🕊️ ျငိမ္းခ်မ္းေရး သႀကၤန္ ◼ဆူးငွက္
ၿဂီ သကၠရာဇ္ တစ္ေထာင္သံုးရာကိုး ခုႏွစ္ ျပာသုိလဆုတ္ ကိုးရက္ တနဂၤေႏြေန႕အား
ငါတုိ႕ ျမန္မာျပည္ လံုး၀လြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပိုင္ ျပည္ေထာင္စု သမတ ျမန္မာနိဳင္ငံေတာ္ႀကီး အျဖစ္ ေကာင္းစြာ ေရာက္သတည္း
ဤသို႔ လြတ္လပ္ေရးေၾကညာအၿပီး တစ္ႏွစ္ေက်ာ္အၾကာ ၁၉၄၉ ခု မတ္လ ၁၁ ရက္ ညေန ၃ နာရီအခ်ိန္မွာပင္ ျပည္တြင္း စစ္ေၾကာင့္ မႏၱေလးသည္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ ေကအင္ဒီအိုတပ္မ်ားေအာက္သို႔က်ေရာက္ခဲ့ရသည္။ တစ္ျပည္လုံးအတိုင္း အတာအရလည္း ျပည္တြင္းစစ္မီးက ေတာက္ေလာင္ေန၏။ မႏၱေလးၿမိဳ႕၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး႐ုံးအခ်ဳိ႕ စစ္ကိုင္းသို႔ ဆုတ္ခြာ ႐ုံးထိုင္ၾကရသည္။
ဗိုလ္မွဴးၾကင္ဦးစီးေသာ မႏၱေလးအေျခစိုက္ အစိုးရတပ္ေပါင္းစုက
စစ္ကိုင္းတြင္ အင္အားျပန္လည္စုစည္းၿပီး မႏၱေလးၿမိဳ႕သိမ္းတိုက္ပြဲ ဆင္ႏႊဲရျပန္သည္။
၁၉၄၉ ခု ဧၿပီ ၆ ရက္ေန႔တြင္ မႏၱေလးကို ျပန္လည္ရရွိခဲ့သည္။ ဗိုလ္မွဴးၾကင္၊ ဗိုလ္မွဴးေအးေမာင္၊ ဗိုလ္မွဴးထြန္းစိန္အစရွိေသာ တပ္မွဴးမ်ား ဦးေဆာင္သည့္ တပ္ေပါင္းစုက မႏၱေလးကို ျပန္လည္ အုပ္စီးခဲ့သည္။ ၿမိဳ႕သိမ္းတပ္၏ေရွ႕တန္း ကြပ္ကဲ႐ုံးက လက္ဆည္ကန္အရပ္ရွိ နဂါး ေဒၚဦးတိုက္၌ ဖြင့္လွစ္ထားရသည္။ ဧၿပီ၈ ရက္ေန႔တြင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕သိမ္းအခမ္းအနားႀကီး က်င္းပခဲ့၏။ နံနက္ ၇ နာရီတြင္ မႏၱေလး စစ္ရဲဌာနခ်ဳပ္၌ တပ္ေပါင္းစုံစု႐ုံးၿပီး
၈ နာရီထိုးသည္ႏွင့္ စည္ေတာ္ႀကီးရြမ္းကာ ရဟန္းသံဃာမ်ားႏွင့္ ၿမိဳ႕သိမ္းတပ္က တပ္အခမ္းအနားျဖင့္ ခ်ီတက္သည္။
ခ်ီတက္ရာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ လြတ္လပ္ေသာ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာ ႏိုင္ငံေတာ္အလံက ၾကယ္ငါးပြင့္ႏွင့္အတူ ရဲရဲနီေနသည္။
ပရိသတ္မ်ားကား လမ္းေဘး တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ တိုးမေပါက္ခဲ့။ ဧၿပီ ၈ ရက္ဆိုေတာ့
မၾကာမီရက္ပိုင္းအတြင္း၌ပင္ သႀကၤန္က်ေတာ့မည္။ ၿမိဳ႕လူထုႏွင့္ ေအးအတူပူအမွ်
ရင္အုပ္မကြာရွိခဲ့ေသာ ၿမိဳ႕မတူရိယာ အသင္းကလည္း တပ္ေပါင္းစုံႏွင့္အတူ လိုက္ပါလာကာ ေအ၀မ္းဆရာညႇာ၏ “ ျပည္ေတာ္၀င္ ” သီခ်င္းကို ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ တီးမႈတ္ခဲ့သည္ဆို၏။ တစ္ေက်ာ့ျပန္ “ ျပည္ေတာ္၀င္ ”
“ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္....၊ေအာက္ေမ့လို႔ေန တိုက္တာအိမ္ေျခ၊ စည္းစိမ္ရွင္ေတြ
လူႀကံရင္ခံႏိုင္ဘူး၊ အထူးပင္မွတ္ၾကေစ အရင္လို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေန ..
ၿမိဳ႕မအသင္းက ေျပာမေလ ...” တဲ့။
မည္သို႔ပင္ “ အရင္လို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေနၾကပါ။ တက္ေခတ္လူငယ္မ်ား အားအင္ေတာင့္တင္းခိုင္မာပါေစ ” ဟုဆိုျငား ကိုယ္က်ိဳး အတၱမ်ားျဖင့္ ေဒါသတႀကီး ေလာင္ၿမိဳက္ခဲ့ေသာ ျပည္တြင္းစစ္မီးႀကီးက အရွိန္ မသတ္ႏိုင္ေသး ....။
၁၉၅၀ ခုႏွစ္ ၀န္းက်င္ကာလအထိ မႏၱေလးအနီး တစ္၀ိုက္မွာပင္ တံတားဦး၊ ေက်ာက္ဆည္၊ မတၱရာ၊ ျပင္ဦးလြင္လမ္း (၂၁) မိုင္ စသည္ျဖင့္ တိုက္ပြဲေတြ ႀကိဳးၾကား ျဖစ္ေနဆဲပင္။
တပ္မင္းဗိုလ္မွဴးႀကီး ခ်စ္ၿမိဳင္၏ တပ္မဟာ(၆)က မႏၱေလးနန္းတြင္းမွာ အေျခစိုက္သည္။ တပ္ရင္းမွဴး ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီး တန္ယုဆိုင္ႏွင့္ ဒုတပ္ရင္းမွဴး ဗိုလ္မွဴး ခ်စ္ခိုင္တို႔၏ ခလရ (၈) ကလည္း နန္းတြင္း၌ပင္ တပ္ထိုင္ကာ မုံရြာ၊ ယင္းမာပင္၊ ေရႊဘို၊ ေက်ာက္ေျမာင္းႏွင့္ တံတားဦး၊ ေက်ာက္ဆည္၊ ျမင္းၿခံႀတိဂံ
နယ္ေျမသို႔ စစ္ဆင္သည္။
လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာေသာ္လည္း မေအးခ်မ္းႏိုင္ေသး။ ညေရးညတာ ေခါင္းျပားေအာင္ မအိပ္ႏိုင္ေသး။ ေကာင္းေရာင္းေကာင္း၀ယ္
မလုပ္ႏိုင္ေသး။ လက္နက္အားကိုးျဖင့္ ကိုယ္ႏွင့္မတူ ကိုယ့္ရန္သူဟူေသာ
စိတ္ယုတ္ကို မပယ္ေဖ်ာက္ႏိုင္ေသး။
တစ္တိုင္းျပည္လုံး လူမ်ားစု၏ဆႏၵက “ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ” ျဖစ္ေနၾကသည္။ ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းဦးေဆာင္ကာ “ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ” အတြက္ ဘက္ေပါင္းစုံတြင္ ညိႇႏႈိင္းေတာင္းဆိုေနၾကၿပီ။ သို႔ေသာ္ ....ကၽြဲပါးေစာင္းတီး။
သည္လိုႏွင့္ ဆင္ႏႊဲေနက် သႀကၤန္ကာလ က်ေရာက္လာျပန္သည္။ တကယ္ေတာ့ သႀကၤန္ဟူသည္ တစ္မ်ိဳးသားလုံးႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ ပြဲေတာ္ႀကီးျဖစ္သည္။အယုတ္အလတ္အျမတ္မေရြး အတန္းအစားမခြဲ တစ္သားတည္း ေပ်ာ္ပါးလြတ္လပ္စြာ ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကသည့္ပြဲေတာ္ျဖစ္သည္။ အမိန္႔အာဏာ တစ္စုံတစ္ရာျဖင့္ အတင္းအက်ပ္ေစခိုင္းေပ်ာ္ပါးေစသည့္ ပြဲမဟုတ္။ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြား၊ အဖြဲ႕အသင္းစီးပြားျဖင့္ မ်က္ႏွာစာတစ္ခုတည္းၾကည့္၊ မခ်ိသြားၿဖဲ ရယ္က်ဲက်ဲျဖင့္ ေပ်ာ္ဟန္ႏႊဲျခင္းလည္း မဟုတ္။ ပူေဇာ္၊ ပသ ၊ ခစား ၊ အတန္းအစား ခြဲျခားသည့္ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ပြဲလည္းမဟုတ္။
ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားမွန္သမွ် အခြင့္အေရးကိုယ္စီျဖင့္ ကိုယ္ပိုင္ ဆုံးျဖတ္ တည္ေထာင္ စီမံပိုင္ခြင့္ျဖင့္ မွ်ေ၀ခံစားေပ်ာ္ရႊင္ၾကသည့္ ပြဲေတာ္ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စု သႀကၤန္တြင္ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲၾကရာ၌ တပ္မေတာ္သား ပါသည္။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ပါသည္။ ႐ုံးသူ႐ုံးသား ပါသည္။ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား ပါသည္။ ေစ်းသူေစ်းသား ပါသည္။ ေဆးလိပ္သမ ပါသည္။ ေမာ္ေတာ္ကား ဒ႐ိုင္ဘာ ပါသည္။ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲ သည္ဆိုသည္ကလည္း ေရပက္႐ုံ၊ ေရပက္ခံ႐ုံမွ် မဟုတ္၊ အႏုပညာကို ထုတ္ေဖာ္ကြန္႔ျမဴးကာ အားလုံး ကိုယ္စီ သီခ်င္းေရးစပ္၊ သီခ်င္းသီဆို၊ ကိုယ္တိုင္ ပါ၀င္ တီးမႈတ္ ကခုန္ၾကျခင္းျဖစ္ပါ၏။ ဂီတသုခုမပညာရွင္မ်ားကလည္း ကိုယ့္အႏုပညာကို အမ်ားႏွင့္မတူ ထုတ္ေဖာ္ၾကသည္။ ပန္းခ်ီ ၊ ပန္းပုပညာရွင္မ်ားကလည္း ကိုယ့္စိတ္ကူးစိတ္သန္းျဖင့္ သႀကၤန္ကိုအလွဆင္ၾကသည္။
ေရွးေဟာင္းသုေတသန ပန္းခ်ီဆရာ ဦးအုန္းေမာင္က ျမန္မာ့႐ိုးရာ႐ုပ္လုံးပညာျဖင့္ ဟသၤာ႐ုပ္ႀကီးခ်ဳိးကာ ပန္းကႏုတ္ အျပင္ အဆင္မ်ားျဖင့္ “ မဟာႏြယ္ ” အလွျပယာဥ္ကို ျပင္ဆင္ေပးသည္။ ပန္းခ်ီဆရာႀကီး ဦးဘသက္က ေခတ္သစ္ႏွင့္႐ိုးရာ အခ်ဳိးညီေပါင္းစည္းသည့္ အျပင္အဆင္ျဖင့္ “ ထီလာေမာင္ ” အလွျပယာဥ္ကို ဖန္တီးေပးသည္။ ပန္းခ်ီဆရာႀကီး ဦးလွေပၚက ျပင္ဦးလြင္-မႏၱေလး ေမာ္ေတာ္ယာဥ္အသင္းအတြက္ ႀကီးမားလွပေသာ ဟသၤာ႐ုပ္လုံးႀကီးကိုပင္ ခ်ဳိးေပးခဲ့သည္။
ထီလာေရသဘင္က “ ကရ၀ိက္႐ုပ္လုံးႀကီး ” ၊ ဘုရင့္ေမာင္က “ ရွင္ဘုရင္႐ုပ္လုံး ” ၊ ေရႊမန္းေမာင္က “ ခ်ဳိးျဖဴ႐ုပ္ ” ၊ ခင္တို႔ေမာင္က “ ႀကိဳးၾကာ ” ၊ ၾကယ္နီေရာင္က “ ငါးေျမႇာင့္ၾကယ္ႀကီးႏွင့္ ဥေဒါင္းႏွစ္ေကာင္ ”၊ တကၠသိုလ္
ေမာင္ ၊ ခ်စ္ေသြးညီႏွင့္ ေနျပည္ေတာ္ကလည္း “ ခြပ္ေဒါင္း႐ုပ္ႀကီး ” မ်ား ...။
ျခေသၤ့႐ုပ္လုံးႀကီးမ်ားျဖင့္ ျပင္ဆင္ထားေသာ အသင္းမ်ားက မႏၱေလးဗဟိုအမ်ိဳးသား
ေက်ာင္းမွ “ ေက်ာင္းေတာ္ဗဟို ” ၊ “ ပ်ိဳတို႔ေမာင္ ” ႏွင့္ “ ေစ်းခ်ိဳေမာင္ ” တို႔ျဖစ္သည္။
ေရႊနန္းေတာ္က “ ေငြခ႐ု ” ၊ ေရႊစဥ္ေမာင္က “ တိုက္သေဘၤာ” ၊ ပုလဲေမာင္က “ ငါး႐ုပ္ ” ၊ နန္းျမင့္ေမာင္က “ က်ဳံးၿမိဳ႕႐ိုးႏွင့္နန္းျမင့္” ၊
နန္းေရွ႕ေမာင္က “ အေျမာက္ ၄ လက္ႏွင့္ တိုက္သေဘၤာ ” ၊ ျပည္ေထာင္စုနန္းေရွ႕
ေလွေတာ္ယာဥ္က “ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ” ပုံျဖင့္ ေလွႀကီး...။ ဥတၱရတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္က “ က်ားေခါင္းႀကီး ” တို႔ျဖင့္ ျပင္ဆင္ကာ ႏႊဲေပ်ာ္ၾကသည္။
ဤသို႔ျဖင့္ ထိုႏွစ္သႀကၤန္တြင္ မႏၱေလးတစ္ၿမိဳ႕လုံး အလွျပယာဥ္အသင္းေပါင္း
၄၀ ေက်ာ္ႏွင့္ အမ်ဳိးသမီးေရသဘင္အဖြဲ႕ ၅၀ ေက်ာ္တို႔ ပါ၀င္ကာ ဆင္ႏႊဲၾကျခင္းျဖစ္
သည္။
“ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး” ဆႏၵဟူေသာ ဒီေရက ေန႔စဥ္လို စကၠန္႔မလပ္မို႔ ႐ိုးရာသႀကၤန္ပြဲေတာ္ႀကီး၌ပင္ “ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ” လႊမ္းၿခံဳေနသည္။ ၁၉၅၀ ခု (ေကာဇာသကၠရာဇ္၁၃၁၁ ခုမွ ၁၃၁၂ ခုႏွစ္အကူး) သႀကၤန္ကို မႏ္ၲေလးမွာ “ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ” သႀကၤန္ဟု
ကမၸည္းတင္သည္။
ထိုစဥ္က ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီး စပ္ေရႊႊသိုက္ကိုယ္တိုင္ ပါ၀င္ႏႊဲၾက၏။ သို႔ေသာ္ ထုိႏွစ္ကထူးထူးျခားျခားမႏၱေလးၿမိဳ႕မ အသင္းသားေတြက ရန္ကုန္သႀကၤန္၌ ဆင္ႏႊဲၾက၏။ ရန္ကုန္ေရာက္ “ မႏၱေလး ျမန္မာ ကုန္သည္မ်ားအသင္း ” ၏ အစီအစဥ္ျဖင့္ “ ေရႊမန္းေရယာဥ္ ” ဟု အမည္ေပးကာ ေငြငန္း႐ုပ္အလွဆင္ေရသဘင္ကားႀကီး ဆင္သည္။
ထို႔ေနာက္ ႐ုပ္ရွင္ေနာက္ခံဂီတအသံသြင္းရန္ ကိစၥအတြက္ ရန္ကုန္ေရာက္ေနေသာ ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္းကိုယ္တိုင္ “ ေရႊမန္းေရယာဥ္ ” ျဖင့္လိုက္ပါၿပီး သႀကၤန္ပြဲဆင္ႏႊဲသည္။ မႏၱေလးတြင္ရွိစဥ္ ကာလတစ္ေလွ်ာက္လုံး ၿမိဳ႕မ ေငြငန္းယာဥ္ေပၚတြင္ လိုက္ပါေလ့မရွိေသာ ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္းက ရန္ကုန္သႀကၤန္တြင္ ကိုယ္တိုင္ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲသျဖင့္ ထူးျခားေနသည္။ “ ေရႊမန္းေရယာဥ္ ” တြင္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္က ေရးစပ္ခဲ့ေသာ “ ေရႊမန္းေတာင္ရိပ္ခို ” သီခ်င္းကို ၁၉၅၀ ခုႏွစ္ ရန္ကုန္သႀကၤန္၌ ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္း ကိုယ္တိုင္ ျပန္လည္ သစ္ဆန္းခဲ့ေသာအခါ အထူးႏွစ္သက္ခဲ့ၾကသည္။
နာမည္ေက်ာ္ ဘီဒီဘရားသားအုပ္စုကလည္း ထိုႏွစ္တြင္ ထိုသီခ်င္းကို တက္ယူၿပီး သူတို႔၏ ေကာ္ဖီေၾကာ္ျငာ႐ုပ္ရွင္ကားပိုင္းတို၏ သႀကၤန္အစီအစဥ္ ေနာက္ခံသီခ်င္းအျဖစ္ ကိုအံ့ႀကီးက သီဆိုအသံသြင္းခဲ့၏။
ဘီဒီဘရားသားတီး၀ိုင္း၏ ဧည့္ခံပြဲတိုင္း ထိုသီခ်င္းက ေခတ္စားခဲ့သည္။ “ ေရႊမန္း
ေတာင္ရိပ္ခို ” အျပင္ သီခ်င္းသစ္အျဖစ္ ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္းက “ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေရသဘင္ ” သီခ်င္းကို ေရးစပ္ခဲ့သည္။ သမိုင္းေနာက္ခံျဖင့္ ထင္ရွားေစခဲ့ေသာ သီခ်င္းဟုဆိုေသာ္ လြန္အံ့မထင္၊ နားဆင္ၾကည့္ၾကပါဦး။
“ (သဘာ၀ရႊင္ျမဴး၊ ႏွစ္ကူးဗမာ့(ျမန္မာ့) ေရသဘင္
ခါေရစင္လန္းၾကည္ရႊင္ ေအးေစခ်င္ခ်မ္းတယ္ခင္
စိမ့္စိမ့္ခ်မ္းခ်မ္း .. ေအးေအးေလာင္းေပ
ေလာင္းေလေအးေလ၊ ေအးေလေလာင္းေလေတြမို႔
ခ်စ္မိတ္ေဆြျဖစ္ေၾကာင္း အခြင့္ေကာင္းႀကံဳလို႔ပင္)၂
(ေရႊဂုန္သူမို႔ ဖ်တ္လတ္ျဖဴစင္ရွင္းေၾကာ့ယဥ္ယဥ္
မာပါေစဆုထူးဆင္)၂
ပိေတာက္ေတြ ေ၀ေ၀လြင္လြင္
ေရႊရည္လူး၊ ဖူးပြင့္တဲ့ဒီအခ်ိန္တြင္ ....
ဗမာ (ျမန္မာ)ျပည္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရြက္သစ္ႏုႏု
ခါေတာ္ေရစင္ဖ်န္းလို႔ ေ၀စီလြင္ ...၊
ေငြငန္းဆုေတာင္း... ေအာင္
ေၾကာင္းကိုပင္ ခါေတာ္ေရ သဘင္ .... ” တဲ့ေလ။
အခုလည္း “ ေအာင္စည္ရြမ္းသံၾကားရၿပီထင့္ ျပည္ေတာ္၀င္မယ္ေလ.. ” ဟု
သမိုင္းသစ္စာမ်က္ႏွာ ဖြင့္လွစ္ခဲ့ၾကၿပီးေနာက္ ႏွစ္သစ္ႏွစ္ကူး အခါသမယတြင္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္တစ္၀န္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရြက္သစ္ရြက္ႏုေတြ ေ၀ေ၀စီလန္းေစခ်င္ပါဘိ။ ။
ေၾကးမံု ဧၿပီ ၃ ၊ ၂၀၁၆
No comments:
Post a Comment