ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမႏွင့္ သတၱေလာက၏ ဖန္ဆင္းရွင္ ” စာအုပ္မွ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပသည္။]
Saturday, March 23, 2019
နားပန္းဆံ ေတးသံ႐ွင္
🎤 နားပန္းဆံ ေတးသံရွင္
ျမန္မာတို႔သည္ ကိုယ့္ႏုိင္ငံ၊ ကိုယ့္လူမ်ဳိး၊ ကိုယ့္ ႐ုပ္ရွင္ႏွင့္ ကိုယ့္ဂီတကို ႏွစ္သက္ျမတ္ႏုိး တန္ဖိုးထားၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္၍ ႐ုပ္ရွင္ ဂီတ အႏုပညာရွင္မ်ားကို ျပင္ပမွာ ေတြ႕ၾကသည့္အခါ ထန္းလ်က္ကုိ ပုရြက္ဆိတ္မ်ားခဲသည္သို႔ ၀ိုင္းအုံၾကည့္ၾက၊ မိတ္ဖြဲ႕ခ်င္ၾကသည္။ အေႏွာင့္အယွက္ေပးျခင္းမဟုတ္။ သို႔ျဖင့္ ႐ုပ္ရွင္ဂီတႏွင့္ ပတ္သက္လာလွ်င္၊ စိတ္ႀကိဳက္ေတြ႕လွ်င္ ႏွလုံးသား၀ယ္ သံမိႈစြဲသည့္အလား မွတ္သားထားတတ္ၾကသည္။
“ ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ ” ဆုိသည္ႏွင့္ မင္းသား ခင္ေမာင္ရင္၊ “ ဘ၀သံသရာ ” သီခ်င္းၾကားသည္ႏွင့္ ဦးသုခ၊
“ ဖုိးၿပံဳးခ်ဳိ ” ဇာတ္ကားအေၾကာင္းေျပာလွ်င္ ဖုိးပါႀကီး၊ “ ေထြးညိဳ ” သီခ်င္းသံၾကားလွ်င္ တြံေတးသိန္းတန္၊ “ မႈံေရႊရည္ ” ဆုိလွ်င္ ၀င္းဦး၊
“ ေက်ာက္ခဲ ” သီခ်င္းကိုဆုိမွမဟုတ္ တီးလုံးအေတာေတာလိုက္သည္ႏွင့္ ေဇာ္၀မ္းမွန္းတမ္းသိၾကသည္။
ထို႔အတူ “ နားပန္းဆံ ” သီခ်င္းမူရင္းအဆိုေတာ္ ဘယ္သူလဲ ေမးရန္မလို ၊ ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီးႀကီး ေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္၏ သီခ်င္းမွန္း လူငယ္လူႀကီး မေရြး တစ္ျပည္လုံးသိၾကသည္။
“ နားပန္းဆံ ” သီခ်င္းကို ဖန္တီးသည့္ေတးလက္ရာရွင္မွာ အလကၤာေက်ာ္စြာ ဆရာ ေရႊျပည္ေအး၊ ျမန္မာတို႔၏ေက်းလက္ဘ၀ကို ေနာက္ခံျပဳ၍ေက်းလက္..၊ ေက်းလက္ဂီတႏွင့္ ေက်းလက္ဒါနတို႔ကို ႐ုပ္လုံးေပၚေအာင္စပ္ဆိုထားၿပီး ျမန္မာမႈ၊ျမန္မာ့ဟန္၊ ျမန္မာ့သံစဥ္မ်ားျဖင့္ ျမဴးျမဴးႂကြႂကြလွလွပပထုံမႊမ္းထားရာ နားဆင္ရသူအေပါင္း ထ က ခ်င္စိတ္ေပါက္ေလာက္ေအာင္ ေကာင္းလွသည္။ ျမန္မာျပည္သား ျမန္မာတို႔နားျဖင့္ ၾကားေလ ၾကားရ ၾကားမ၀ႏုိင္၊ အထူးလက္ရာေျမာက္ ဂႏၳ၀င္ေတးတစ္ပုဒ္၊ ျမန္မာ့အသံဓာတ္ျပား၊ ေရာင္းတမ္း ဓာတ္ျပား ႐ုပ္ရွင္ေနာက္ခံေတးအျဖစ္ ေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္ကိုယ္တုိင္ သီဆိုခဲ့သည္။
၁၉၆၅ ခုႏွစ္ခန္႔က ဒါ႐ိုက္တာ ဦးတင္ယု ၏လက္ရာ မင္းသားလင္းထင္၊ မင္းသမီး သီရိေကခိုင္(ေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္၏သမီး) တို႔ ေခါင္းေဆာင္ ပါ၀င္ထားသည့္ “ ဆုေတာင္းတုိင္းသာ ျပည့္ေစခ်င္ပါသည္ ” ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားတြင္ “ နားပန္းဆံ” သီခ်င္းကိုေနာက္ခံဇာတ္၀င္ေတးအျဖစ္ အသုံးျပဳၿပီး
မင္းသမီး သီရိေကခိုင္က နားပန္းဆံ အကကို ကျပသြားခဲ့သည္။ ဂီတမွဴး ေဇာ္ဟိန္း “ သစၥာပန္း ” ၏ ဆက္သြယ္ေပးမႈျဖင့္ စာေရးသူႏွင့္ ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီးႀကီး ေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္ (အေမ ေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္ ) တို႔ ဆုံေတြ႕ခဲ့ၾကရာ ေဖာ္ေရြေသာအၿပံဳးပိုင္ရွင္ အေမ၊ အသက္(၈၀) ေက်ာ္ၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း သီလေကာင္းသျဖင့္ လူရြယ္တစ္ဦးႏွင့္မျခား သြက္လက္ေပါ့ပါးေနေသာအေမ၊ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ အတိတ္ျဖစ္ရပ္မ်ားကို ဒက္ကနဲ ဒက္ကနဲ ရွင္းျပႏုိင္ေသာအေမ၊ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ႏွင့္ဂီတေလာကအတြက္ မ်ားစြာအက်ဳိးျပဳခဲ့ေသာ အေမ့ကိုယခုလို က်န္းမာရႊင္လန္းစြာ ေတြ႕လုိက္ရသည့္အတြက္ စာေရးသူမ်ားစြာ ၾကည္ႏူးပီတိျဖစ္မိသည္။
“ အကယ္ဒမီ(၅)ဆုရွင္ ႐ုပ္ရွင္သ႐ုပ္ေဆာင္ ေတးသံရွင္ စည္သူ ေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္ ” ...သန္လ်င္သူ၊ ငယ္နာမည္ ေဘဘီ၊ အဖ B.O.C အင္ဂ်င္နီယာ ဦးဘုိးမင္းႏွင့္ အမိ ေဒၚေအးၾကည္တုိ႔က
၁၃-၈-၁၉၃၄ တနလၤာေန႔တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။
ေက်ာင္းေနအရြယ္ တစ္ဖက္မွ ေစတနာလုပ္အားေပး သူနာျပဳအျဖစ္ သုံးႏွစ္ခန္႔လုပ္ရင္း ၁၉၄၉ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ၌ တင္ဆက္ကျပသည့္ ဒါ႐ိုက္တာ ဦးေအးျမင့္၏ လက္ရာ စိန္ဂၽြန္းသူနာျပဳတပ္ဖြဲ႕ ရန္ပုံေငြ ျပဇာတ္၌ ပါ၀င္ကျပခြင့္ရခဲ့သည္။
ထုိျပဇာတ္ကိုၾကည့္ၿပီး ႐ုပ္ရွင္အသုိင္းအ၀ုိင္းမွ စိတ္၀င္စား လာသည့္အတြက္ မင္းသားေက်ာ္ေဖ ( ႐ုပ္ရွင္သ႐ုပ္ေဆာင္ ေဒၚခင္ေလးေဆြ ခင္ပြန္း ) ၏ ဆက္ သြယ္ေပးမႈျဖင့္ ႐ုပ္ရွင္ေလာကထဲ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။
၁၉၅၀ ခုႏွစ္ခန္႔တြင္ ၿဗိတိသွ်ဘားမား႐ုပ္ရွင္မွ ဒါ႐ိုက္တာ ဦးေအာင္ႀကီး ႐ုိက္ကူးသည့္ “ မာယာရွင္ ” အသံတိတ္ဇာတ္ကားတြင္ မင္းသားေက်ာ္ေဖ၊ ရဲျမင့္၊ မင္းသမီး ခင္ခင္တင့္တို႔ႏွင့္တြဲဖက္ ပါ၀င္သ႐ုပ္ေဆာင္ခဲ့ၿပီး ဒါ႐ိုက္တာ စာေရးဆရာမင္းရွင္ေနာင္ ႐ိုက္ကူးသည့္ “ အႏုိင္မခံ ” အသံတိတ္ဇာတ္ကားတြင္ မင္းသားေရႊမန္းထြန္းတင္ႏွင့္ တြဲဖက္၍ေခါင္းေဆာင္မင္းသမီးအျဖစ္ စတင္သ႐ုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ အေမသည္ အသံတိတ္ေခတ္၊ သံစုံသြင္းေခတ္၊ အသံထြက္ေခတ္ႏွင့္ ဗီဒီယုိေခတ္အဆက္ဆက္တို႔တြင္ ပါ၀င္ သ႐ုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ ေရွ႕မီေနာက္မီ ႐ုပ္ရွင္အႏုပညာရွင္တစ္ဦး၊ အသံတိတ္ေခတ္ႏွင့္ သံစုံသြင္းေခတ္တို႔တြင္ အေမပါ၀င္႐ိုက္ကူးခဲ့သည့္ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားေပါင္းမွာ ၁၅ ကားခန္႔၊ အသံထြက္ေခတ္တြင္ ၆၅ ကားခန္႔ႏွင့္ဗီဒီယိုေခတ္တြင္ ဇာတ္ကားေပါင္း ၃၀ ခန္႔ ႐ိုက္ကူးခဲ့သည္။
ေခတ္အဆက္ဆက္႐ိုက္ကူးခဲ့ေသာ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားေပါင္းမ်ားစြာအနက္မွ ထင္ေပၚ ေက်ာ္ၾကားသည့္ ဇာတ္ကားအခ်ဳိ႕ကို ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပရလွ်င္
(၁) ၿဗိတိသွ်ဘားမား႐ုပ္ရွင္မွ ဒါ႐ိုက္တာဦးခ်စ္ခင္
႐ိုက္ကူးၿပီး မင္းသားေက်ာ္ေဆြႏွင့္ တြဲဖက္သ႐ုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ “ ခ်စ္ပန္းသဇင္ ”၊ “ ေမႊး ” ႏွင့္ “ ေျဖေလ်ာ့ေခြ ”
(၂) မႏၱေလး႐ုပ္ရွင္မွ ဒါ႐ိုက္တာ ေရႊဒုံးဘီေအာင္႐ိုက္ကူးၿပီး မင္းသားေမာင္ေမာင္တာႏွင့္ တြဲဖက္သ႐ုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ “ ဤလူ႔ေဘာင္တြင္ ”
(၃)မင္းသားေရႊဘႏွင့္ တြဲဖက္သ႐ုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ “ ေတာပုန္းႀကီးစံဖဲ”
(၄)ေရႊညာေမာင္႐ုပ္ရွင္မွ ဒါ႐ိုက္တာ ဦးခ်င္းစိန္(ေရႊညာေမာင္)႐ိုက္ကူးၿပီးေကာလိပ္ဂ်င္ေန၀င္းႏွင့္ တြဲဖက္သ႐ုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ “ ေကာလိပ္ဂ်င္ ”
(၅) ေအ၀မ္းဖလင္မွ ဒါ႐ိုက္တာ ေအ၀မ္း ဦးတင္ေမာင္ ႐ိုက္ကူးၿပီး ၫြန္႔၀င္းႏွင့္ တြဲဖက္သ႐ုပ္ေဆာင္ထားသည့္ “ မမထားႏွင့္ အပါ ”
(၆) မဟာေဗာဓိ႐ုပ္ရွင္မွ ဒါ႐ုိက္တာ ျမတ္ေလး႐ုိက္ကူးၿပီး ေကာလိပ္ဂ်င္ေန၀င္း၊ ျမတ္ေလး၊ စိုးေရႊတို႔ႏွင့္ တြဲဖက္သ႐ုပ္ေဆာင္ထားသည့္ “ ေခၽြးႏွင့္ေသြးႏွင့္ ရင္းသည့္ေျမ ”
(၇) ၿဗိတိသွ်ဘားမား႐ုပ္ရွင္မွ ဒါ႐ုိက္တာစံေရႊေမာင္(ေအာင္လြင္) ႐ုိက္ကူးၿပီး ၀င္းဦး၊ ေအာင္လြင္၊ခင္ေလးေဆြ တို႔ႏွင့္ တြဲဖက္သ႐ုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ “ တိမ္လႊာမို႔မုိ႔လြင္ ”
(၈) ျမနႏၵာ႐ုပ္ရွင္ဒါ႐ုိက္တာ တင္ထြန္းႏုိင္ ႐ုိက္ကူးၿပီး ၀င္းဦးႏွင့္တြဲဖက္သ႐ုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ “ မုန္းပါတယ္ ေမာင့္ကို ”
အေမ အကယ္ဒမီထူးခၽြန္ဆုရရွိခဲ့သည္မ်ားကိုဆက္လက္ ေဖာ္ျပရလွ်င္
(၁) ၁၉၅၇ ခုႏွစ္တြင္ ေမာင္ေမာင္စိုး ႐ုပ္ရွင္မွဒါ႐ုိက္တာ ေမာင္ေမာင္စုိး ႐ုိက္ကူးၿပီး မင္းသား ေဇယ် ၊ ျမင့္ေအာင္၊ေက်ာ္ေဖတုိ႔ႏွင့္တြဲဖက္သ႐ုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ “ခ်စ္ညီမ” အသံထြက္ ဇာတ္ကားျဖင့္အေကာင္းဆံုးအမ်ဳိးသမီးသ႐ုပ္ေဆာင္ အကယ္ဒမီ
ထူးခၽြန္ဆု၊
(၂)၁၉၅၈ ခုႏွစ္တြင္ ၿဗိတိသွ်ဘားမား႐ုပ္ရွင္မွ ဒါ႐ုိက္တာ ဦးခ်စ္ခင္ ႐ုိက္ကူးၿပီးမင္းသားေက်ာ္ေဆြႏွင့္တြဲဖက္သ႐ုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ “ ေျဖေလ်ာ့ေခြ ”
ဇာတ္ကားျဖင့္ အေကာင္းဆံုးအမ်ဳိးသမီး သ႐ုပ္ေဆာင္ အကယ္ဒမီ ထူးခၽြန္ဆု
(၃) ၁၉၇၃ခုႏွစ္တြင္ ၀င္းဦးႏွင့္တြဲဖက္သ႐ုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ “ မုန္းပါတယ္ေမာင့္ကို ” ဇာတ္ကားျဖင့္ အေကာင္းဆံုး အမ်ဳိးသမီးသ႐ုပ္ေဆာင္ အကယ္ဒမီ ထူးခၽြန္ဆု
(၄) ၁၉၈၀ ခန္႔တြင္ ဒါ႐ုိက္တာ ခင္ေမာင္ဦး၊ စိုးသိန္းထြဋ္ (ဆုိးေပ/ေမာင္မဲ) ႐ိုက္ကူးသည့္ “ မွတပါးအျခားမရွိ ” ဇာတ္ကားျဖင့္ အေကာင္းဆံုး အမ်ဳိးသမီး သ႐ုပ္ေဆာင္ဇာတ္ပို႔ဆု
(၅) ဒါ႐ုိက္တာ ဦးခင္ေဇာ္ ႐ုိက္ကူးသည့္ “ ျမင့္မုိရ္ေတာင္ဦး မကက်ဴးသား ” ဇာတ္ကားျဖင့္ အေကာင္းဆံုး အမ်ဳိးသမီး သ႐ုပ္ေဆာင္ ဇာတ္ပို႔ဆု စုစုေပါင္းအကယ္ဒမီငါးဆု ရရွိခဲ့ၿပီး ၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ ႏိုင္ငံ ေတာ္မွ “ စည္သူဘြဲ႕” ခ်ီးျမႇင့္ျခင္းခံခဲ့ရသည္။
ဘ၀လက္တြဲေဖာ္အျဖစ္ ၁၉၅၆ ခုႏွစ္တြင္ ဗဟုိတရား႐ံုးခ်ဳပ္ေရွ႕ေန ဦးခင္ေမာင္ၫြန္႔ႏွင့္ဖူးစာဆံုခဲ့ၿပီး သမီး ငါးေယာက္ေမြးဖြားခဲ့သည္။ အႀကီးဆံုးမွာ မတင္ေအးျမင့္(ခ)႐ုပ္ရွင္သ႐ုပ္ေဆာင္ သီရိေကခိုင္ (အကယ္ဒမီ ထြန္းထြန္းႏုိင္၏ဇနီး) ၊ စတုတၳေျမာက္မွာ ႏုိင္ငံေက်ာ္ ေတးသံရွင္ႏွင့္ ႐ုပ္ရွင္သ႐ုပ္ေဆာင္ ေမဆြိ၊ အငယ္ဆံုးမွာေတးသံရွင္လဲ့ယဥ္ျမင့္။
အေမသည္ ၀ါသနာအရ အားလပ္သည့္အခါ ေစာင္းတီးေလ့ရွိၿပီး ဂီတအေျခခံ ရွိသည့္အတြက္ ျမန္မာ့အသံ ဓာတ္ျပားေတး၊ ေရာင္းတမ္းဓာတ္ျပားေတးႏွင့္ ႐ုပ္ရွင္ေနာက္ခံေတးမ်ား အပါအ၀င္
ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားသည့္ ေတးသီခ်င္းေပါင္း ၁၅ ပုဒ္ခန္႔သီဆုိခဲ့သည္။ အေမသီဆုိခဲ့သည့္ သီခ်င္းအမ်ားစု၏ ေတးလက္ရာရွင္မွာ အလကၤာေက်ာ္စြာဆရာေရႊျပည္ေအး ၊ အေမမွတ္မိသမွ် သီဆုိခဲ့သည့္
႐ုပ္ရွင္ေနာက္ခံ ေတးမ်ားမွာ
(၁) အလကၤာေက်ာ္စြာဆရာေရႊျပည္ေအး ေရးစပ္သည့္ “ ခ်စ္စိတ္ရည္ ” သီခ်င္းကို “ သက္လယ္ ” ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကား ေနာက္ခံေတးအျဖစ္ အေမ အသက္ (၁၇) ႏွစ္အရြယ္တြင္သီဆုိခဲ့သည္။ ေရာင္းတမ္း ဓာတ္ျပား ေတးအျဖစ္ ထုိသီခ်င္းကို ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီး ေဒၚၾကည္ၾကည္ေဌးက ျပန္လည္သီဆုိသည္။
(၂) မႏၱေလးဦးဘသိန္းေရးစပ္သည့္ “ ေရႊမန္းဆီသို႔ ” ေတးသီခ်င္းကို “ ဤလူ႔ေဘာင္တြင္ ” ႐ုပ္ရွင္ေနာက္ခံေတး အျဖစ္ အေမသီဆုိခဲ့ၿပီး ေရာင္းတမ္းဓာတ္ျပားေတးအျဖစ္ေတးသံရွင္ မစိမ္းစိမ္း ျပန္လည္သီဆုိခဲ့သည္။
(၃) ဂီတစာဆုိ ကိုေလးၫြန္႔ ေရးစပ္သည့္ “ ခ်စ္သူ႔နယ္ေျမ ”သီခ်င္းကို “ ေရစီးတစ္ခါေရသာတလွည့္ ” ႐ုပ္ရွင္ေနာက္ခံေတးအျဖစ္ အေမသီဆုိခဲ့ၿပီးေရာင္းတမ္းဓာတ္ျပားေတးအျဖစ္ မာမာေအးျပန္
လည္သီဆုိသည္။
(၄)အလကၤာေက်ာ္စြာဆရာေရႊျပည္ေအးေရးစပ္သည့္ “ နားပန္းဆံ ” သီခ်င္းကို “ ဆုေတာင္းတုိင္းသာ ျပည့္ေစခ်င္ပါသည္ ” ႐ုပ္ရွင္ေနာက္ခံေတးအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ “ ေမာတို႔သံခ်ဳိ ” ေတးသီခ်င္းကို “ ေမႊး ” ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကား ေနာက္ခံေတးအျဖစ္၊ “ ဖုိး၀ ” သီခ်င္းကို “ ေမတၱာေရလႈိင္း ” ႐ုပ္ရွင္ေနာက္ခံေတးအျဖစ္၊ “ ေၾသာ္မိန္းမ ” သီခ်င္းကို “ ေၾသာ္မိန္းမ ” ႐ုပ္ရွင္ ေနာက္ခံေတးအျဖစ္ အေမသီဆုိခဲ့သည္။
ထုိ႔ျပင္ “ ဂ်ာေအး ” “ လင္ဖုန္းမုိ ” “ ပန္းခ်ယ္ရီ ” “ လမင္းထိန္ထိန္သာ ” “ ဧရာ၀တီ ” ႏွင့္ ဂီတစာဆုိ ဟသၤာတျမင့္ေငြ ေရးစပ္ေသာ “ ေနာင္အင္းေလးကို အလည္လာ ” ေတးမ်ားသည္လည္း အေမ၏ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားေသာ ေတးမ်ားျဖစ္သည္။
အေမ၏ အႏုပညာသမုိင္းေၾကာင္းကို အေသးစိတ္ ဆြဲဆန္႔တင္ျပရလွ်င္ တစ္ေထာင့္တစ္ည ပံုျပင္ထက္ပင္ ရွည္မည္ထင္သည္။ ယခုအခါအေမ့ကို ၾကည့္ရသည္မွာ စိတ္ခ်မ္းသာသည္။
အႏုပညာႏွင့္ပတ္သက္လာလွ်င္ က်ရာတာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ရန္ အသင့္ရွိေနသည့္အသြင္၊ အေမကဲ့သို႔ေသာ ထူးခၽြန္ေျပာင္ေျမာက္သည့္စြယ္စံုရ ၀ါရင့္ သမၻာရင့္ အႏုပညာရွင္မ်ား သက္ရွင္ထင္ရွား ရိွေနျခင္းသည္ ႐ုပ္ရွင္ႏွင့္ ဂီတအႏုပညာေလာကအတြက္ အားေဆးတစ္လက္ပါ။ အေမအသက္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစဟု ဆႏ္ၵျပဳရင္း ဤေဆာင္းပါးကိုအဆံုးသတ္ပါရေစ။ ။
တင့္လြင္ဦး ( စီးပြါးေရးတကၠသုိလ္ )
ေၾကးမံု စာမ်က္ႏွာ ၁၂ ၊
၆ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၁၅
Tuesday, March 19, 2019
ေအးၿငိမ္းသီတာ
🌿 ေအးျငိမ္းသီတာ
ေအးျငိမ္းသီတာ ေဆး၀ါးထုတ္လုပ္သူ ဦးတင္ေမာင္ၾကည္ နဲ႕ရင္းႏွီးခဲ့ၾကတာ ၁၀ ႏွစ္ ေက်ာ္ပါျပီ ။ တုိင္းရင္းေဆးပညာဦးစီးဌာနမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ညီနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး သူတုိ႕မိသားစုနဲ႕ ခင္မင္သြားခဲ့တာ ။ မံုရြာျမိဳ႕ကို ေရာက္တဲ့အခါ တစ္ခါတစ္ရံ ေအးျငိမ္းသီတာ ေဆး၀ါးထုတ္လုပ္ေရး စက္႐ံုကို ကၽြန္ေတာ္ သြားလည္ေလ့ရွိတယ္ ။
ယခုတစ္ေခါက္ မံုရြာကိုေရာက္လုိ႕ ေအးျငိမ္းသီတာ စက္႐ုံကို သြားလည္ေတာ့ အလြန္ သိသိသာသာ တုိးတက္ ေျပာင္းလဲေနတာကို ေတြ႕ရတယ္ ။ စက္႐ံုအတြင္းထဲအထိ ၀င္ၾကည့္တဲ့အခါ သိပၸံ႐ုပ္ရွင္ကားေတြ ထဲက ဓာတ္ခဲြခန္းေတြ ျမင္ရသလုိပဲ။
စက္႐ံုအတြင္းမ၀င္မီ အ၀တ္အစား လဲလွယ္ခန္းမွာ ဆရာ၀န္ေတြ ၀တ္တဲ့ ဂ်ဴတီကုတ္လုိ အေပၚအက်ႌကို ၀တ္ရတယ္ ။ ႏွာေခါင္းစည္းတပ္ ၊ဆံပင္ကို ဦးထုပ္နဲ႕ သိမ္းျပီး ေဆာင္းရတယ္ ။ ျပီးေတာ့ ျပင္ပမွာ စီးလာတဲ့ ဖိနပ္ကို စက္႐ံုတြင္းစီး ဖိနပ္နဲ႕လဲလွယ္ျပီး စီးရတယ္ ။ ပံုစံက ခဲြစိတ္ခန္း၀င္မယ့္ ဆရာ၀န္လုိလုိ ။ စက္႐ံုအ၀င္ေပါက္၀မွာ အခန္းေလးတစ္ခန္းထဲ ၀င္ရျပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ခႏၶာကိုယ္မွာ ကပ္ျငိပါလာတဲ့ ဖုန္အမွဳန္အမႊားေတြကို ေလနဲ႕ မွဳတ္ ၊ စုပ္ တယ္ ။ ေလခ်ိဳးသန္႕စင္ျပီးမွ စက္႐ံုတြင္း ၀င္ရတယ္ ။ ေဆး၀ါးစပ္ပံု ၊ ႀကိတ္ပံု ၊ ေရာေႏွာေမႊပံု ၊ ေဆးေတာင့္ ေဆးျပား လုပ္ပံုေတြကလည္း ေခတ္မီ စက္ေတြနဲ႕ ျဖစ္ေနတယ္ ။ စက္ေတြ ၊ အခန္းခန္း အေဆာင္ေဆာင္ေတြက စတီးေရာင္ မွန္ေရာင္ေတြနဲ႕ ၀င္းလက္ေနပါတယ္ ။
တုိင္းရင္းေဆး၀ါးဆုိရင္ သံဆံုႀကီးေတြနဲ႕ေထာင္းၿပီး ေရာင္းတဲ့ လွ်က္ဆားေလာက္သာ ေတြ႕ျမင္ဖူးသူ ဆုိရင္ေတာ့ ေအးျငိမ္းသီတာ ေဆး၀ါးထုတ္လုပ္ေရးစက္႐ံုကို ေရာက္သြားရင္ ကို္ယ့္မ်က္စိကို ကိုယ္ ယံုမွာေတာင္ မဟုတ္ဘူး ။ စက္႐ံုတြင္းကို လွည့္လည္ၾကည့္႐ွဳျပီးေနာက္ ဧည့္ခံေဆာင္မွာ အတူတူထုိင္ျပီး ဆရာ ဦးတင္ေမာင္ၾကည္ ႀကိဳးပမ္းေလွ်ာက္လွမ္းလာခဲ့ရတဲ့ ဘ၀လမ္းေၾကာင္းကို ျပန္ေျပာင္းၾကည့္ျဖစ္ၾကတယ္ ။ ဆရာနဲ႕အတူ ဆရာကေတာ္ ေဒၚလွႏွင္း လည္း ရွိေနတယ္ ။
“ မိဘေတြက ေတာင္သူေတြ ၊ ကၽြန္ေတာ့္ေမြးတဲ့အခ်ိန္ စစ္ၾကီးျပီးစ ဆုိေတာ့ ႐ြာမွာ ဓားျပေတြ တုိက္တယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ မိဘေတြက မံုရြာေျပာင္းလာျပီး ပဲြ႐ံုဖြင့္တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္က ရြာမွာ ေက်ာင္းမေနခဲ့ရဘူး ။ အသက္ေတာ္ေတာ္ၾကီးမွ ေက်ာင္းေနရတာ ။ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္မွာ ဆယ္တန္းေအာင္တယ္ ။ ငယ္ငယ္က ရည္မွန္းခ်က္က ဆရာ၀န္လုပ္ဖုိ႕ ။ ဆယ္တန္းေအာင္ေတာ့ ရန္ကုန္သြားျပီး တကၠသိုလ္တက္တယ္ ”
“ ဘာေၾကာင့္ ဆရာ၀န္ျဖစ္ခ်င္တာလဲ ၊ ကို္ယ့္ပတ္၀န္းက်င္မွာ အားက်စရာ ရွိလုိ႕လား ”
“ အဲဒီတုန္းကလဲ ခုေခတ္လုိပါပဲ ၊ဆရာ၀န္လုိင္းက အေကာင္းဆံုး အေနအထားမုိ႕ပါ ”
“ ဘာေၾကာင့္ ဆရာ၀န္ မျဖစ္တာလဲ ”
“ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္မွာ မံုရြာကို မီးၾကီးေလာင္တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ့္အေဖတုိ႕ရဲ႕ ကုန္ေတြေရာ ဂုိေဒါင္ေတြေရာ ဆံုး႐ွဳံးတာ ။ ဒါနဲ႕ ေက်ာင္းဆက္မတက္နိဳင္ဘဲ ျပန္ခဲ့တာ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေဒၚလွႏွင္းနဲ႕ အိမ္ေထာင္က်ေနျပီ ”
အိမ္ေထာင္က်တာ ဘယ္ႏွခုႏွစ္မွာလဲေမးေတာ့ ဦးတင္ေမာင္ၾကည္က ျပန္စဥ္းစားတယ္ ။ ေနာက္ေတာ့ အကူအညီေတာင္းတဲ့ သေဘာနဲ႕ နံေဘးမွာ ထုိင္ေနတဲ့ သူ႕ဇနီးရဲ႕ မ်က္ႏွာကို လွမ္းၾကည့္ပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္က ဒါမ်ိဳး ေမ့လုိ႕မျဖစ္ဖူးေနာ္ အႏၱရာယ္မ်ားတယ္ လုိ႕ ေျပာေတာ့ ဆရာက ရယ္တယ္ ။ ျပီးမွ ေနဦး ခုႏွစ္နဲ႕ မမွတ္မိဘူး လုိ႕ ဆုိတယ္ ။ ဆရာကေတာ္ ေဒၚလွႏွင္း က ၁၉၅၄ ခုႏွစ္မွာ အိမ္ေထာင္က်တာ ။ သူဆယ္တန္းေအာင္ေတာ့ က်တာပဲ ။ သူနဲ႕ ကၽြန္မက ေဆြမ်ိဳးေတာ္တယ္ ။ ကၽြန္မက ျဖဴး သူ ဆုိျပီး ေျပာပါတယ္ ။
“ မံုရြာသားက ဒါေလာက္ေ၀းတဲ့ ျဖဴးသူနဲ႕ ဘယ္လုိဖူးစာေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္က်တာလဲ ”
“ ေဒၚလွႏွင္းရဲ႕ အေဖကလဲ ကၽြန္ေတာ့္ဇာတိ မင္းရြာသားပဲ ၊ ဦးပုရွိန္တဲ့ ။ ဒီဘက္မွာ မုိးေတြ ေခါင္ေတာ့ ဒီက လူေတြ အုပ္စုလုိက္ ေအာက္ပိုင္းသြား အလုပ္လုပ္ၾကတာ ။ ကၽြန္ေတာ့္အေဖ သူတုိ႕ဆီသြားရင္း ေတြ႕လုိ႕ ေပးစားတာ ”
ရန္ကုန္ကို တကၠသုိလ္ သြားတက္ခါနီး သားကို စိတ္မခ်လို႕ အေဖက မိန္းမရွာျပီး ေပးစားလုိက္တာထင္ပါတယ္လုိ႕ ကၽြန္ေတာ္က ေျပာေတာ့ သူတုိ႕ လင္မယား ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္ၾကပါတယ္ ။
“ အိမ္ေထာင္က်ေတာ့ ေဒၚလွႏွင္းက မံုရြာလုိက္လာျပီး ကၽြန္ေတာ့္အေဖ ပဲြ႐ံုမွာ ပဲြ႐ံုစာေရးအျဖစ္ လုပ္တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္က ေဆးဘက္မွာ ၀ါသနာပါေတာ့ က်န္းမာေရးမွဴး သင္တန္း တက္ခ်င္စိတ္ျဖစ္ျပီး ၀င္ေျဖလုိက္ေတာ့ ပါသြားေရာ ။ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္မွာ က်န္းမာေရးမွဴး သင္တန္းတက္ျပီး ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာမွာ ျပီးတယ္ ”
“ ေဆးပညာ နဲ႕ ၀ါသနာ ေျပာပါဦး ”
“ အခ်ိဳ႕က ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမးၾကတယ္ ၊မိဘက ကုန္သည္ပဲြစား ၊ဘယ္လုိက ဘယ္လုိ တုိင္းရင္းေဆး၀ါး ထုတ္လုပ္သူ ျဖစ္လာသလဲေပါ့ ၊ gene ( မ်ိဳးေစ့ဗီဇ ) ေခၚမွာလား ။ ကၽြန္ေတာ့္ အဘြားက သူ႕ေခတ္နဲ႕ သူေတာ့ ေဒၚမယ္ေမႊး ဆုိျပီး မင္းရြာမွာ တုိင္းရင္းေဆးဆရာမႀကီး ။ သူ႕ေဆးနည္းေလးေတြ ဘာေတြ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေပးတယ္ေပါ့ “
“ က်န္းမာေရးမွဴး သင္တန္းျပီးသြားေတာ့ ဘယ္ေဒသေတြမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရသလဲ ”
“ ပထမေရာက္တာ စစ္ကိုင္းျမိဳ႕နယ္ ခြက္ခြင္းေက်းရြာ က်န္းမာေရးဌာန ၊အဲဒီကေန ဂံုညင္းဆိပ္မွာ အာရ္အိတ္ခ်္စီ အသင္းဖြင့္ေတာ့ သြားရတယ္ ”
“ အာရ္အိတ္ခ်္စီ ဆိုတာ ဘာလဲ ”
“ Rural Health Centre ေက်းလက္က်န္းမာေရး ဌာနပါ ။ ဂံုညင္းဆိပ္ကေန ဒီပဲယင္းျမိဳ႕နယ္ သစ္ရာအုိက္ အာရ္အိတ္ခ်္စီ ကို ၁၉၆၈ ခုႏွစ္မွာ ေျပာင္းရတယ္ ။ အဲဒီေနာက္ ကသာျမိဳ႕နယ္ မုိးတားေက်းရြာ က်န္းမာေရး ဌာန ။ အဲဒီကေန အဆုတ္ေရာဂါကုဌာန မုိးမိတ္ကို team leader ( အဖဲြ႕ေခါင္းေဆာင္ ) အျဖစ္ ေရာက္သြားတယ္ ။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ စကားေကာင္းေနတာ ေန႕လယ္ ၁၂ း ၀၀ ထိုးသြားျပီ ။ အဲသည္အခ်ိန္မွာ လွ်ပ္စစ္မီး ျပတ္သြားတယ္ ။ စက္႐ံုက လည္ပတ္ေနရတာ ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕လည္း လွ်ပ္စစ္မီးေရာင္ေအာက္မွာ စကားေျပာေနတာျဖစ္လုိ႕ ဦးတင္ေမာင္ၾကည္က စက္ေမာင္းကြာလုိ႕ ေျပာလုိက္တယ္ ။ စက္မေမာင္းရေသးခင္မွာပဲ လွ်ပ္စစ္မီးက ျပန္လာေတာ့ ဦးတင္ေမာင္ၾကည္က က်ားသားမုိးႀကိဳးပဲ ၊ လန္႕သြားတာပဲ ဗ်ာ လုိ႕ေျပာျပီး ရယ္တယ္ ။ျပီးေတာ့ ေျပာလက္စ သူ႕စကားကို ဆက္ေျပာပါတယ္ ။
“ မိုးကုတ္နဲ႕ နီးေတာ့ မုိးမိတ္က အစစအရာရာ ေစ်းၾကီးတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ရတဲ့ ၀န္ထမ္းလခနဲ႕ ကေလးေတြ ေက်ာင္းပို႕ဖုိ႕ မေလာက္ငေတာ့ဘူး ။ ဒါနဲ႕ မိုးမိတ္ေစ်း အ၀င္၀မွာ ဆုိင္ကေလးေဆာက္ျပီး ႏွင္း၀တ္ရည္ အထည္ဆုိင္ ဆုိတဲ့ နာမည္နဲ႕အမ်ိဳးသမီးက အထည္ဆုိင္ထြက္တယ္ ။ ၀င္း စာေပ ဆုိျပီး စာအုပ္အငွားဆုိင္ေလးလဲ ဖြင့္တယ္ ။ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္က်ေတာ့ ပင္စင္ယူလိုက္တယ္ ”
“ ကၽြန္ေတာ့္သား အႀကီး ကိုျမင့္ေဇာ္ က မႏၱေလးမွာ ေက်ာင္းေနတာ ၊ အမွတ္ ( ၉ ) အထက မွာ ၊ သမီးအၾကီးက အမွတ္ ( ၈ ) ေက်ာင္းမွာ ေနရတယ္ ။ ဆုိလုိတာက မုိးမိတ္မွာ ေပေနလုိ႕ရွိရင္ ကေလးေတြ ပညာေရး အခက္အခဲ ရွိမယ္ ။ စီးပြါးေရးကလဲ ေနာက္က်တယ္ ဆုိပါေတာ့ ။ အခ်ိန္ရွိတုန္း အျပင္ထြက္ျပီး အလုပ္လုပ္ၾကမယ္လုိ႕ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ တုိင္ပင္ျပီး ပင္စင္ယူလုိက္တာ ”
“ ပင္စင္ယူျပီး မံုရြာ ျပန္လာခဲ့တာလား ”
“ မံုရြာျပန္လာခဲ့တာ ၊ မိုးမိတ္က ပင္စင္ယူျပီး လာခဲ့တဲ့ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္က ၁၉၈၀ ျပည့္ႏွစ္ေလာက္အထိ ေတာ္ေတာ္ ႐ုန္းကန္ခဲ့ရတာ ။ ေလေဘး အထည္ေတြလဲ ေရာင္းခဲ့ရတယ္ ။ မႏၱေလးက အထည္ေတြ၀ယ္ျပီး မံုရြာေစ်းထဲမွာ အထည္ဆုိင္ဖြင့္တယ္ ။ စာအုပ္အငွားဆုိင္ ၊ ဗြီဒီယိုဆုိင္ေတြလဲ ဖြင့္တယ္ ။ မင္းရြာက ေဆြမ်ိဳးေတြနဲ႕ အစုစပ္ ၾကာဆံစက္ ေထာင္တယ္ ။ အဆင္မေျပဘူး ”
ဆရာဦးတင္ေမာင္ၾကည္က ေျပာလက္စ စကားကို ခဏနားျပီး သူ႕အေတြးနဲ႕သူ ရယ္တယ္ ။ ျပီးမွ စကားကုိ ဆက္ေျပာတယ္ ။
“ ေခြး႐ူး အကိုက္ခံရမယ့္အေကာင္ ေယာင္ ( ေသွ်ာင္ ) ကေလးနဲ႕ ဆုိသလုိပဲ ။ ဒါ ( ေအးျငိမ္းသီတာ ) ျဖစ္ခ်င္လုိ႕ေနမွာ ။ ၾကာဆံစက္က အဆင္မေျပေတာ့ အဲဒီအလုပ္ကို ေဇာက္ခ်လုပ္လုိ႕က မရ ၊ သူမ်ားလုပ္သလုိ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္တာ လုိက္လုပ္ၾကည့္တယ္ ။ ပုိဆုိးေတာ့ ဒီအတုိင္းဆုိရင္ေတာ့ မျဖစ္ေသးဘူးဆုိျပီး ၁၉၇၉ ခုႏွစ္ေလာက္မွာ တုိင္းရင္းေဆးထုတ္လုပ္တဲ့ လုပ္ငန္းကုိ လုပ္ဖုိ႕ စိတ္ကူးတယ္ ”
ဦးတင္ေမာင္ၾကည္က ေျပာလက္စ စကားကိုရပ္ျပီး တည္ခင္းထားတဲ့ အေၾကာ္နဲ႕ ေရေႏြးၾကမ္းကို စားဖုိ႕ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေျပာတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ စကား၀ိုင္းကုိ ခဏရပ္ျပီး ေရေႏြးၾကမ္း ေသာက္ၾကတယ္ ။
“ တုိင္းရင္းေဆးသိပၸံက ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီး ဦးဥာဏ္ထြန္း နဲ႕ ဆရာၾကီးေက်ာ္ တုိ႕က နယ္ေတြဆင္းျပီး တုိင္းရင္းေဆးပညာသင္တန္းေတြ ဖြင့္ၾကတယ္ ။ သင္တန္းတက္ျပီး စာေမးပဲြ ၀င္ေျဖေတာ့ ဒ - ဘ - န - ၀ ဆုိတဲ့ တုိင္းရင္းေဆး ေလးဘာသာ စာေမးပဲြေအာင္တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕က လုပ္ငန္း လုပ္တဲ့ေနရာမွာ ပညာႏွစ္ရပ္နဲ႕ လုပ္ေတာ့ ပိုျပီး အဆင္ေျပတယ္ ။ တစ္ဖက္က အေနာက္တုိင္း ေဆးပညာ ၊ တစ္ဖက္ က တုိင္းရင္းေဆးပညာ ။
“ ပထမဆံုး ထုတ္လုပ္တဲ့ေဆးက ဘာေဆးလဲ ”
“ ပထမ အေနာက္တုိင္း ေဆးပညာအစဲြနဲ႕ အာယုဗလ ေသြးညွိ ေသြးေဆးဆုိျပီး စထုတ္တယ္ ။ အမွတ္တံဆိပ္က ခႏၶာကို္ယ္အတြင္းမွာ ေသြးလွည့္လည္ သြားလာပံုကို ဒီဇိုင္းလုပ္ျပီး ထုတ္တယ္ ။ ဒါထုတ္ေတာ့ မ်ားမ်ား မထုတ္ရေသးဘူး ။ ဟုိပင္မွာ အာယုဗလ ဆုိတာ ထုတ္တာနဲ႕ တုိက္ေနေတာ့ သြားေရာ ။ နာမည္ခ်င္း တူေနတာ ကို္ယ္က အရင္သိတယ္ ။ ကို္ယ္က အရင္ ေရွာင္လုိက္တယ္ ”
“ ေအးျငိမ္းသီတာ ျဖစ္ေပၚလာပံုေကာ ”
“ ေဗဒင္ယၾတာ ကိန္းခန္းနဲ႕ မတြက္ခ်က္လုိ႕ ယခုလုိ ျဖစ္ရတာလား ဆုိျပီး လယ္တီ စိတၱသုခေက်ာင္းဆရာေတာ္ ဦးမ႑လ ကို အက်ိဳးအေၾကာင္းေလွ်ာက္ေတာ့ အမွတ္တံဆိပ္ရဲ႕ သေကၤတကို ေနရဲ႕ အသြင္သ႑ာန္ ပါရမယ္ဆိုလုိ႕ ဥေဒါင္းမင္း ၊ အမည္ကို တနဂၤေႏြနံ စျပီး စေနနံ ဆံုးရမယ္္ဆုိလုိ႕ ေအးျငိမ္းသီတာ ဆုိျပီး ေအးခ်မ္းမယ့္ အတိတ္နိမိတ္နဲ႕ ယူလုိက္တယ္ ။ စစခ်င္း လုပ္ငန္းမတည္ရင္းႏွီးေငြက ႏွစ္ေထာင့္ငါးရာ ( က်ပ္ ၂၅၀၀ ) နဲ႕ စခဲ့တာ ။ ေဆးလုပ္ငန္းထဲက ရတဲ့ေငြ ေဆးလုပ္ငန္းထဲ ျပန္ရင္းတာ ။ အိမ္စရိတ္ကုိ အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ အထည္ဆုိင္ ၊ သားသမီးေတြရဲ႕ စာအုပ္ဆုိင္ ဗီဒီယိုဆုိင္က သံုးတယ္ ”
ဆရာကေတာ္ ေဒၚလွႏွင္းက ကၽြန္မက အသန္႕အရွင္း ကိဳက္တယ္ ။ သူက သစ္ဖုေတြ ယူလာ မနက္ အေစာႀကီးထျပီး သံဆံုနဲ႕ တဒုန္းဒုန္းေထာင္း ။ ဆန္ခါနဲ႕ အမွဳန္ခ် ။ အစေတာ့ ဒီေဆးေတြက နံလို႕ ကၽြန္မက ဗ်စ္ေတာက္ ဗ်စ္ေတာက္ ။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ ကၽြန္မပါ ၀င္ပါရတယ္လုိ႕ ေျပာတယ္ ။ ဆရာကေတာ္ ေျပာတဲ့အခ်ိန္မွာ ဆရာက တဟဲဟဲ ရယ္ေနတယ္ ။ သစ္ရြက္ေတြေရာ ၊ ဘာေတြေရာ အိမ္မွာ ႐ွဳပ္ယွက္ခပ္ေနတာပဲ ။ ေနာက္ေတာ့ ကို္ယ္ပါ ေဆးလံုး ၀င္လံုးရတယ္ ။ စခါစက အျပား႐ုိက္စက္ မ၀ယ္နိဳင္ေသးဘူးလုိ႕ ေဒၚလွႏွင္းက ဆက္ေျပာတယ္ ။
“ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္မွာ ေဆးအျပား႐ုိက္စက္ေလး ၀ယ္တယ္ ။ တစ္ခါ႐ုိက္မွ တစ္ျပားပဲ ထြက္တာ ။ ေဂ်ာက္ခနဲ႐ုိက္ ၊ ေဒါက္ခနဲ ေဆးျပားေလး တစ္ျပားထြက္တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္က မနက္ ၂ခ်က္ ၊ ၃ နာရီထျပီး ေမတၱာပို႕ အာ႐ံုျပဳရင္း ေဆးျပား႐ုိက္တာ ။ ကၽြန္ေတာ့္ မိတ္ေဆြေတြက ေျပာေလ့ေျပာထ ရွိတယ္ ။ တစ္ေဂ်ာက္ တစ္က်ပ္ရတာတဲ့ ၊ တစ္က်ပ္ ဆုိတာ ေတာ္ေတာ္သံုးလုိ႕ ရတဲ့ အေျခအေန ”
“ ဘာျဖစ္လုိ႕ မနက္အေစာၾကီး ထလုပ္ရတာလဲ ”
“ အာ႐ံုက ေဆးထုတ္တဲ့ အထဲပဲ ရွိေနေတာ့ အိပ္မေပ်ာ္ဘူး ။ စစခ်င္းမွာ အလုပ္သမားရယ္လုိ႕လဲ မ႐ွိေသးဘူး ။ ေနာက္ေတာ့ အိမ္နားက မခင္ေကာင္း လာလုပ္တယ္ ။ သူက အခုထိ ရွိေသးတယ္ ။ ေနာက္ ကိုေျပေအး ။ ေက်းဇူးရွင္ေတြ ပါပဲ ။ လွ်ပ္စစ္မီးကလဲ အဲဒီအခ်ိန္မွ ပိုအဆင္ေျပတယ္ ။ညမွာ စိတ္အာ႐ံု စူးစုိက္နိဳင္လုိ႕ အလုပ္ထလုပ္တာ ”
ဆရာကေတာ္က ေန႕နဲ႕ ညလြဲသလုိ ျဖစ္ေနတာလုိ႕ ေျပာေတာ့ ကေလးဆုိရင္လည္း အိမ္တံစက္ျမိတ္ေအက္မွာ မီးထြန္းျပီး ေရခ်ိဳးေပးလုိက္ရင္ ေန႔နဲ႕ ည လဲြတာ ေပ်ာက္သြားမယ္လုိ႕ အရႊန္းေဖာက္ေတာ့ သူတုိ႕လင္မယားက ဟုတ္ပါ့ ဟုတ္ပါ့ လုိ႕ေျပာျပိး ရယ္ၾကတယ္ ။
“ ေအးျငိမ္းသီတာ အစမွာ ဘာေဆးေတြ ထုတ္သလဲ ”
“ ေသြးညွိေသြးေဆးလဲ ထုတ္ေသးတယ္ ။အေၾကာအားတုိးေဆး စထုတ္တာနဲ႕ ေပါက္တာပဲ ။ အေၾကာအားတုိးေဆးက တမာပါတယ္ ။ ခ်င္းပါတယ္ ။ နႏြင္းပါတယ္ ။ ပ်ားရည္ပါတယ္ ။ သူ႕ထူးျခားခ်က္က ဒီေဆးကို အစမ္းထုတ္ကတည္းက သေဘာက်သူ မ်ားတယ္ ။ အေၾကာေျပတယ္ ။ အေၾကာတက္စာေတြစားတာ အဆိပ္ေျဖသလုိ ျဖစ္ျပီး အေၾကာမတက္ဘူး ။ ဒီေဆးက စထြက္ထြက္ခ်င္း ဘယ္ေလာက္နာမည္ တအားၾကီးသြားလဲ ဆုိရင္ ရန္ကုန္မွာ တုိးေ၀ွ႕ ၀ယ္ရတဲ့ အျဖစ္ကို ေရာက္သြားတာ ”
“ ဘ၀မွာ အလွည့္အေျပာင္း ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္က ဘယ္အခ်ိန္ ”
“ အေၾကာအားတုိးေဆး တြင္က်ယ္ခ်ိန္ေပါ့ ၊ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္မွာ မံုရြာစက္မွဳဇုန္မွာ ေျမေနရာ၀ယ္ျပီး စက္႐ံုေသးေသးေလး စေဆာက္တယ္ ။ ေနာက္မွ တျဖည္းျဖည္း တုိးခ်ဲ႕လာတာ ။ ကၽြန္ေတာ့္ကို အကူအညီေပးေနတဲ့ ဆရာေတြရွိတယ္ ။ ေဒါက္တာ ျမင့္စိန္ တုိ႕ FAME က ေဒါက္တာ ခင္ေမာင္လြင္ တုိ႕ သူတုိ႕က ကၽြန္ေတာ့္ဆရာေတြပဲ ၊ သူတုိ႕က ကၽြန္ေတာ့္ကို ျပဳျပင္ေပးတယ္ ။ မသိတာရွိရင္ ျပေပးတယ္ ။ဒါနဲ႕ ဒီလုိ အေျခအေနကို ေရာက္လာတာပဲ ”
ေက်ာ္ရင္ျမင့္
ဦးတင္ေမာင္ၾကည္
မိဘ -ဦးမင္းဒင္ ၊ ေဒၚတုတ္
ေမြးဇာတိ -မံုရြာျမိဳ႕နယ္ ၊ မင္းရြာ
ေမြးသကၠရာဇ္ -၁၉၃၆ ခုႏွစ္ မတ္လ ၆ ရက္
ေမြးခ်င္း -ေျခာက္ဦးမွာ ဆ႒မ
အိမ္ေထာင္ဘက္-ေဒၚလွႏွင္း
သားသမီး -ေျခာက္ဦး
လုပ္ငန္း -ေအးျငိမ္းသီတာ ေဆး၀ါးထုတ္လုပ္ေရး ကုမၸဏီ လီမိတက္
လိပ္စာ -ေအးျငိမ္းသီတာ အေရာင္းဌာန ၊ ပြဲစားတန္းလမ္း ၊ အလယ္ရပ္ ၊
မံုရြာျမိဳ႕ ။
ဖုန္း -၀၇၁ ၂၁၆၈၃ ၊ ၂၂၅၆၁ ၊ ၂၅၁၆၅ ၊ ၂၅၀၁၀
ေမာ္ဒန္သတင္းဂ်ာနယ္ ၊ ၁၈ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၀၁၁
အလွၿပိဳင္ပြဲ
🎭 အလွၿပိဳင္ပဲြ
. 🖊 ဆူးငွက္
၁၉၃၀ ခုႏွစ္၀န္းက်င္ကာလက မႏၱေလးတြင္ “ ၿမိဳ႕မ ” ဟူေသာ အေပ်ာ္တမ္းတူရိယာ အသင္းတစ္သင္း ေပၚေပါက္လာခ်ိန္၌ ၿမိဳ႕မအသင္းသားမ်ား အမ်ားစုေန ထိုင္ရာ တ႐ုတ္တန္းရပ္ကြက္ႏွင္႔ မလွမ္းမကမ္း (၃၁)လမ္း ပေဒသာပင္တန္း၌လည္း တီး၀ိုင္းတစ္ဖြဲ႕ရွိေနခဲ့သည္။
“ မာဃ ” ဟု အမည္တြင္၏။ တစ္ရပ္တည္းသားေတြမို႔ ပါ၀င္တီးမႈတ္သူေတြက ဟို၀ိုင္းသည္၀ိုင္း ၀င္ေရာက္တီးမႈတ္ၾကေပမယ့္ ထိုႏွစ္၀ိုင္းက ဂူတစ္ဂူတည္းမွ ျခေသၤ့ႏွစ္ေကာင္လို ဗိုလ္မထားဘဲ အၿပိဳင္အဆိုင္ျဖစ္ေနၾကသည္။ ထိုႏွစ္၀ိုင္းမွ
အသင္းသားမ်ားကလည္း တ႐ုတ္တန္းႏွင့္ (၂၉) လမ္းထိပ္ အနီးက “ ဦးေတာ္ ” လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ဆံုလွ်င္ဆံုျဖစ္ၾကသည္။ ထိုဆိုင္မွာ ဆရာႀကီး ဦးရာဇာတ္၏ ေနရွင္နယ္ေက်ာင္းသားမ်ားလည္း ထိုင္တတ္၏။ ထိုဆိုင္မွာ ၿမိဳ႕မ၊ မာဃစကားႏိုင္လုကာ ျငင္းခံုၾကသလို ဘားတန္းမ်ားမပါေသာ ေျပာင္ေခ်ာလက္တံႏွင့္ ဘင္ဂ်ဳိကို ကြမ္းသီးဖက္ေဆးလိပ္အတုတ္ႀကီး လက္ၾကားညႇပ္ကာ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ အပီအျပင္တီးျပေနသည့္ ကိုဘညိန္း အနား ၀ိုင္းကာ အံ့အားတသင့္ နားေထာင္ခဲ့ၾကသည္လည္းရွိ၏။
မည္သို႔ဆိုေစ ဂီတႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ေတာ့ ထိုႏွစ္သင္းက အတင္စီးမခံဘဲ ဆတ္ဆတ္ထိမခံ ၿပိဳင္ၿမဲၿပိဳင္ၾကသည္။
ထိုစဥ္က နာမည္ေက်ာ္စ သီခ်င္းေရးဆရာ နန္းေတာ္ေရွ႕ဆရာတင္က ၿမိဳ႕မအတြက္ သီခ်င္းမ်ားေရးသားေပးေနေသာအခါ မာဃလူငယ္မ်ားက သူတို႔အသင္းတိုက္သို႔ နန္းေတာ္ေရွ႕ဆရာတင္ကို ပင့္ဖိတ္ကာ ထမင္းစားပြဲျဖင့္ ဧည့္ခံၿပီး မာဃအတြက္လည္း သီခ်င္းေရးေပးဖို႔ “ အတင္းအက်ပ္ ” ေတာင္းဆိုခဲ့ဖူးသည္ဆို၏။
ထိုသတင္းေၾကာင့္ မင္းသမီးေလဘာတီမျမရင္ကလည္း ၿမိဳ႕မႏွင့္ခ်ည္း သီဆိုေဖ်ာ္ေျဖေနရာမွ မာဃႏွင့္ တစ္လွည့္ တစ္ဖန္ ပူးတြဲသီဆိုခဲ့ရျပန္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ၿမိဳ႕မၿငိမ္းက
“ ေခ်ာင္းကိုပစ္ခါ ျမစ္ကိုရွာ၊ ေရသာမ်ားေတာ့သည္၊ ေထြရာမ်ားေတာ့သည္၊ ငါးမေတြ႕ႏိုင္တဲ့၊ ဟသၤာထက္ကဲ၊ ၀မ္းဘဲဘြဲ႕ထူးခ်ီ ေခၚေလာက္ပါေပသည္ အစခ်ီ “ မန္ဒါလီ ” သီခ်င္းျဖင့္ ခနဲ႔လိုက္သည္။ ထိုစဥ္က မာဃႏွင့္ တြဲဖက္ရာတြင္ မျမရင္၏ နာမည္ႀကီးသီခ်င္းမွာ ကိုေရႊေမာင္ ေရးသားေသာ တစ္နာရီတည္း ေမာင္နဲ႔ခ်စ္ပါရေစ သီခ်င္းျဖစ္သည္။ (ေလဘာတီမျမရင္ ၿမိဳ႕မႏွင့္ ပင္တိုင္တြဲေနစဥ္က မာဃမွာ ၾသဘာေသာင္းက ပင္တိုင္ျဖစ္သည္။)
မာဃကလည္း ဦးေက်ာ္ေအးကဲ့သို႔ ပုဂိ္ၢဳလ္မ်ဳိး တည္ေထာင္ၿပီး ပစၥည္းေကာင္း၊လူေကာင္းေတြႏွင့္မို႔ ဆတ္ဆတ္ထိမခံဘဲ တူရိယာဂုဏ္သတင္းနယ္၊ အသင္းမာဃ တူရိယာဂုဏ္သတင္းနယ္၊ အသင္းမာဃ ဒါမကသာေပတယ္။ ၿမိဳ႕က်က္သေရ တက္ေနေဆာင္လို႔ အေပါင္းေျပာၾကတယ္။ ထူးျခား၍ အမွန္ပင္တကယ္ မာဃအဖြဲ႕ သာေပတယ္ ဟု ကလိျပန္၏။
ၿမိဳ႕မကျပန္လည္၍ သူ႔ထက္တစ္ႏွစ္ငယ္တဲ့ မာဃကို “ က်န္းခံေတာ္ သာလြန္းလို႔ ၿမိဳ႕မက ေမတၱာလည္းပို႔သည္။ ဒီႏွစ္မွေတြ႕ရ၊ ေဟာဒီႏွစ္မွ ေတြ႕ရ၊ မ်က္ႏွာစံုညီ စံုစံုညီ၊ စံုစံုညီညီ ”ဟူ၍ တု႔ံျပန္ပါသည္။
ၿမိဳ႕မ၊ မာဃတို႔နည္းတူ နာမည္ေက်ာ္ အျခား အသင္းတစ္သင္းမွာ မဂၤလာေစ်းရပ္မွ မဂၤလာၫြန္႔အသင္းျဖစ္ပါသည္။ အေရးပိုင္မင္း ဦးစိန္႐ိုး၏သား ကိုလွမင္း ဦးစီးေသာအသင္းဟုဆို၏။ ၿမိဳ႕မႏွင့္ မာဃၿပိဳင္ပြဲတြင္ မဂၤလာၫြန္႔က ၾကားေနခဲ့သည္။ ႏွစ္ဖက္ၿပိဳင္ဆိုင္မႈ တင္းမာလာခ်ိန္တြင္ မဂၤလာၫြန္႔က “ အသင္းခ်င္းက ျပည္ပဟိုရ္၊
ညီအကိုလိုေပါ႔။ (ခ်စ္ေသြးအင္မတန္ အလြန္ညီ) ----“ ၿမိဳ႕မ ” က ခ်စ္ေသြးညီ၊ “ မာဃ ” က ခ်စ္ေသြးညီ ” ဟူ၍ သီဆိုခဲ့သည္ဆို၏။
ဤသို႔ျဖင့္ ထိုေခတ္ထိုအခါက ကနဦးအေနာက္တိုင္း ေလမႈတ္တူရိယာပစၥည္းမ်ားကို စတင္ကိုင္တြယ္ကာ တီးမႈတ္ၾကသည့္ တူရိယာအသင္းမ်ား ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားလာၾကသကဲ့သို႔ ေလမႈတ္ တူရိယာသမားမ်ားကလည္း ဥပစာေကာလိပ္ေက်ာင္းသား၊ ဆတ္ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ပင္ ပခံုးခ်င္းယွဥ္ကာ မ်က္ႏွာပြင့္ခဲ့ၾကသည္။ ပ်ဳိတိုင္းႀကိဳက္သည့္ ႏွင္းဆီခိုင္ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ထိုသို႔ လူစြမ္းေကာင္းေလမႈတ္တူရိယာသမားမ်ားကို ၿမိဳ႕ပရိသတ္က အဲယား ( Air )သမားေတြဟု ကမၸည္းထိုး ေမာ္ကြန္းတပ္ၾက၏။
“ အဲယားသမား ”ေတြ၊ “ အဲယားသမားေတြ ” ဟု အရပ္သံုး ေခၚေ၀ၚလာခဲ့ၾကသည္။
ၿမိဳ႕မ၊ မာဃတည္းဟူေသာ အဲယားသမားေတြ အခ်င္းခ်င္း ခနဲ႔ၾက၊ ရိၾက၊ ထိုးၾက၊ ႏွက္ၾကေလေသာအခါ နဂိုကတည္းက ဟာသဥာဏ္ရွိေသာ ၿမိဳ႕မၿငိမ္းက ထို“ တိုက္ပြဲ ” ၊
ထို “ ၿပိဳင္ပြဲ ” ကို သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ျဖင့္ ခပ္ေသာေသာကေလးေရးစပ္ကာ အဆံုးသတ္ေပးလိုက္သည္။
သီခ်င္းနာမည္က “ အလွၿပိဳင္ပြဲ ” တဲ့။
ထိုသီခ်င္းတြင္ အရပ္က အဲယားသမားဟု ႏႈတ္က်ဳိးေရပန္းစားေနေသာ အသံုးအႏႈန္းကို ၿမိဳ႕မၿငိမ္းက ခပ္ေသာေသာေလးျဖင့္ “ ေလသမား ” ေလသမားခ်င္း ၿပိဳင္တယ္
“ ေလကိုေလခ်င္း အျပင္းၿပိဳင္တယ္ ” ဟူ၍ ဆင့္ပြားတီထြင္သံုးစြဲခဲ့ေတာ့သည္။ ထို႔ျပင္ ဂဂၤါငါးႏွင့္ ယမံုနာငါး အလွၿပိဳင္ရာတြင္ ဒိုင္လူႀကီး ဦးေရႊလိပ္က “ သူကသာအလွဆံုး၊ ဒါေတာင္ေရမခ်ဳိးရေသးလို႔ ” ဟု ၾကားက၀င္၍ အသားယူေသာ ပံုျပင္ျဖင့္ “ ၾကားလူ ” ကိုလည္း ကလိလိုက္ေသးသည္။ သီခ်င္းစာသားအား ဖတ္ၾကည့္ၾကပါကုန္။
အလွၿပိဳင္ပြဲ
“ လူမွန္ရင္ တစ္ေတာင္ေလာက္နီး၊ ႀကီးခ်င္ႀကီး မႀကီးခ်င္ေန၊ ႏိုင္လိုႏိုင္၊ မႏိုင္လို႔႐ႈံး။ ၿပိဳင္ဦးမယ္။ က်ဳပ္အလွဆံုး ”
“ ႐ုပ္ေခ်ာသလား ႂကြခဲ့ပါခင္ဗ်ား၊ အသြက္ဆံုး႐ုပ္၊ အဟုတ္ကိုမွန္လွ်င္ အ႐ုဏ္ေတာ္တြင္ ဆင္ျဖဴေတာ္၀င္၊ ႏွစ္ေယာက္ေလာက္လိုခ်င္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မွန္ထဲၾကည့္ၿပီး ႐ုပ္လွသလားလို႔ ဟန္မယ္မဟန္မယ္ ထင္တစ္လံုးနဲ႔ ထူးတဲ့ ႐ုပ္ျဖဴးရယ္””
“ ဂဂၤါငါးနဲ႔ ယမံုနာငါးတို႔ အလွၿပိဳင္ၾကမလို႔တဲ့ ေလထြားရာ၀ယ္ အခ်င္းျဖစ္ပြားခိုက္၊ ခံုထားလိုက္ရာ၊ ဦးေရႊလိပ္က မိန္႔ၾကားသည္မွာ၊ ငါ႔လို ၀ိုင္း၀ိုင္းစက္စက္၊ မင္းတို႔ မတင့္တယ္၊
႐ုပ္လွရာမွာ၊ မုခ်ပါဗ်ာ၊ က်ဳပ္ကသာတယ္။
ဒါေတာင္ ဦးေရႊလိပ္က ေရခ်ဳိးရေသးဘူးတဲ့ ခင္ဗ်ာ။ အႏိုင္လို သေဘာထား ေျပာၾကားေလတယ္။ ထြားတဲ့ေလႏွယ္။ ဒီလိုပဲ ထံုးရွိတယ္။ အႏွိပ္သည္ ငတိုးေျပာ ...
ေသာတာမဟုတ္ဘူးေနာ္ ”
“ ေလကိုေလခ်င္း အျပင္းၿပိဳင္ေသာ္၊ေလယာဥ္ပ်ံဟာေလ၊ သူအႏိုင္ဆံုးေပါ႔၊
႐ိုးမေတာင္တန္း၊ အခ်စ္စမ္းရာ၀ယ္၊ ေလေဆာ္တာန႔ဲပဲ၊ ေျမကိုေခ်ာ္လို႔ေဒါင္း၊
စူထက္စူ (လူစြမ္းေကာင္း)၃ သူ႔ထက္ကဲ၊ ေရႊျပည္စိုး၊ ညီပုေလး၊
ညီပုေလးေယာင္ေယာင္ေယာင္... ေယာင္ဆြဲ၊ တ႐ုတ္ဇာတ္ထဲ အဟုတ္မွတ္နဲ႔ က်ဳပ္အလွလို႔ပဲ
ထင္ထင္ထင္ ... ထင္တယ္ ” တဲ့။
မႏၱေလးမီးသတ္ႀကီးနားမွာ ယိုးဒယားေစ်းဂတ္တဲရွိသည္။ ရွစ္မွတ္ဂတ္ဟုလည္း ေခၚသည္။ “ ရွစ္မွတ္ဂတ္ ” ၏ေရွ႕၌ ၀က္မစြပ္၀န္ေထာက္မင္းႏွင့္ သမီးခင္လတ္ႀကီးတို႔ ေကာင္းမႈ ၀က္မစြပ္ဓမၼာ႐ုံရွိသည္။ ေနရွင္နယ္ေက်ာင္းႏွင့္က ဟိုဘက္ေထာင့္ သည္ဘက္ေထာင့္ ျဖစ္သည္။
တစ္ႏွစ္ေသာအခါ ထို ဓမၼာ႐ုံ ဘုရားပြဲ၌ ၿမိဳ႕မႏွင့္ မာဃတို႔အၿပိဳင္ငွားသည္။ ႏွစ္သင္းစလံုးကလည္း ထိုဓမၼာ႐ုံ၏ ေဂါစရဂါမ္ႏွင့္ အနီးဆံုး၌ ရွိၾကသည့္အသင္းမ်ားျဖစ္သည္။
ႏွစ္သင္းစလံုးကို စင္တစ္စင္တည္းယွဥ္ကာ တီးမႈတ္ၾကေစျခင္းျဖစ္သည္။ ၿမိဳ႕မ က စင္၏ ညာဘက္၊ မာဃ က စင္၏ ဘယ္ဘက္ျဖစ္သည္။ ပြဲမစခင္က ႏွစ္ဖက္အသင္းသား
မ်ား လက္ဖက္ရည္ဆိုင္အတူထိုင္ကာ ရယ္ၾက၊ ေမာၾက၊ ေသာၾကႏွင့္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းလွသည္။ ထိုပြဲတြင္ ၿမိဳ႕မကအလွၿပိဳင္ပြဲကို သီဆိုတီးမႈတ္၏။
သို႔ေသာ္ ဘယ္သူ႔ဘယ္သူမွ ျပႆနာမရွိ။ ပြဲၿပီးေတာ့လည္း တစ္ေယာက္လည္ပင္း တစ္ေယာက္ဖက္လို႔လက္ဖက္ရည္ဆိုင္အတူထိုင္ၿပီး “ ေသာ ” ၾကသူခ်င္းခ်ည္းျဖစ္ပါ၏။ ဒါက အေရးမႀကီး၊ သူတို႔ၿပိဳင္တာ “ လူ ”မဟုတ္၊ “ ပစၥည္း ” မဟုတ္။ အႏုပညာ “ အလွၿပိဳင္ပြဲ ” ။
အခုလည္း ဒီမိုကေရစီဆိုတာ “ အၿပိဳင္ ” ေခတ္ျဖစ္သည္။ ၿပိဳင္သည္ဆိုတာက အပုပ္ခ်ၿပိဳင္ဖို႔မဟုတ္၊ အေကာက္က်စ္ၿပိဳင္ဖို႔မဟုတ္၊ အညစ္ၿပိဳင္ဖို႔မဟုတ္၊
တိုင္းျပည္ႏွင္႔လူမ်ိဳးအတြက္ ဘယ္ေလာက္လုပ္ေပးႏိုင္သလဲဆိုတာ ၿပိဳင္ဖို႔ျဖစ္သည္။ ေစတနာႏွင္႔အလုပ္ၿပိဳင္ဖို႔ျဖစ္သည္။ ဆိုလိုတာက “ အလွၿပိဳင္ ” ၾကဖို႔ပဲ မဟုတ္ပါလား..။ ။
Wednesday, March 13, 2019
တမာလမ္းကို ျပန္ခဲ့ပါ
🌳🌳 တမာလမ္းကို ျပန္ခဲ့ပါ
. တမာေတြ ဆယ္ႀကိမ္ဖူး
ႏွစ္ဦးခြဲခြါ ဆယ္လီႏွစ္မ်ား
ၾကာခဲ့ၿပီ ေမ ေရ
ဒံုမင္း ဦးဆန္းတင့္ တီးထားတာကို ျဖည့္စြက္ ဆိုထားတာပါ ။
သူ႔ရဲ႕ ဒံုမင္း လက္သံ သီးသန္႔ကိုလည္း တင္ေပးထားပါတယ္။
ခ်ိဳျပံဳးဆိုထားတဲ့ တီးလံုး သီးသန္႔ ကို လည္း တင္ေပးထားပါတယ္ ။
ခ်ိဳျပံဳး ငယ္ငယ္က ဆိုထားတာရယ္ ၊ ၉၀ ခုႏွစ္ေလာက္က ဆိုထားတာရယ္ တင္ေပးပါတယ္။
ဒီသီခ်င္းကိုပဲ.....
ေအာင္သူ
ေဟမာေနဝင္း
ေမဆိြ
ဘိုမ
ပိုးအိစံ ...တို႔ သီဆိုထားတာကိုလည္း တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။
ထူးျခားတာက.. စိုင္းထီးဆိုင္ ပါ။
` တမာလမ္းကို ျပန္ခဲ့မယ္ ´ တဲ့ ။ အဲဒီ သီခ်င္းလဲ ေကာင္းတယ္ဗ် ။ တင္ေပးထားတယ္ ။ နားေထာင္ၾကည့္လိုက္ပါ ။
ဦးဆန္းတင့္ ရဲ႕ ဒံုမင္း လက္သံ သီးသန္႔ပါ။ 9mb ႐ွိပါတယ္ ။ ေအာက္မွာ ပါ။
https://yadi.sk/d/pMqc4pfcnLe1BQ
ခ်ိဳျပံဳးဆိုထားတဲ့ သီခ်င္းရဲ႕ တီးလံုးပါ။9mb ႐ွိပါတယ္။ ေအာက္မွာပါ။
https://yadi.sk/d/w9wt8qGjdp3D4Q
ခ်ိဳျပံဳး ငယ္စဥ္က ဆိုထားတာပါ ။ 5.5 mb ႐ွိပါတယ္ ။ ေအာက္မွာပါ။
https://yadi.sk/d/onKqFjzECuFGZA
ခ်ိဳျပံဳး ၉၀ ခုုႏွစ္ ေလာက္က ဆိုထားတာပါ ။ 5mb ႐ွိပါတယ္ ။ ေအာက္မွာပါ ။
https://yadi.sk/d/T6qMtEC8-sj7lQ
ေအာင္သူ ဆိုထားတဲ့ သီခ်င္းပါ ။ 4.8mb ႐ွိပါတယ္ ။ ေအာက္မွာပါ ။
https://yadi.sk/d/RogF5P1CAoi87A
ေဟမာေနဝင္း ဆိုထားတဲ့ သီခ်င္းပါ ။ 4.5mb ႐ွိပါတယ္ ။ ေအာက္မွာပါ ။
https://yadi.sk/d/a6DP8i6hxSMeeQ
ေမဆိြ ဆိုထားတာပါ ။ 8mb ႐ွိပါတယ္ ။
https://yadi.sk/d/biUO8DoK9oTodA
ဘိုမ ဆိုထားတာပါ ။ 6.6mb ႐ွိပါတယ္။ ေအာက္မွာပါ ။
https://yadi.sk/d/aOzB-g-rGEi_KQ
ပိုးအိစံ ဆိုထားတာပါ ။ 7.5 mb ႐ွိပါတယ္။
ေအာက္မွာပါ ။
https://yadi.sk/d/iz_4DenH3h1Pog
စိုင္းထီးဆိုင္ ဆိုတာကေတာ့ တမာလမ္းကို ျပန္ခဲ့မယ္... တဲ့ဗ် ။ 7mb ႐ွိပါတယ္ ။ ေအာက္မွာပါ ။
https://yadi.sk/d/FJ_5SSrnj3-8tQ
🌳🌳 တမာလမ္းကို ျပန္ခဲ့ပါ
ေတးေရး ကို၀င္းစုိး
◼ ႏွစ္ေျပာင္းလရွည္ ၾကာခဲ့ျပီ ေမာင္ေရ ငယ္ကကၽြမ္းလုိ႕လည္း လြမ္းရပါတယ္ေလ ဒါေၾကာင့္သာပဲ ေမာင္နဲ႕ ႏွစ္ေယာက္သားေတြ႕ရာ အညာက တမာလမ္းေလေတြ ေမာင္ေရ ေမာင္ေရ ေျပးၾကည့္မိေလေတာ့ တမာေတြ ဆယ္ႀကိမ္ဖူး ႏွစ္ဦးခဲြခြါ ဆယ္လီႏွစ္မ်ား ၾကာခဲ့ျပီ ေမာင္ေရ
◼ ( တမာေတာမွာ ေပ်ာ္တယ္ဆုိတဲ့ ေမာင္ရယ္ ေမာင္ရယ္ေလ အညာေျမကို ေမ့လုိ႕လား အညာသူေလးကို ေမ့လုိ႕လား ခဲြခဲြျခားျခား ေျပာပါ ေမာင္ေရ ) ေရႊစည္းခံု ေစတီအပါးမွာ ေမာင့္သက္ထား ခ်စ္သက္ေ၀ နံ႕သာပ်ားထံု တူစံုယွဥ္လ်က္ လွဴခ်င္ပါတယ္ေလ ဒီဆုေခၽြထား ေတာင္းတုိင္းျပည့္ေစသားလုိ႕ ျမတ္ဘုရားထံ ဆုပန္ဆုပန္ေျခြ
◼ ေမာင့္ကို ထားတဲ့ေမတၱာေတြ တမာေတာမွာ ရြာသည့္မုိးႏွယ္ ေမတၱာမုိးေျပး မဟုတ္ပါေမာင္ေရ ခ်စ္မုိးအံု႕ျဖန္႕ တားမတတ္ေအာင္ ရြာသည့္အလား ေမာင့္သည္းျပင္၀ယ္ ခ်စ္မုိးေစြခ်င္ပါေပ ေမာင္ျပန္လာမယ့္ ရက္ေတြ ခ်ိဳးေရတြက္ေသာ္ တြက္သည့္ရက္မ်ား အခက္သား ရွင္ေရ ေျမာက္ေလေျပ ညွင္းရယ္ႏွင့္ ႏွင္းပြင့္ကိုေခၽြ ေရႊမင္း၀ံ ဟုိေတာင္႐ိုးဆီက သစၥာထားခဲ့ၾကတဲ့ လြမ္းေစတီကိုေလ ေဆာင္းညတုိင္း သတိရေန သဇင္ေတြ ပြင့္ျပီေမာင္ေရ ေမာင္ျပန္ခ်ိန္ျဖင့္ သင့္ျပီ ထင္တယ္ေလ
◼ ( တမာေတာမွာ ေပ်ာ္တယ္ဆုိတဲ့ ေမာင္ရယ္ ေမာင္ရယ္ေလ အညာေျမကို ေမ့လုိ႕လား အညာသူေလးကို ေမ့လုိ႕လား ခဲြခဲြျခားျခား ေျပာပါ ေမာင္ေရ ) ေရႊစည္းခံု ေစတီအပါးမွာ ေမာင့္သက္ထား ခ်စ္သက္ေ၀ နံ႕သာပ်ားထံု တူစံုယွဥ္လ်က္ လွဴခ်င္ပါတယ္ေလ ဒီဆုေခၽြထား ေတာင္းတုိင္းျပည့္ေစသားလုိ႕ ျမတ္ဘုရားထံ ဆုပန္ဆုပန္ေျခြ
Sunday, March 10, 2019
ေျဗးေျဗးတပ္ေျဗး...တပ္ေျဗးေျဗး
⭕ ေျဗေျဗတပ္ေျဗး ..... တပ္ေျဗးေျဗး
◼ျမေသာင္း
ဒီကေန႕မနက္ပဲ နိဳင္ငံျခား သတင္းတစ္ပုဒ္မွာ နိဳင္ငံျခားေရာက္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီး အက ပညာရွင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ေဒၚ , ေဒၚလီအုန္းခ်ိန္က ျမန္မာအကအေၾကာင္း ေျပာသြားတာ သတိထားမိလုိက္တယ္ ။ ျမန္မာအကအေၾကာင္း ဆုိေပမယ့္ သူငယ္ငယ္က အက၀ါသနာႀကီးပံု ။ သူ႕ဖခင္ ဇဲြ ဦးအုန္းခ်ိန္က ေဒၚ,ေဒၚရစ္ထူး ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး အျဖစ္ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ရန္ကုန္ ပန္တ်ာေက်ာင္းကို ပို႕ခဲ့ပံု ။ သူ႕ရဲ႕ အကနည္းျပ ဆရာမႀကီးက ယု၀တီ ေဒၚခင္ညြန္႕ျဖစ္ပံု ။ အက ပညာရွင္ သီတာ၀င္း ကို ပန္တ်ာေက်ာင္းမွာ သြားအပ္ၾကပံု ။ အဲဒါေတြကို ေျပာသြားတာ ။ အင္မတန္ မွတ္သားစရာ ေကာင္းပါတယ္ ။ အဲ ...တစ္ခုေတာ့ သတိထားမိတယ္ ။ ေဒၚ,ေဒၚလီအုန္းခ်ိန္ က ပန္တ်ာ ( Pantayar ) ပန္ၾတာ ( Pantrar ) လုိ႕ အသံထြက္တယ္ ။ ဒါဟာလဲ မွတ္သားစရာပဲ ။ ေနာက္ျပီးေတာ့ ပန္တ်ာေက်ာင္းအက သင္႐ုိး အစ အေတာခံကို ဗံုေလးလံုးနဲ႕ တီးျပသြားတယ္။
“ တုိးေဗတုိးေဗ ... တုိးေဗ တုိးေဗ ...ေျဗေျဗတပ္ေျဗး... တပ္ေျဗးတပ္ ”
နရီတစ္၀ါးစာ အေတာပါပဲ ။
ဒီ အေတာခံကို ျမန္မာျပည္ တစ္ျပည္လံုးက လူႀကီးလူငယ္ အားလံုးေလာက္ ၾကားဖူးၾကမယ္တင္ပါတယ္။ မႏၱေလး ပန္တ်ာေက်ာင္း စဖြင့္တဲ့ ႏွစ္ေလာက္ကပဲ ကၽြန္ေတာ္ ၾကားခဲ့ရဖူးတယ္။ ဒီ အေတာခံကို ဆရာႀကီး ေရႊျပည္ေအး ေရးစပ္ျပီး ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီး ေဒၚေမသစ္ ဆုိခဲ့တဲ့ ဖိုးသာေအာင္ သီခ်င္းကို စတင္ၾကားမိရာက ဒီအေတာခံကို စတင္ေတြ႕ရွိခဲ့ရတယ္လုိ႕ ဆုိင္းဆရာႀကီး ဦးစိန္လွေမာင္ က ကၽြန္ေတာ့္ကို ေျပာဆုိသြားခဲ့ဖူးတယ္ ။ ဖုိးသာေအာင္ သီခ်င္း ဓာတ္ျပားကို ဒိုးတီးေပးသူဟာ ကိုအုန္းေမာင္ ( ႐ုပ္ရွင္သ႐ုပ္ေဆာင္ ၾကာဇံ အုန္းေမာင္ ) ျဖစ္တယ္ ။ ဒီ အေတာခံကို အေျချပဳျပီး ဒုိးအဆစ္ ၂၅ ကြက္ကို ဦးစိန္လွေမာင္က ဆက္လက္တီထြင္ တီးခတ္ေပးျပီး ျမန္မာအကပညာရွင္ႀကီး ေဒၚၾသဘာေသာင္း က ပထမအဆင့္အေနနဲ႕ ကဗ်ာလြတ္ကကြက္ ၂၅ ကြက္ကို ျမန္မာအက သင္႐ုိး ပထမအဆင့္အျဖစ္ စတင္ သင္ၾကားနိဳင္ခဲ့တယ္ ။ ဒီ ကဗ်ာလြတ္ မႏၱေလးပန္တ်ာေက်ာင္းရဲ႕ သင္႐ုိးအျဖစ္ စတင္စမ္းသပ္ သင္ၾကားခဲ့ၾကတယ္ ။ကဗ်ာလြတ္သင္႐ုိး ၂၅ ကြက္မွာ ဦးစိန္လွေမာင္ နဲ႕ ေဒၚၾသဘာေသာင္း တုိ႕အျပင္ ျမန္မာအက ပညာရွင္ႀကီး ဦးေရႊေဒါင္းညိဳ ပါ၀င္ပတ္သက္ခဲ့တယ္ဆုိတဲ့ အေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ဟာ မည္သည့္အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႕မွ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ယံုမွားသံသယ ျဖစ္စရာ မလုိဘူးဆုိတာ တထစ္ခ် ေျပာနိဳင္တယ္။ ဘာျပဳလုိ႕လဲဆုိရင္ ဆရာႀကီး ေရႊေဒါင္းညိဳ ဟာ သူ႕ေခတ္ သူ႕အခါ ၊ သူ႕ကာလမွာ ႏွစ္ေယာက္ မေပၚနိဳင္တဲ့ ျမန္မာအကပညာရွင္ တစ္ဦးျဖစ္တယ္ ။ ေဒၚၾသဘာေသာင္း က အမ်ိဳးသမီးအကမွာ စြယ္စံုတတ္ေျမာက္သလုိ ဆရာေရႊေဒါင္းညိဳ က အမ်ိဳးသားအကမွာ စြယ္စံုရတယ္ ။ သူက တစ္ခု ပိုမို ထူးခၽြန္တာက ဒိုးတီး အင္မတန္ေကာင္းတယ္ ။ ဇာတ္မင္းသားထဲမွာ ဒုိးေခ်ာင္ကို ၀င္တီးနိဳင္သူဟာ ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္ေယာက္ပဲ ၾကားဖူးတယ္ ။ ဇာတ္မင္းသားႀကီး ဦးစိန္ကတံုး နဲ႕ ဆရာ ေရႊေဒါင္းညိဳ ပါပဲ ။ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ သံုးဆယ္ေလာက္ မႏၱေလးက ေအာင္ပင္လယ္ ဒိုးပတ္ ပညာရွင္ႀကီး ဦးဘရန္ က ကၽြန္ေတာ့္ကို ေျပာဖူးတယ္ ။
“ ကိုႀကီးဥာဏ္ က လက္က် ၾကမ္းေပမယ့္ ေတာက္ေတာက္ခါးခါး ရွိတယ္ ။ အဆစ္ေတြ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ စိပ္တယ္.....”
ျမန္မာအကပညာရွင္ ေဒၚခင္စိန္ကလဲ ဦးေလးဥာဏ္ က ဒိုးတီးေကာင္းတယ္လုိ႕ ၁၉၉၀ ေလာက္က ကၽြန္ေတာ့္ကို ေျပာဖူးတယ္ ။ ကဗ်ာလြတ္ ကိစၥမွာ တစ္ေက်ာင္းထဲ အတူတူ လုပ္ကိုင္ေနၾကသူမ်ား ျဖစ္တဲ့အတြက္ တုိင္တုိင္ပင္ပင္ ပူးေပါင္းလုပ္ကိုင္ၾကလိမ့္မယ္လုိ႕ ကၽြန္ေတာ္ တထစ္ခ် ယံုၾကည္တယ္ ။
ကဗ်ာလြတ္ ကႀကိဳးကကြက္မ်ားနဲ႕ ဒိုးဆစ္မ်ားဟာ ရန္ကုန္ ပန္တ်ာေက်ာင္းဖြင့္ျပီးလုိ႕ ႏွစ္ႏွစ္ၾကာမွ မႏၱေလးမွာ စတင္ စမ္းသပ္ သင္ၾကားတာျဖစ္တယ္ ။ ကဗ်ာလြတ္ဟာ မႏၱေလးသူ စစ္စစ္ပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕မွာ ရန္ကုန္ ၊ မႏၱေလး အစဲြ မရွိပါဘူး ။ အမ်ိဳးသားယဥ္ေက်းမွဳ အစဲြပဲ ရွိတယ္ ။ တကယ္ေတာ့လဲပဲ ရန္ကုန္ နဲ႕ မႏၱေလးဆုိတာ ကမၻာၿဂိဳဟ္ငယ္ေပၚက နယ္နိမိတ္ခ်င္း ထိစပ္ေနတဲ့ အေျပာက္ကေလး ႏွစ္ေျပာက္ပဲ ။ မႏၱေလးက ေနျပည္ေတာ္ေဟာင္း ၊ ရန္ကုန္က ေနျပည္ေတာ္သစ္ ။ ဒါပါပဲ ။
တပ္ ခံရင္ ဘာျဖစ္တယ္ ။ တပ္ မခံရင္ ဘာျဖစ္တယ္ ။
ကၽြန္ေတာ္ ရန္ကုန္ ပန္တ်ာေက်ာင္း အကသင္တန္းေတြ ၊ မႏၱေလး ပန္တ်ာေက်ာင္း အကသင္တန္းေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္ ၾကည့္ခဲ့ဖူးတယ္ ။ ရန္ကုန္ ၊ မႏၱေလး ပုဂၢလိက အကသင္တန္းေတြကိုလဲ ကၽြန္ေတာ္ မၾကာခဏ ၾကည့္ခဲ့ရဖူးတယ္ ။ ေက်ာင္းေတြ ၊ ေက်ာင္းေတြမွာ ၊ ဧည့္ခံၾကိဳဆုိပဲြေတြမွာ ၊ေက်ာင္းသူကေလးေတြ ရာနဲ႕ ေထာင္နဲ႕ခ်ီျပီး ကဗ်ာလြတ္အကနဲ႕ ဧည့္ခံၾကတာကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ေတြ႕ဖူးတယ္ ။ ကဗ်ာလြတ္ ဒိုးဆစ္ေတြနဲ႕ ကဗ်ာလြတ္ အကဟာ သင္႐ုိးညြန္းတန္း အဆင့္ကေန လူထုထဲမွာ က်ယ္ျပန္႕နက္႐ွဳိင္းစြာ ဆင္းသက္လာျပီး လူထုအက ( Group Dance ) ေတာင္ ျဖစ္ေနျပီပဲ ။ အဲဒီေတာ့ကာ စနစ္တက် ျဖစ္ဖုိ႕ လုိအပ္တယ္လုိ႕ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ သေဘာရတယ္ ။ ကဗ်ာလြတ္ အကရဲ႕ အေတာခံ ကို မူလ ဒိုးတီးဆရာႀကီး ဦးစိန္လွေမာင္ က ကၽြန္ေတာ့္ကို တီးျပဖူးတယ္ ။ Notes ေတြနဲ႕ ေတးမွတ္ထားတာေတြလဲ ေတြ႕ခဲ့ရဖူးတယ္ ။ မူရင္း ( Original ) နဲ႕ အခုတီးေနၾကတာေတြ ။ စည္းခ်ိန္မွာ မကြဲလဲြေပမယ့္ ျမန္မာ့ ဂီတရဲ႕ စည္း၀ါး ေနရာခ်ထားမွဳဟာ ပံုေသ မဟုတ္ဘူး ။ ရွင္သန္ လွဳပ္ရွားေနတယ္ ။ ေတးသြားတစ္ခုေပၚမွာ ခံစားမွဳ ပိုလုိက္ျပီး စည္းခ်ိန္ကို ျမန္လုိ႕ရတယ္ ။ သြက္လုိ႕ရတယ္ ။ ေလးလုိ႕ရတယ္ ။ ငံ့လုိ႕ရတယ္ ။ တြန္းလုိ႕ တိုက္လုိ႕လဲရတယ္ ။ ေတာင့္ထား ၊ ကားထား လုိ႕လဲရတယ္ ။ ခံစားမွဳ အားေကာင္းလာဖုိ႕အတြက္ ျမန္မာဂီတက စည္းခ်ိန္ကို လုိအပ္သလုိ လြတ္လပ္ခြင့္ ေပးထားတယ္ ။ ဒါကို နားမလည္နိဳင္တဲ့ အေနာက္တုိင္းသား အခ်ိဳ႕က ျမန္မာဂီတဟာ စည္းစနစ္ မရွိဘူးလုိ႕ ေကာက္ခ်က္ခ်တယ္ ။ ျမန္မာတခ်ိဳ႕ကလည္း သံေယာင္လုိက္ျပီး ဒါမ်ိဳး မွတ္ခ်က္ခ်ၾကတာ ေတြ႕ဖူးတယ္ ။ တကယ္ကေတာ့ အင္မတန္ အဆင့္အတန္းျမင့္မားတဲ့ ဂီတျဖစ္တယ္ ။
ဟုိတစ္ေန႕က နိဳင္ငံျခားကေနျပီး ျမန္မာ ကဗ်ာလြတ္ အေတာခံကို တီးျပေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အေတာ္ အံ့ၾသ သြားတယ္ ။ ျမန္မာျပည္က ကဗ်ာလြတ္အက ပညာရွင္ အမ်ားစု တီးေနၾကသလုိ စည္းခ်ိန္ကို ပံုေသထားျပီး တီးျပသြားတယ္ ။ မူရင္းနဲ႕က်ေတာ့ စနစ္ခ်င္းလဲ ကြာတယ္ ။ သက္ေရာက္မွဳခ်င္းလဲ ကြာတယ္ ။ ခံစားမွဳခ်င္းလဲ ကြာတယ္ ။
ကဲ ... မူရင္း အေတာခံကို တီးၾကည့္ရေအာင္ ။ စည္းခ်ိန္ကေတာ့ ၾကားေနၾကအတုိင္း နရီ တစ္၀ါးစာပါပဲ ။ “ တုိးေဗ တုိးေဗ ၊ တုိးေဗ တုိးေဗ ” မွာ ပထမ တုိးေဗတုိးေဗမွာ တုိး မွာ ၀ါး ခ်တယ္ ။ ဒုတိယ တုိးေဗ မွာလဲ တုိး မွာ ၀ါး ခ်တယ္ ။ ႏွစ္၀ါးခ်ထားတယ္ ။ ပံုမွန္စည္းခ်ိန္ပါပဲ ။ အဲဒီမွာဆံုးေတာ့ တပ္ ခံလုိက္ျပီး တား ထားလုိက္တယ္ ။ ေနာက္က်န္ေနတဲ့ “ ေျဗးေျဗးတပ္ေျဗး ... တပ္ေျဗးတပ္ ” သံုး၀ါးစာကုိ တပ္ မွာ ေတာင့္ထားျပီး သည္းခ်ိန္ ေလးေလးနဲ႕ တီးထားတယ္ ။
“ တုိးေဗ တုိးေဗ ၊ တုိးေဗ တုိးေဗ တပ္ ေျဗး...ေျဗး တပ္ေျဗး ။ တပ္ေျဗးတပ္ ”
ေျဗးေျဗးတပ္ေျဗး ၊ တပ္ေျဗးတပ္ မွာ နရီ အက်ဲ နဲ႕ ေလးေလး တီးထားတယ္ ။ စည္းခ်ိန္ ႏွစ္ခန္းပါေနတာ သတိထားစရာျဖစ္တယ္ ။ ပထမစည္းခ်ိန္ ပံုမွန္ ။ တပ္ ခံျပီး ေနာက္စည္းခ်ိန္ နရီ အက်ဲ ။
ဘာျပဳလုိ႕ အခ်ပုိဒ္ သံုး၀ါးမွာ စည္းခ်ိန္ကို ေလးထားရသလဲ။
ပထမအခ်က္က သင္တန္းသူကေလးေတြဟာ စည္းနဲ႕ ၊ ၀ါးနဲ႕ ၊ ဗံုနဲ႕ ၊ ပတ္နဲ႕ စတင္ေတြ႕ရတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ စည္း ၀ါး ဗံု ပတ္ တုိ႕ရဲ႕ ေျခာက္လွန္႕မွဳကို မေၾကာက္ရေအာင္ ။ ေရွ႕က ျပေနတဲ့ သင္တန္းဆရာရဲ႕ အကကို လုိက္ျပီး တုပ က နိဳင္ေအာင္ ။ ဒုတိကအခ်က္က စတင္ေလ့က်င့္မွဳ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေခါင္း ၊ ခါး ၊ ေျခ ၊ လက္ အေနအထားမွန္ဖုိ႕ ၊ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီး အကမွာ ခါးဟာ ျမန္မာအကရဲ႕ ဗဟုိခ်က္ ျဖစ္တယ္ ။ စ သင္ ကတည္းက ခါး ပါလာေအာင္ ေလ့က်င့္ဖုိ႕ ျဖစ္တယ္။ ၀မ္း ၊ တူး ၊ သရီး ၊ ဖုိး ၊ နရီခ်ိန္နဲ႕ ကာယ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္တဲ့ နည္းစနစ္နဲ႕ သင္လုိက္ရင္ ခါးမပါေတာ့ဘူး ။ခါး မပါရင္ အကဟာ ဘယ္နည္းနဲ႕မွ မလွနိဳင္ဘူး ။ ေျခခြင္ လက္ထားေတြကလဲ မာျပီး ေတာင့္ေနတတ္တယ္ ။ ဒါေၾကာင့္မို႕ အစေကာင္းမွ အေႏွာင္းေသခ်ာ ဆုိသလုိ အေတာခံမွာ ကတည္းက တပ္ ခံျပီး စည္းခ်ိန္ကို ေလးထားတာဟာ ကဗ်ာလြတ္ ကကြက္ေတြရဲ႕ ရသေဗဒ ျဖစ္တယ္ ။ ဒါကို ဆရာႀကီး ေရႊေဒါင္းညိဳ တုိ႕ ဆရာမႀကီး ေဒၚၾသဘာေသာင္း တုိ႕ ျမန္မာဆုိင္းပညာရွင္ၾကီး ဦးစိန္လွေမာင္ တုိ႕ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားျပီးမွ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္လုိ႕ ကၽြန္ေတာ္ ထင္တယ္ ။ ကဗ်ာလြတ္ ကကြက္ဟာ မခင္စိန္ တုိ႕ ၊အမာစိန္ တုိ႕ ေခတ္အထိ ၇၅ ကြက္ သင္ခြင့္ ရခဲ့တယ္ ။ ခင္၀င္းႏြယ္ တုိ႕ ၊ မျမသန္း တုိ႕ ေခတ္က်ေတာ့ ၁၂၅ ကြက္အထိ သင္ၾကားခြင့္ ရခဲ့တယ္ ။
အခု ဘယ္လုိ သင္ေနၾကသလဲ မသိဘူး ။ အေတာခံမွာ တပ္ ကေတာ့ ကြယ္လြန္သြားရွာျပီ။
ေပၚျပဴလာ ဂ်ာနယ္ အခ်ပ္ပို ( ခ )
18-01-2000
https://koaungnaingoo.blogspot.com
မပူမေအး ဥတု သတိျပဳ
🛎 မပူမေအး ဥတု သတိျပဳ
◼ ၾကည္လြင္ျမင့္ ( မုျဒာ )
ရာသီဥတုက ေဆာင္းအကုန္ ေႏြအကူး တစ္ညလံုးေစာင္ျခံဳႏွင့္ ေကြးေနရာမွ အေအးေပါ့လာသျဖင့္ နံနက္ေစာေစာထၿပီး ေနအိမ္ေရွ႕တြင္
ေရဖ်န္းသူလူႀကီးတစ္ဦးမွာ ေလျဖတ္သြားသည္။
အသက္ ၇၀ ခန္႔ရိွသည့္ ထိုလူႀကီးသည္ အိမ္ေရွ႕တြင္ ကား၊ဆိုင္ကယ္မ်ား ျဖတ္သန္းသြားလွ်င္ဖုန္ထသျဖင့္ ေရပံုးျဖင့္ဆြဲၿပီး ေရဖ်န္းျခင္းျဖစ္သည္။ ႐ုတ္တရက္ ကိုယ္တစ္ျခမ္းေလးလာသျဖင့္ အိမ္အတြင္းမွ မိသားစုမ်ားကို လွမ္းေခၚေသာအခါ စကားမပီ ဗလံုးဗေထြးျဖစ္မွ ေလျဖတ္မွန္းသိသည္။ ေသြးေပါင္ခ်ိန္မ်ားစြာျမင့္တက္ၿပီး ေလျဖတ္ရျခင္းျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။
ေလျဖတ္သူအေတာ္မ်ားမ်ားသည္ နံနက္ေစာေစာ အ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္တြင္ ျဖစ္ေလ့ရိွသည္။
အေနာက္တုိင္းသုေတသီမ်ားက ေသြးတိုး၊ ေလျဖတ္သူမ်ားသည္ နံနက္ ၁၀ နာရီ အတြင္း အျဖစ္မ်ားသည္ဟုဆုိသည္။
နံနက္ေစာေစာ အိပ္ရာမွထၿပီး အိမ္သာတက္ရာမွ လဲက်ေလျဖတ္သူ၊ အခ်ဳိ႕မွာ အိမ္သာအတြင္းမွာပင္ ေလျဖတ္ေနသူမ်ားစြာသည္ ေသြး
တိုးေဆာင့္တက္ၿပီးျဖစ္ရသည္။ ႐ုတ္တရက္ ေသြးတိုးရျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းခံမွာလည္း အေအးပပ္ၿပီး ဦးေခါင္းပိုင္း၊ လည္ပင္းရိွ ေသြးေၾကာႀကီးမ်ား က်ဳံ႕သြားရာမွ ေသြးကို ညႇစ္ထုတ္သကဲ့သို႔ျဖစ္ၿပီး ဦးေႏွာက္ေသြးေၾကာေပါက္ျခင္း၊ ေသြးေၾကာနံရံမွ ေသြးခဲအခ်ဳိ႕ျပဳတ္ထြက္ၿပီး ဦးေႏွာက္အတြင္းသို႔ေရာက္ရိွကာ ပိတ္ဆို႔သြားျခင္း အေၾကာင္း ႏွစ္မ်ဳိးေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
တစ္ညလွ်င္ ေလး၊ ငါးႀကိမ္ ဆီးထသြားေလ့ရိွသည့္လူႀကီးမ်ား၊ အထူးသျဖင့္ အမ်ိဳးသားလူႀကီးမ်ားသည္ ေလျဖတ္ႏုိင္ေျခပို၍ရိွသည္ကို ေလ့လာ ေတြ႕ရိွရသည္။ ျမန္မာလူမ်ဳိးတို႕၏ အိမ္ေဆာက္သည့္ဓေလ့မွာ အိမ္အတြင္းတြင္ အိမ္သာမထား၊ အိမ္အျပင္ဘက္တြင္ အိမ္သာထားေလ့ရိွေသာေၾကာင့္ အိမ္အျပင္ဘက္ထြက္သြားရာမွ အေအးပပ္ၿပီး ေလျဖတ္ႏုိင္သျဖင့္ လူႀကီးမ်ားအတြက္ အခန္းတြင္းတြင္ ဆီးသြားရန္ ဆီးအိုးထားေပးျခင္းျဖင့္ ျပင္ပေလျဖင့္ အေအးပပ္ ေလျဖတ္ျခင္းမွ ကာကြယ္ႏုိင္သည္။
ေလျဖတ္ျခင္းသည္ အဆီႏွင့္အငန္အစားမ်ားသျဖင့္ ႏွစ္ခ်ီ၍ ေရွ႕ေျပးလကၡဏာမ်ားျပေနၿပီး ျဖတ္ရျခင္း ရိွသကဲ့သို႔ အခန္႔မသင့္၍ ႐ုတ္တရက္ အပူအေအးမညီမွ်မႈေၾကာင့္ ေလျဖတ္ရျခင္းလည္းရိွသည္ကို သတိျပဳသင့္သည္။
ရာသီဥတုသာယာလာၿပီဟု နံနက္ေစာေစာထၿပီး ေရခ်ဳိးျခင္းေၾကာင့္ ေလမျဖတ္ေစရန္ ခ်က္ခ်င္း ေရမခ်ဳိးပါႏွင့္၊ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားမႈမရိွဘဲ
ေရေအးမခ်ဳိးပါႏွင့္၊ ေရခ်ဳိးလုိသည့္ဆႏၵရိွလွ်င္ ဦးစြာပထမ လမ္းေလွ်ာက္ပါ။ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားမႈေလ့က်င့္ခန္းတစ္ခုခုျပဳလုပ္ပါ။ လမ္းေလွ်ာက္
လွ်င္လည္း အေႏွးေလွ်ာက္၊ အျမန္ေလွ်ာက္၊လက္မ်ားကိုလႊဲေပးျခင္းစသည့္ ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားျပဳလုပ္ႏုိင္ပါသည္။ အေႏြးထည္အက်ႌ ထူထူ၀တ္ထားလွ်င္ ေခၽြးအနည္းငယ္စုိ႔ၿပီး ကိုယ္အပူရိွန္လည္း တက္လာပါလိမ့္မည္။
ေရေအးခ်ဳိးျခင္းသည္ ခႏၶာကိုယ္ အပူေငြ႕ျဖင့္ ေႏြးေနခ်ိန္တြင္ ခ်ဳိးသင့္သည္။ အေငြ႕မရိွ ေအးစက္ေနလွ်င္ ေရေအးမခ်ဳိးသင့္ပါ။ လူႀကီးမ်ား နံနက္ေစာေစာ ေရေအးကိုင္ျခင္း၊ ေရေလာင္း ေျခေဆးျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ေလျဖတ္ႏုိင္သည္ကို သတိျပဳပါ။ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွား ေလ့က်င့္ခန္းမလုပ္ဘဲ ေရခ်ိဳးလွ်င္ ေရေႏြးအနည္းငယ္စပ္ထားေသာေရျဖင့္ ဦးစြာခ်ဳိးသင့္ပါသည္။
မည္သည့္အသက္အရြယ္မဆို ေရခ်ဳိးလွ်င္ ဒူးေအာက္ပိုင္းကို ေရေလာင္း ေျခေဆးၿပီးမွ ဒူးအထက္၊ ေပါင္အလယ္၊ ခါးေအာက္ပုိင္း စသည္ျဖင့္ အေပၚသို႔ တျဖည္းျဖည္းတက္ၿပီး ေရေလာင္းခ်ဳိးျခင္းသာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္။ လူႀကီး၊လူငယ္မေ႐ြး ေရေအးကို ႐ုတ္တရက္ ဦးေခါင္းမွ ေလာင္းခ်ျခင္းသည္ အႏ္ၲရာယ္ရိွသည္။ အသက္ငယ္ငယ္ႏွင့္ မ်က္မွန္တပ္ရသူမ်ားသည္ ဤကဲ့သို႔ ေရခ်ဳိးသျဖင့္၊ ေရခ်ဳိးနည္းမွားသျဖင့္ ျဖစ္ရျခင္းျဖစ္သည္။ လူႀကီးမ်ားတြင္လည္း ဦးေခါင္းမွေရေလာင္းခ်ဳိးလွ်င္ မ်က္စိတိမ္စြဲ ေရာဂါျဖစ္တတ္သည္။ ေခါင္းကိုက္ေရာဂါလည္း ျဖစ္တတ္သည္ကို သတိျပဳဖုိ႔လုိသည္။
ေဆာင္းအကုန္ ေႏြအကူးတြင္ အေအးေပါ့သြားသျဖင့္ အက်ႌခၽြတ္ႏွင့္ သို႔မဟုတ္ အက်ႌအပါးျဖင့္ အျပင္ထြက္အလုပ္လုပ္သူမ်ား ႐ုတ္တရက္ ကိုယ္တြင္း အပူငုပ္ၿပီး ခ်မ္းလာသလိုျဖစ္ရာမွ ေသြးေၾကာမ်ား က်ံဳ႕ၿပီး ေသြးေပါင္တက္လာတတ္သည္။ ယခင္က ေသြးတိုးမရိွဖူးပါဘူးဟု ေျပာသူမ်ား ပို၍ပင္ ေလျဖတ္ေလ့ရိွသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ေသြးတုိးရိွသျဖင့္ ကုသမႈခံယူၿပီး ေဆးမွန္မွန္ေသာက္၊ အစားဆင္ျခင္ေနသျဖင့္ ေလျဖတ္ခံရမႈနည္းပါးၿပီး ေသြးတုိးမရိွသူ၊ တစ္ခါတစ္ရံ ေသြးတက္မွ ေဆးေသာက္ေလ့ရိွသူမ်ားကပို၍ေလျဖတ္ႏုိင္ေျခရိွသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
နံနက္ အိပ္ရာထ (မ်က္ႏွာမသစ္မီ) ေရေအးတစ္ခြက္ေသာက္ေပးျခင္းျဖင့္ အစာအိမ္မွ တစ္ဆင့္ ကိုယ္တြင္းေအာင္းေနေသာအပူမ်ားကို ၿငိမ္း
ေစႏုိင္သည္။ ေရေသာက္ၿပီးမွ မ်က္ႏွာသစ္၊ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးမွ သြားတုိက္ျခင္းသည္ မွန္ကန္ေသာက်န္းမာေရးလမ္းစဥ္ျဖစ္သည္။
နံနက္အိပ္ရာထ ေရခ်ဳိးေလ့ရိွသူမ်ားသည္ေဆာင္းတြင္းတြင္ ေရမခ်ဳိးရဲၾက၊ ေဆာင္းအကုန္အေအးေပါ့လာေသာအခါ ေရခ်ဳိးခ်င္လာၾကသည္။ ေရမခ်ဳိးတာၾကာ၍ အက်င့္မရိွျဖစ္ေနရာမွ ေရခ်ိဳးလုိက္ခ်ိန္တြင္ အခန္႔မသင့္လွ်င္ အေအးပပ္ျခင္း၊ ေသြးတိုးတက္ျခင္းျဖစ္ႏုိင္သျဖင့္ ေရေႏြးအနည္းငယ္ စပ္ခ်ဳိးသင့္သည္။ ေရေႏြးေႏြးခ်ဳိးၿပီး အၿပီးသတ္မွသာ ေရေအးခ်ိဳးျခင္းျဖင့္ ႐ုတ္တရက္ေလျဖတ္ျခင္းမွ ကာကြယ္ႏုိင္ေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရပါသည္။
ေၾကးမံု ၁၅ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၀၁၆
Subscribe to:
Posts (Atom)