ေျဗးေျဗးတပ္ေျဗး...တပ္ေျဗးေျဗး

⭕   ေျဗေျဗတပ္ေျဗး ..... တပ္ေျဗးေျဗး

◼ျမေသာင္း

          ဒီကေန႕မနက္ပဲ နိဳင္ငံျခား သတင္းတစ္ပုဒ္မွာ နိဳင္ငံျခားေရာက္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီး အက ပညာရွင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ေဒၚ , ေဒၚလီအုန္းခ်ိန္က ျမန္မာအကအေၾကာင္း ေျပာသြားတာ သတိထားမိလုိက္တယ္ ။ ျမန္မာအကအေၾကာင္း ဆုိေပမယ့္ သူငယ္ငယ္က အက၀ါသနာႀကီးပံု ။ သူ႕ဖခင္ ဇဲြ ဦးအုန္းခ်ိန္က ေဒၚ,ေဒၚရစ္ထူး ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး အျဖစ္ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ရန္ကုန္ ပန္တ်ာေက်ာင္းကို ပို႕ခဲ့ပံု ။ သူ႕ရဲ႕ အကနည္းျပ ဆရာမႀကီးက ယု၀တီ ေဒၚခင္ညြန္႕ျဖစ္ပံု ။ အက ပညာရွင္ သီတာ၀င္း ကို ပန္တ်ာေက်ာင္းမွာ သြားအပ္ၾကပံု ။ အဲဒါေတြကို ေျပာသြားတာ ။ အင္မတန္ မွတ္သားစရာ ေကာင္းပါတယ္ ။ အဲ ...တစ္ခုေတာ့ သတိထားမိတယ္ ။ ေဒၚ,ေဒၚလီအုန္းခ်ိန္ က ပန္တ်ာ ( Pantayar ) ပန္ၾတာ ( Pantrar ) လုိ႕ အသံထြက္တယ္ ။ ဒါဟာလဲ မွတ္သားစရာပဲ ။ ေနာက္ျပီးေတာ့ ပန္တ်ာေက်ာင္းအက သင္႐ုိး အစ အေတာခံကို ဗံုေလးလံုးနဲ႕ တီးျပသြားတယ္။
          “ တုိးေဗတုိးေဗ ... တုိးေဗ တုိးေဗ ...ေျဗေျဗတပ္ေျဗး... တပ္ေျဗးတပ္ ”
          နရီတစ္၀ါးစာ အေတာပါပဲ ။
          ဒီ အေတာခံကို ျမန္မာျပည္ တစ္ျပည္လံုးက လူႀကီးလူငယ္ အားလံုးေလာက္ ၾကားဖူးၾကမယ္တင္ပါတယ္။ မႏၱေလး ပန္တ်ာေက်ာင္း စဖြင့္တဲ့ ႏွစ္ေလာက္ကပဲ ကၽြန္ေတာ္ ၾကားခဲ့ရဖူးတယ္။ ဒီ အေတာခံကို ဆရာႀကီး ေရႊျပည္ေအး ေရးစပ္ျပီး ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီး ေဒၚေမသစ္ ဆုိခဲ့တဲ့ ဖိုးသာေအာင္ သီခ်င္းကို စတင္ၾကားမိရာက ဒီအေတာခံကို စတင္ေတြ႕ရွိခဲ့ရတယ္လုိ႕ ဆုိင္းဆရာႀကီး ဦးစိန္လွေမာင္ က ကၽြန္ေတာ့္ကို ေျပာဆုိသြားခဲ့ဖူးတယ္ ။ ဖုိးသာေအာင္ သီခ်င္း ဓာတ္ျပားကို ဒိုးတီးေပးသူဟာ ကိုအုန္းေမာင္ ( ႐ုပ္ရွင္သ႐ုပ္ေဆာင္ ၾကာဇံ အုန္းေမာင္ ) ျဖစ္တယ္ ။ ဒီ အေတာခံကို အေျချပဳျပီး ဒုိးအဆစ္ ၂၅ ကြက္ကို ဦးစိန္လွေမာင္က ဆက္လက္တီထြင္ တီးခတ္ေပးျပီး ျမန္မာအကပညာရွင္ႀကီး  ေဒၚၾသဘာေသာင္း က ပထမအဆင့္အေနနဲ႕ ကဗ်ာလြတ္ကကြက္ ၂၅ ကြက္ကို ျမန္မာအက သင္႐ုိး ပထမအဆင့္အျဖစ္ စတင္ သင္ၾကားနိဳင္ခဲ့တယ္ ။ ဒီ ကဗ်ာလြတ္ မႏၱေလးပန္တ်ာေက်ာင္းရဲ႕ သင္႐ုိးအျဖစ္ စတင္စမ္းသပ္ သင္ၾကားခဲ့ၾကတယ္ ။ကဗ်ာလြတ္သင္႐ုိး ၂၅ ကြက္မွာ ဦးစိန္လွေမာင္ နဲ႕ ေဒၚၾသဘာေသာင္း တုိ႕အျပင္ ျမန္မာအက ပညာရွင္ႀကီး ဦးေရႊေဒါင္းညိဳ ပါ၀င္ပတ္သက္ခဲ့တယ္ဆုိတဲ့ အေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ဟာ မည္သည့္အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႕မွ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ယံုမွားသံသယ ျဖစ္စရာ မလုိဘူးဆုိတာ တထစ္ခ် ေျပာနိဳင္တယ္။ ဘာျပဳလုိ႕လဲဆုိရင္ ဆရာႀကီး ေရႊေဒါင္းညိဳ ဟာ သူ႕ေခတ္ သူ႕အခါ ၊ သူ႕ကာလမွာ ႏွစ္ေယာက္ မေပၚနိဳင္တဲ့ ျမန္မာအကပညာရွင္ တစ္ဦးျဖစ္တယ္ ။ ေဒၚၾသဘာေသာင္း က အမ်ိဳးသမီးအကမွာ စြယ္စံုတတ္ေျမာက္သလုိ  ဆရာေရႊေဒါင္းညိဳ က အမ်ိဳးသားအကမွာ စြယ္စံုရတယ္ ။ သူက တစ္ခု ပိုမို ထူးခၽြန္တာက ဒိုးတီး အင္မတန္ေကာင္းတယ္ ။ ဇာတ္မင္းသားထဲမွာ ဒုိးေခ်ာင္ကို ၀င္တီးနိဳင္သူဟာ ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္ေယာက္ပဲ ၾကားဖူးတယ္ ။ ဇာတ္မင္းသားႀကီး ဦးစိန္ကတံုး နဲ႕ ဆရာ ေရႊေဒါင္းညိဳ ပါပဲ ။ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ သံုးဆယ္ေလာက္ မႏၱေလးက ေအာင္ပင္လယ္ ဒိုးပတ္ ပညာရွင္ႀကီး ဦးဘရန္ က ကၽြန္ေတာ့္ကို ေျပာဖူးတယ္ ။
          “ ကိုႀကီးဥာဏ္ က လက္က် ၾကမ္းေပမယ့္ ေတာက္ေတာက္ခါးခါး ရွိတယ္ ။ အဆစ္ေတြ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ စိပ္တယ္.....”
          ျမန္မာအကပညာရွင္ ေဒၚခင္စိန္ကလဲ ဦးေလးဥာဏ္ က ဒိုးတီးေကာင္းတယ္လုိ႕ ၁၉၉၀ ေလာက္က ကၽြန္ေတာ့္ကို ေျပာဖူးတယ္ ။ ကဗ်ာလြတ္ ကိစၥမွာ တစ္ေက်ာင္းထဲ အတူတူ လုပ္ကိုင္ေနၾကသူမ်ား ျဖစ္တဲ့အတြက္  တုိင္တုိင္ပင္ပင္ ပူးေပါင္းလုပ္ကိုင္ၾကလိမ့္မယ္လုိ႕ ကၽြန္ေတာ္ တထစ္ခ် ယံုၾကည္တယ္ ။
          ကဗ်ာလြတ္ ကႀကိဳးကကြက္မ်ားနဲ႕ ဒိုးဆစ္မ်ားဟာ ရန္ကုန္ ပန္တ်ာေက်ာင္းဖြင့္ျပီးလုိ႕ ႏွစ္ႏွစ္ၾကာမွ မႏၱေလးမွာ စတင္ စမ္းသပ္ သင္ၾကားတာျဖစ္တယ္ ။ ကဗ်ာလြတ္ဟာ မႏၱေလးသူ စစ္စစ္ပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕မွာ ရန္ကုန္ ၊ မႏၱေလး အစဲြ မရွိပါဘူး ။ အမ်ိဳးသားယဥ္ေက်းမွဳ အစဲြပဲ ရွိတယ္ ။ တကယ္ေတာ့လဲပဲ ရန္ကုန္ နဲ႕ မႏၱေလးဆုိတာ ကမၻာၿဂိဳဟ္ငယ္ေပၚက နယ္နိမိတ္ခ်င္း ထိစပ္ေနတဲ့ အေျပာက္ကေလး ႏွစ္ေျပာက္ပဲ ။ မႏၱေလးက ေနျပည္ေတာ္ေဟာင္း ၊ ရန္ကုန္က ေနျပည္ေတာ္သစ္ ။ ဒါပါပဲ ။
          တပ္ ခံရင္ ဘာျဖစ္တယ္ ။ တပ္ မခံရင္ ဘာျဖစ္တယ္ ။
          ကၽြန္ေတာ္ ရန္ကုန္ ပန္တ်ာေက်ာင္း အကသင္တန္းေတြ ၊ မႏၱေလး ပန္တ်ာေက်ာင္း အကသင္တန္းေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္ ၾကည့္ခဲ့ဖူးတယ္ ။ ရန္ကုန္ ၊ မႏၱေလး ပုဂၢလိက အကသင္တန္းေတြကိုလဲ ကၽြန္ေတာ္ မၾကာခဏ ၾကည့္ခဲ့ရဖူးတယ္ ။ ေက်ာင္းေတြ ၊ ေက်ာင္းေတြမွာ ၊ ဧည့္ခံၾကိဳဆုိပဲြေတြမွာ ၊ေက်ာင္းသူကေလးေတြ ရာနဲ႕ ေထာင္နဲ႕ခ်ီျပီး ကဗ်ာလြတ္အကနဲ႕ ဧည့္ခံၾကတာကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ေတြ႕ဖူးတယ္ ။ ကဗ်ာလြတ္ ဒိုးဆစ္ေတြနဲ႕ ကဗ်ာလြတ္ အကဟာ သင္႐ုိးညြန္းတန္း အဆင့္ကေန  လူထုထဲမွာ က်ယ္ျပန္႕နက္႐ွဳိင္းစြာ ဆင္းသက္လာျပီး လူထုအက ( Group Dance ) ေတာင္ ျဖစ္ေနျပီပဲ ။ အဲဒီေတာ့ကာ စနစ္တက် ျဖစ္ဖုိ႕ လုိအပ္တယ္လုိ႕ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ သေဘာရတယ္ ။           ကဗ်ာလြတ္ အကရဲ႕ အေတာခံ ကို မူလ ဒိုးတီးဆရာႀကီး ဦးစိန္လွေမာင္ က ကၽြန္ေတာ့္ကို တီးျပဖူးတယ္ ။ Notes ေတြနဲ႕ ေတးမွတ္ထားတာေတြလဲ ေတြ႕ခဲ့ရဖူးတယ္ ။ မူရင္း ( Original ) နဲ႕ အခုတီးေနၾကတာေတြ ။ စည္းခ်ိန္မွာ မကြဲလဲြေပမယ့္ ျမန္မာ့ ဂီတရဲ႕ စည္း၀ါး ေနရာခ်ထားမွဳဟာ ပံုေသ မဟုတ္ဘူး ။ ရွင္သန္ လွဳပ္ရွားေနတယ္ ။ ေတးသြားတစ္ခုေပၚမွာ ခံစားမွဳ ပိုလုိက္ျပီး စည္းခ်ိန္ကို ျမန္လုိ႕ရတယ္ ။ သြက္လုိ႕ရတယ္ ။ ေလးလုိ႕ရတယ္ ။ ငံ့လုိ႕ရတယ္ ။ တြန္းလုိ႕ တိုက္လုိ႕လဲရတယ္ ။ ေတာင့္ထား ၊ ကားထား လုိ႕လဲရတယ္ ။ ခံစားမွဳ အားေကာင္းလာဖုိ႕အတြက္ ျမန္မာဂီတက စည္းခ်ိန္ကို လုိအပ္သလုိ လြတ္လပ္ခြင့္ ေပးထားတယ္ ။ ဒါကို နားမလည္နိဳင္တဲ့ အေနာက္တုိင္းသား အခ်ိဳ႕က ျမန္မာဂီတဟာ စည္းစနစ္ မရွိဘူးလုိ႕ ေကာက္ခ်က္ခ်တယ္ ။ ျမန္မာတခ်ိဳ႕ကလည္း သံေယာင္လုိက္ျပီး ဒါမ်ိဳး မွတ္ခ်က္ခ်ၾကတာ ေတြ႕ဖူးတယ္ ။ တကယ္ကေတာ့ အင္မတန္ အဆင့္အတန္းျမင့္မားတဲ့ ဂီတျဖစ္တယ္ ။
          ဟုိတစ္ေန႕က နိဳင္ငံျခားကေနျပီး ျမန္မာ ကဗ်ာလြတ္ အေတာခံကို တီးျပေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အေတာ္ အံ့ၾသ သြားတယ္ ။ ျမန္မာျပည္က ကဗ်ာလြတ္အက ပညာရွင္ အမ်ားစု တီးေနၾကသလုိ စည္းခ်ိန္ကို ပံုေသထားျပီး တီးျပသြားတယ္ ။ မူရင္းနဲ႕က်ေတာ့ စနစ္ခ်င္းလဲ ကြာတယ္ ။ သက္ေရာက္မွဳခ်င္းလဲ ကြာတယ္ ။ ခံစားမွဳခ်င္းလဲ ကြာတယ္ ။
          ကဲ ... မူရင္း အေတာခံကို တီးၾကည့္ရေအာင္ ။ စည္းခ်ိန္ကေတာ့ ၾကားေနၾကအတုိင္း နရီ တစ္၀ါးစာပါပဲ ။ “ တုိးေဗ တုိးေဗ ၊ တုိးေဗ တုိးေဗ ”  မွာ ပထမ တုိးေဗတုိးေဗမွာ တုိး မွာ ၀ါး ခ်တယ္ ။ ဒုတိယ တုိးေဗ မွာလဲ တုိး မွာ ၀ါး ခ်တယ္ ။ ႏွစ္၀ါးခ်ထားတယ္ ။ ပံုမွန္စည္းခ်ိန္ပါပဲ ။ အဲဒီမွာဆံုးေတာ့ တပ္ ခံလုိက္ျပီး တား ထားလုိက္တယ္ ။ ေနာက္က်န္ေနတဲ့ “ ေျဗးေျဗးတပ္ေျဗး ... တပ္ေျဗးတပ္ ”  သံုး၀ါးစာကုိ တပ္ မွာ ေတာင့္ထားျပီး သည္းခ်ိန္ ေလးေလးနဲ႕ တီးထားတယ္ ။
          “ တုိးေဗ တုိးေဗ ၊ တုိးေဗ တုိးေဗ တပ္ ေျဗး...ေျဗး တပ္ေျဗး ။ တပ္ေျဗးတပ္ ”
          ေျဗးေျဗးတပ္ေျဗး ၊ တပ္ေျဗးတပ္ မွာ နရီ အက်ဲ နဲ႕ ေလးေလး တီးထားတယ္ ။ စည္းခ်ိန္ ႏွစ္ခန္းပါေနတာ သတိထားစရာျဖစ္တယ္ ။ ပထမစည္းခ်ိန္ ပံုမွန္ ။ တပ္ ခံျပီး ေနာက္စည္းခ်ိန္  နရီ အက်ဲ ။
          ဘာျပဳလုိ႕ အခ်ပုိဒ္ သံုး၀ါးမွာ စည္းခ်ိန္ကို ေလးထားရသလဲ။
          ပထမအခ်က္က သင္တန္းသူကေလးေတြဟာ စည္းနဲ႕ ၊ ၀ါးနဲ႕ ၊ ဗံုနဲ႕ ၊ ပတ္နဲ႕ စတင္ေတြ႕ရတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ စည္း ၀ါး ဗံု ပတ္ တုိ႕ရဲ႕ ေျခာက္လွန္႕မွဳကို မေၾကာက္ရေအာင္ ။ ေရွ႕က ျပေနတဲ့ သင္တန္းဆရာရဲ႕ အကကို လုိက္ျပီး တုပ က နိဳင္ေအာင္ ။ ဒုတိကအခ်က္က စတင္ေလ့က်င့္မွဳ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေခါင္း ၊ ခါး ၊ ေျခ ၊ လက္ အေနအထားမွန္ဖုိ႕ ၊ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီး အကမွာ ခါးဟာ ျမန္မာအကရဲ႕ ဗဟုိခ်က္ ျဖစ္တယ္ ။ စ သင္ ကတည္းက ခါး ပါလာေအာင္ ေလ့က်င့္ဖုိ႕ ျဖစ္တယ္။ ၀မ္း ၊ တူး ၊ သရီး ၊ ဖုိး ၊ နရီခ်ိန္နဲ႕ ကာယ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္တဲ့ နည္းစနစ္နဲ႕ သင္လုိက္ရင္ ခါးမပါေတာ့ဘူး ။ခါး မပါရင္ အကဟာ ဘယ္နည္းနဲ႕မွ မလွနိဳင္ဘူး ။ ေျခခြင္ လက္ထားေတြကလဲ မာျပီး ေတာင့္ေနတတ္တယ္ ။ ဒါေၾကာင့္မို႕ အစေကာင္းမွ အေႏွာင္းေသခ်ာ ဆုိသလုိ အေတာခံမွာ ကတည္းက တပ္ ခံျပီး စည္းခ်ိန္ကို ေလးထားတာဟာ  ကဗ်ာလြတ္ ကကြက္ေတြရဲ႕ ရသေဗဒ ျဖစ္တယ္ ။ ဒါကို ဆရာႀကီး ေရႊေဒါင္းညိဳ တုိ႕ ဆရာမႀကီး ေဒၚၾသဘာေသာင္း တုိ႕ ျမန္မာဆုိင္းပညာရွင္ၾကီး ဦးစိန္လွေမာင္ တုိ႕ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားျပီးမွ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္လုိ႕ ကၽြန္ေတာ္ ထင္တယ္ ။ ကဗ်ာလြတ္ ကကြက္ဟာ  မခင္စိန္ တုိ႕ ၊အမာစိန္ တုိ႕ ေခတ္အထိ ၇၅ ကြက္ သင္ခြင့္ ရခဲ့တယ္ ။ ခင္၀င္းႏြယ္ တုိ႕ ၊ မျမသန္း တုိ႕ ေခတ္က်ေတာ့ ၁၂၅ ကြက္အထိ သင္ၾကားခြင့္ ရခဲ့တယ္ ။
         အခု ဘယ္လုိ သင္ေနၾကသလဲ မသိဘူး ။ အေတာခံမွာ တပ္ ကေတာ့ ကြယ္လြန္သြားရွာျပီ။

ေပၚျပဴလာ ဂ်ာနယ္ အခ်ပ္ပို ( ခ )
18-01-2000

https://koaungnaingoo.blogspot.com